En genel anlamda “kitle iletişimi”; iletilerin kamusal, dolaylı, tek yönlü teknik bir araç sayesinde dağınık bir kitleye iletildiği süreç şeklinde tanımlanır.

“Multimedya yayıncılığı” aynı anda metin, ses, görsel, video ve canlı bağlantıların sunulduğu yayıncılık hizmetidir.

Çağdaş ve demokratik toplumlarda, toplumsal dengeleri oluşturması açısından yasama, yürütme ve yargı güçlerinin arasında medyanın “dördüncü güç” olarak anılması medyanın en önemli işlevi olarak da değerlendirilir.

Medyanın toplum adına yaptığı faaliyetler özetle şöyle sıralanabilir:

• Çevreyi gözlemleyerek çevrede bulunan ve topluluğu etkileyen tehlike ve imkânları ortaya koyar.
• Haberleri okuyucu kitlesinin davranışlarını eş güdecek biçimde seçer, değerlendirir ve yorumlar.
• Toplumsal mirasın sonraki kuşaklara aktarılmasında önemli bir rol üstlenir.
• Tehlike ve fırsatları haber veren bekçidir.
• Önemli toplumsal sorunlar konusunda uzlaşma ve karara varmayı kolaylaştırmak üzere alternatifler sunan danışmandır.
• Toplumun yeni üyelerine kurulu kültürü ileten öğretmendir.
• Güldüren, dinlendiren, eğlendirendir. • Ticareti hızlandıran ve genişleten işadamıdır.
• Anlamlı bir çerçeve içinde günün olaylarını doğru, tam ve mantıki bir biçimde sunar.
• Kanaat ve eleştirilerin değiş tokuş edildiği bir forum oluşturur.
• Toplum içindeki grupların kanaat ve tavırlarını birbirlerine duyurabilecekleri bir ortam oluşturur.
• Toplumun amaçlarını ve değerlerini sunar

Habercilerin sorumluluklarından ilki toplumun resmi organları tarafından belirlenmiş ve kanunlarla çizilmiş sorumluluklarına dayanır. Bunlara “yasal sorumluluklar” denilebilir. Devlete karşı bu sorumluluğunun yanında, basın/medya işletmelerini diğer işletmelerden farklı kılan toplumsal ya da “kamusal sorumluluklar” ikinci sırada gelir. Üçüncü sırada ise kendi kendine kabullendirilmiş sorumluluk, “özdenetim ve bireysel sorumluluklar”dan söz edilebilir. Bunlardan ayrı olarak medyada görev yapan habercinin en önemli sorumluluğunun “gerçeğe karşı sorumluluk” olduğu da ifade edilmelidir.

Yayın politikası; yayın kimliğini ya da kişiliğini, habere bakış açısını tanımlayan bir kavramdır.

Basın kuruluşları genel olarak yazı işleri, teknik birim ve idari birimlerden oluşur.

Medya kuruluşlarında, haber toplamak ve yazmakla görevli muhabirlerin çalışmalarını organize eden, muhabirlere haber konuları öneren ve onlardan gelen haberleri kontrol ederek, yayın politikasına uygun olarak haberleri seçerek uymayanları eleyen kişi istihbarat şefidir.

Genel olarak gazete ya da derginin yayın politikasından, yayın içeriğinin bu politikaya uygunluğundan, yayın içeriğinin düzeninden ve içeriğinden, ayrıca yazı işlerinin işleyişinden ve gazetenin organizasyonundan sorumlu en tepedeki kişi genel yayın yönetmenidir.

“Basın özgürlüğü ve bu özgürlüğün kullanımını düzenlemek” amacını taşıyan 5187 sayılı, güncel Basın Kanunu, TBMM tarafından 9 Haziran 2004 tarihinde kabul edilmiştir.

“Yayın” sözcüğü, “basılıp satışa çıkarılan kitap, gazete vb., neşriyat; Radyo ve televizyon aracılığıyla halka sunulan, duyurulan, iletilen eser, program” anlamlarına gelir. “Yayım” sözcüğü ise “Yayma işi; Kitap, gazete vb. okunacak şeylerin basılıp dağıtılması, neşir; Herhangi bir eserin radyo ve televizyon aracılığıyla dinleyiciye, seyirciye ulaştırılması” anlamlarına gelmektedir. Dolayısıyla gazete bir yayındır. Ancak gazetede bir haberin çıkması, yayımlanması anlamına gelir.

Boyalı basın, daha çok magazin konularına ağırlık veren, bolca fotoğrafın bulunduğu, sayfalarında renk kullanımını abartan ve daha çok görselliğe önem veren yayın organları için kullanılır.

Haberleri çok abartılı şekilde ve büyük puntolu sansasyonel başlıklarla sunan gazetelere “bulvar gazetesi” denir. Bulvar gazetelerinin en büyük özellikleri fazla düşündürmeyen ve yormayan gazeteler olmasıdır. 

Bir haberde 5N1K sorulardan birkaçına yer veren özet nitelikteki kısa haberler “hap haber” olarak nitelendirilmektedir.

Haber değerleri şu başlıklar altında toplanabilir:

• yenilik ve anilik
• güncellik
• yakınlık
• ilginçlik ve gariplik
• nadirlik
• duygu durumu
• ilgililik seviyesi
• tanınmışlık
• önemlilik
• yayın politikasına uygunluk 

Genel olarak haberler konularına göre dokuz ayrı kategoride toplanır. Bunlar:

• Mücadele, çatışma
• duygusal olaylar
• gizem
• macera
• olağanüstülük
• insanlıkla ilgili konular
• çocuk
• hayvanlar ve
• eğlencedir.

Haber toplama teknikleri şu başlıklar altında toplanabilir:

• Gözlem
• Görüşme 
• Araştırma 

Haber kaynağının, haberin belirli bir gün ya da saatten önce yayımlanmaması konusunda muhabire uyarıda bulunması, haberin ambargolu olması anlamına gelir. Bu durumda kaynağın istemi doğrultusunda belirtilen zamana kadar haberin yayımı bekletilir ve zamanı gelince haber yayımlanır. 

Haber atlatma, muhabirin başka muhabirlerden önce bir haber hazırlayarak yayın organında yayımlatmasıdır. Bu tür haberlere de “atlatma haber” denir.

Sosyal sorumluluk yaklaşımına göre, haberde objektifliğin asgari üç koşulu bulunur. Bunlar;

• Netlik 
• Denge ve
• Eşitlik unsurudur.

“Netlik unsuru”, haberde kaynak göstermek anlamına gelir.“Denge unsuru”, haberde karşıt görüşlere yer verilmesi anlamına gelir. “Eşitlik unsuru” ise haberde yer verilen farklı görüşlere eşit ya da adil bir şekilde yer vermeyi gerektirir.