Göç Terimleri Sözlüğü Uluslararası Göç Örgütü (International Organization for Migration) tarafından hazırlanmıştır. 

Akın kavramı vatandaş olmayan çok sayıda kişinin bir ülkeye aniden ulaşmasını belirtmek için kullanılmaktadır. 

Kitlesel göç ve akın terimlerine ilişkin tanımlamalarda zaman ve hacim boyutunun ön plana çıktığı görülmektedir. Göç eden kişilerin sayısal olarak fazlalığı yani kitleselliği ile göçün kısa bir zaman diliminde aniden ortaya çıkışı kitlesel göçü bireysel göçten ayıran önemli özelliklerden birisidir. Bununla birlikte bireysel göç hareketlerinin genellikle gönüllülük esasına göre gerçekleştiği, kitlesel göç hareketlerinin ise ağırlıklı olarak zorunluluktan kaynaklandığı görülmektedir. 

Zorunlu göç; doğal, çevresel, kimyasal, nükleer felaketler, kıtlık ya da kalkınma projeleri nedeniyle yaşadıkları yerleri zorunlu olarak ter etmek zorunda kalan kişileri ifade etmek için kullanılan bir kavramdır. 

Zorunlu göçler karmaşık, geniş kapsamlı ve yaygın olarak yaşanan bir durum olup, ağırlıklı olarak çatışmalar, savaşlar, kalkına politika ve projeleri ve afetler nedeniyle ortaya çıkmaktadır. 

Bir grubun uluslararası bir sınırı geçerek ya da bir devlet içinde yer değiştirmesi Afet Terimleri Sözlüğü tarafından göç kavramıyla ifade edilmektedir. 

İltica; ''ırkı, dini, milliyeti, belirli bir sosyal gruba mensubiyeti ya da siyasi düşünceleri nedeniyle zulüm göreceği korkusu taşıyan ve bu yüzden ülkesinden ayrılan ve korkusu nedeniyle geri dönemeyen, dönmek istemeyen kişilerin bir başka devlete sığınması'' olarak tanımlanmaktadır. 

BM tarafından yapılan tanımlamalarda afet ana hatlarıyla ''insanlar için fiziksel, ekonomik, sosyal kayıplara neden olan, normal yaşamı durdurarak ya da kesintiye uğratarak toplumları etkileyen ve yerel imkanlar ile baş edilemeyen her türlü doğal, teknolojik ya da insan kaynaklı tüm olaylar'' olarak ifade edilmektedir. 

Göç Terimleri Sözlüğü'ne göre yerinden edilme; genellikle silahlı çatışma ya da doğal afetler nedeniyle, bir kişinin evinden ya da ülkesinden zorla çıkarılması olarak tanımlanmaktadır. 

Göç Terimleri Sözlüğü'ne göre yerinden edilmiş kişi; kendisini mülteci yapabilecek korkular ya da tehlikeler dışındaki nedenlerle devletinden ya da toplumundan kaçan kişidir. 

Türkiye’de bir taraftan kitlesel göç ile gelen kişilerin beslenme, barınma, sağlık vb. temel ihtiyaçları acil durum anlayışı çerçevesinde ele alınmakta ve faaliyetler AFAD Başkanlığı tarafından yürütülmektedir. Diğer taraftan sığınmacılara yönelik iş ve işlemlerde Türkiye’de kalış sürelerine bağlı olarak Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu (YUKK) hükümleri doğrultusunda uluslararası koruma prosedürleri çerçevesinde göç yönetimi yaklaşımı ile hareket edilmekte ve faaliyetler İçişleri Bakanlığına bağlı Göç İdaresi Genel Müdürlüğü tarafından yürütülmektedir.

Göç türleri; nedenlerine göre göçler, hedef yerine göre göçler, yasal duruma göre göçler, hacmine göre göçler ve süresine göre göçler olmak üzere beş gruba ayrılmaktadır.

Gerçekleşme nedenine göre uluslararası göçler; gönüllü ya da zorunlu göç olmak üzere iki başlık altında toplanmaktadır. “Gönüllü Göç”hareketinde, insanlar ülkelerini kendi iradeleri ile terk etmekte iken “Zorunlu Göç” hareketlerinde nüfus hareketliliği kişilerin iradelerinin dışında, yaşadıkları ülkenin itici faktörlerinin etkisi ile gerçekleşmektedir.

Gerçekleşme süresine göre göçler; “Ani Gelişen” ya da “Planlı Göç” olmak üzere iki başlık altında toplanmaktadır. Örneğin köle ticaretinin yoğun olarak yaşandığı 18. yüzyılın ikinci yarısında her yıl yaklaşık olarak 60 bin kölenin Amerika’ya götürülmesi olayı zorunlu ama aynı zamanda planlı olarak gerçekleştirilen uluslararası bir göçtür. Ani gelişen göç olaylarında ise ağırlıklı olarak savaşlar, çatışmalar vb. siyasi nedenler ile afetlerin ön plana çıktığı görülmektedir.

Yasal durumuna göre göçler; “Düzenli” ve “”Düzensiz” olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. İkili anlaşmalarla düzenlenen işçi göçü, eğitim amaçlı göçler, aile birleşim hakkından doğan göçler düzenli göç hareketlerine örnek verilebilir. Düzensiz göç türüne ilişkin genel kabul gören bir tanım yapmak ise oldukça zordur. Zira düzensiz göç, genelde “düzenli göç”ün yapısına ve süreçlerine aykırı olan durumlarda ortaya çıkmaktadır.

Ekonomik, sosyal ve kültürel kaynaklı göçlerde hep daha iyiyi arama arayışı bulunmaktadır. Daha iyi yaşam ve çalışma koşulları, daha iyi eğitim ve ulaşım imkânları arayışı bunlardan bazılarıdır. Daha iyiyi bulma arayışı kişilerin yaşam tarzlarında da önemli değişikliklere neden olmaktadır.

Göç etme kararında etkili olan çekici faktörlere; yüksek refah düzeyi ve ekonomik imkanlar, işgücü arzı, bölgeler arası gelir farklılıkları, daha iyi yaşam koşulları ve ülkeler arası farklı demografik özellikler verilebilir. 

Bu faktörlere; bölgesel ya da yerel düzeyde etnik veya dini çatışmalar, siyasi istikrarsızlıklar, afetler, ekonomik ve sosyal gelişimin neden olduğu bozulma ve kırılmalar ve son olarak düşük yaşam standartları örnek olarak verilebilir. 

Risk: Belirli bir alandaki tehlike olasılığına göre kaybedilecek değerlerin ölçüsünü ifade eder. Tehlikeler sonucunda ortaya çıkabilecek olan her potansiyel durum bir risktir (Örneğin; ölüm riski, yaralanma riski, sakat kalma riski, vb.). Sıralama bakımından incelenmesi gerekirse; önce tehlike, sonrasında da bu tehlikeden kaynaklanan risk ortaya çıkar. 

Bu temel ihtiyaçları; gıda ve beslenme ihtiyacı, su ihtiyacı, sağlık hizmeti ihtiyacı, barınma ihtiyacı, güvenlik ihtiyacı, çevre temizliği, ulaştırma ihtiyacı, sosyal ve psikolojik destek ihtiyacı, sosyal ve kültürel ihtiyaçlar, dini ibadet mekanları ve sosyal iletişim kurulabilecek alanlar olarak sıralamak mümkündür.