Herhangi bir zamanda ve yerde, insanlar tarafından üretilmiş olan bir yapıt üç temel özelliğiyle var olmaktadır. Bunlar ‘Bireysellik’ ‘Zaman’ ve ‘Evrensellik’ ölçüt özellikleridir.

Kompozisyonun esas işlevi bir iletişim için bildirimde bulunmaktır.

Bir kompozisyon (Yüzey organizasyonu) oluşturarak bir bildirimde bulunabilmek için; Birbirinden çeşitli yönlerden farklılık ya da benzerlik gösteren bütünün temsilcisi yapısal parçaların olması, bu yapısal parçaları oluşturan öğelerin birbirleriyle etkileşimini (parçadaki herhangi bir değişim bütünü de değiştirir) belirleyecek belirli bir düzenin olması ve tüm bunların sonucunda bir bütünlüğe ulaşılması gerekir.

Görsel sanatlardaki kompozisyon kavramının anlaşılması zor ve gizemli bir konu olmasının ana nedeni, kesin ve belirli kurallarının olmamasından ötürüdür.

Modernizm; eskiyi dışlayıp ondan ayrılmayı, yeniye geçişi ve güncelliği önemseyen, modern sözcüğünden türetilmiş bir kavramdır.

Başlangıcından beri hep güzel olanı, beceriyi,inceliği, yüceliği, iyi olanı kapsayan tüm insan etkinliklerinin genel adı olarak bilinen sanat, 18.yüzyılda başta Charles Batteux’un olduğu düşünürler tarafından, ilk kez Güzel Sanatlar kavramını kullanmalarıyla sanat ve zanaat olarak ikiye ayrılmıştır.

Sanat ve zanaatın birbirlerine yeniden ve olabildiğince yakınlaşmasını sağlamaya yönelik ilk girişim 19. yüzyılın ortalarında başlayan, İngiltere’ deki ‘Art and Craft (Sanat ve Zanaat Birliği) hareketidir.

Art and Craft’a benzer iddialarla kurulmuş ve tüm sanat dallarını bir bütün olarak ele alarak, tasarımda belli ilke ve yöntemler geliştirerek, her zaman geçerli olacak görsel bir dile ulaşmak ve bunların tümünü, endüstri ile sanatın iş birliğini kurmak amacıyla
eğitim-öğretimini planlamış sanat okulu Bauhaus'tur.

Sanatsal bir tasarım ya da düzenlemede tümdengelim ve tümevarım yöntemleri kullanılmaktadır.

Göstergebilim ‘anlam bağıntıdan, ayrılıktan doğar’ ilkesini kalkış noktası olarak alıp dayandığı ‘bağıntı’ kavramı; karşıtlık (dışlama)-çelişki  (kesişme)-kapsama (tümleme) gibi türleri olan, anlamlandırma, anlam pekiştirme ilkesidir. Yapıyı oluşturan bağıntı türleridir.

Görsel göstergebilim ve görsel algılama ile ilişkili araştırmacılar çoğu görsel anlatı dizgesinin algılanışında temel ögeleri şöyle saptarlar: Sınır çizgisi, Fon(düzlem), Figür (biçim), Doku ve Renk. Doğal ortamında bütünden ayrı ve tek tek göremediğimiz bu Görsel göstergeler (Plastik ve İkonik göstergeler) ayrı ayrı ya da ikisi birden tek bir bütünde karşımıza çıkabilirler.

Görsel sanatların kendi dilinde, dil bilgisindeki söz dizimine denk düşen ve onu karşılayan kavrama kompozisyon denir.

Nokta (benek) hareketsiz, sakin bir yapıya sahiptir. Nokta bu özelliği ile göz hareketini kontrol ederek onu bakması gereken alana doğru yönlendirir, dikkati toplar, odaklar.

 Arnheim’e göre şekil (biçim), bir nesnenin fiziksel yapısına bire bir benzemese de nesnenin tanınmasını sağlayan, nesnenin dış sınırlarını belirten ve bakıldığında hemen göze çarparak algılanabilen en temel özelliklerdir.

Nesnelerin fiziksel yapılarının iç özelliklerini, dış yüzeylerinden anlamamızı sağlayan işlevsel özelliklere doku denir ve doğanın en temel yapısal özelliklerinden birisidir.

“Altın oran” doğada birçok canlı ve cansız varlıkların yapılarında görülen ve onların parçaları arasında gözlemlenen, yüzyıllardır sanat ve diğer bilim alanlarında kullanılagelen, uyum açısından en etkileyici boyutları verdiği düşünülen geometrik ve sayısal bir ölçü bağlantısıdır.

Rengin üç değişken özelliğinden birincisi o rengin türüdür (cinsi) sarı, kırmızı, mavi gibi. İkinci değişken özelliği o rengin değeridir yani her rengin algılamada siyahla beyaz arasında bulunan bir ton değeri vardır. Örneğin; kırmızı ve yeşil gri değerdedir, sarı beyaza mor ise siyaha yakın bir gri değerdedir. Üçüncü değişken özelliği ise ‘chroma’ yani yoğunluğudur. Herhangi bir renk içerisine başka bir renk almadığı sürece o renk kroması yüksek durumdadır ama içine başka renkler karışarak griye yaklaştıkça kroması düşer.

Bauhaus öğretilerine göre temel tasarım ilkeleri tekrar, zıtlık ve egemenlik adı altında üç ana başlıkta ele alınmaktadır.

Tüm iki boyutlu sanatsal çalışmalarda üç boyutlu görünüm elde etme (görüldükleri gibi çizme) perspektif çizim tekniği kullanılarak yapılır. Perspektif, yüzey organizasyonunda, iki boyutlu bir düzlemde üçüncü boyut yani derinlik yanılsaması vermek için kullanılan tekniktir.

Simetrik kompozisyonun türevleri üçgen, spiral, daire, dörtgen, elips kompozisyon türevleridir.