Bilgi toplumu, iletişim olanaklarının en yoğun biçimiyle kullanıldığı bir ortam olarak tanımlamaktadır. İnsanların toplu halde yaşadığı alanlarda sayısız iletişim birimi durmaksızın çalışmakta, dünyaya her alanda bilgi iletmektedir. Gazete matbaaları, internet siteleri, televizyon kanalları, radyo vericileri ve bunlara benzer başka birçok kitle iletişim aracı, insanları bilgi bombardımanına tutmaktadır.

Dünya üzerinde, her gün durmaksızın mal ve hizmet üreten sayısız işletme, tüketiciye ulaşmak, kendini daha iyi tanıtabilmek amacıyla iletişim olanaklarını en etkili biçimde kullanma çabasındadır. Bu bağlamda fotoğraf, önemli ve etkili bir görsel iletişim aracıdır. Reklam, tanıtım ve halkla ilişkiler etkinlikleri için vazgeçilmez bir araçtır. Üstelik fotoğrafın mesajını anlayabilmek için yazılı bir dile de gerek yoktur.

Fotoğraf, halkla ilişkiler alanında yapılan çalışmaların en önemli bölümlerinden biridir. Halkla ilişkiler etkinliklerinin; çok iyi hazırlanmış fotoğraf, görsel malzeme ve video görüntüleriyle amacına ulaşabileceği gerçeği dikkate alınırsa, konunun önemi daha iyi anlaşılabilir. Fotoğraf ya da diğer görüntülerin iletişim açısından ne kadar önemli ve güçlü olduğunu anlatan bazı sözler de benzer bir bakış açısını yansıtır. “Bir fotoğraf bin kelimeye bedeldir.”, “Fotoğraflar sözcüklerden daha fazla bilgi içerir.” ya da “Ben görmediğim şeye inanmam.” gibi farklı yaklaşımlar bunlardan bir kaçıdır ve hepsinin ortak yönü, fotoğrafın önemine işaret etmeleridir.

Halkla ilişkiler çalışanları, uzmanları, yöneticileri, fotoğraf ve diğer görüntü üretim tekniklerini tanımalı, temel üretim biçimleri ve olanakları hakkında bilgi sahibi olmalıdırlar. Bu bilgi, görüntü üretmekten çok profesyonel fotoğrafçılarla çalışmalarını kolaylaştırmak, görsel malzeme üreten profesyonellerle aynı dili konuşabilmek için gereklidir. Bu bilgi birikimi sayesinde fotoğrafçıdan nelerin istenebileceği ve nelerin istenemeyeceği daha kolay anlaşılır. Fotoğrafçıyla kurulacak iyi bir iletişim de, çalışma sürecinden en iyi görüntülerin elde edilmesini sağlar.

Halkla ilişkiler çalışanlarının fotoğraf ve görüntü üretim teknikleri hakkında bilgi sahibi olmalarının en önemli yararlarından biri de profesyonel fotoğrafçının bulunamadığı durumlarda alternatif olabilmeleridir. Herhangi bir çalışma sürecinde profesyonel fotoğrafçı bulunamadığı takdirde halkla ilişkiler personeli devreye girebilmeli, olabilecek en iyi görüntüleri elde etmek için uğraşmalıdır. Bu çaba, yeterli bir fotoğraf bilgisi ile olumlu sonuca ulaşabilir. Organize etkinlikler dışında, yaşamın herhangi bir anında görüntüleme gerektiren durumlar da ortaya çıkabilir. Çok iyi bir fotoğraf, yazılı ve görsel basında kolay yer alır. İyi ve çarpıcı bir fotoğraf sayesinde sıradan bir olay bile gazete sayfalarında kolayca yer bulabilir. Bu durum, fotoğraf bilgisine sahip olmanın öneminin de bir göstergesidir.

• Kurum ile ilgili bir fotoğraf arşivi oluşturmak ve bu arşivi “kurum hafızası” olarak da değerlendirmek.
• Kurum ile ilgili fotoğraf öyküleri ve setleri (konulara göre) oluşturmak.
• Haber bülteni ve fotoğrafın birbirini desteklemesini sağlamak.
• Fotoğraflarla sergilemeler ve vitrinler oluşturmak.
• Portatif, kolay taşınabilir standlarla fotoğraf sergilemeleri oluşturmak. Bunların konferans, fuar, basın toplantısı ve kokteylleri gibi ortamlarda kullanımını sağlamak.
• Kurumun üretim alanlarıyla ilgili olarak hazırlanan bütün basılı malzemeler, kullanım kılavuzu ya da yıllık rapor gibi evraklar içinde fotoğrafları görsel malzeme olarak değerlendirmek.
• Televizyon haber programı, söyleşi ve kurumla ilgili röportaj ve görüşmelerde fon oluştururken fotoğraflardan yararlanmak. Haber içeriğine uygun fotoğraf setleri oluşturarak, sunulan haber içeriğini görsel olarak desteklemek.
• Fotoğraf ve diğer bütün görsel malzemelerden oluşturulacak tanıtım görsellerinin, herhangi bir yayın aracının kullanım biçimine uyum sağlayabilecek biçimde farklı dosyalar oluşturmak. Oluşturulan dosyaları CD, DVD, USB ve manyetik bant gibi farklı ortamlar için farklı çözünürlüklerde hazır bulundurmaktır.

Halkla ilişkiler etkinliklerine fotoğraf sağlayan kaynaklar şöyle sınıflandırılabilir:

• Kurum fotoğrafçıları
• Profesyonel serbest fotoğrafçılar
• Hazır görüntü kaynakları

Kurumlar birimlerden oluşur. Birimlerin büyüklükleri de kurumun büyüklüğüyle orantılıdır. Bir kurumun yemek salonu nasıl çalışan sayısına göre planlanıyorsa, halkla ilişkiler ve ona bağlı çalışan fotoğraf biriminin de kurumun gereksinimleriyle orantılı biçimde planlanması gerekir. Görüntüleme çalışmalarında, çalışan sayısı için bazı alt sınırlar olmalıdır. Önemli bir etkinliğin görüntülenmesi yalnızca bir fotoğrafçı ile gerçekleştirilmek istenirse, sonucun hayal kırıklığı olması kaçınılmazdır. Tek başına çalışan fotoğrafçının her yere yetişme çabası yetersiz, niteliksiz ve aceleyle çekilmiş fotoğraflardan oluşan bir dosya oluşturmaktan öteye geçemez.

Kurumun halkla ilişkiler biriminde görevli personelin fotoğraf ve görüntüleme konusunda yeterli olmaması durumunda, dışarıdan destek alma yoluna gidilmeli ve serbest çalışan profesyoneller tercih edilmelidir. Görüntüleme amacıyla dışarıdan destek alındığında, kurumun halkla ilişkiler birimi personeline önemli bir görev düşmektedir. Dışarıdan destek veren ekip çok yetenekli, çok iyi fotoğrafçılardan oluşabilir. Hatta her çalışmasıyla, ödül kazanacak nitelikte fotoğraflar üretebilen profesyonel bir ekip de olabilir. Ancak bu durum, o ekibin kurum için çektiği fotoğrafların çok nitelikli olacağını göstermez. Halkla ilişkiler çalışmalarında, hedeflenen görüntülerin kendine özgü içerik ve biçim özellikleri vardır. Bu durumda kurumun uzmanlarına önemli görevler düşmektedir. Yapılacak çalışmadan ne beklendiği fotoğrafçıya çok iyi anlatılmalı, fotoğrafçılar görüntülerin içermesi ve sahip olması gereken nitelikler hakkında yeterince bilgilendirilmelidir. Önemli bir başka konu da, dışarıdan sağlanan profesyonel fotoğrafçının, kurum ile bağlantısı olan kişileri ve bağlantı düzeylerini bilmemelerinden kaynaklanabilecek sorunlardır. Bu konu dikkatle ele alınmalı, fotoğrafçıya çekim sürecinde eşlik edecek, mekânda bulunan kişilerin kimliklerine ilişkin bilgi aktaracak birinin bulunması yararlı olacaktır.

Kurum dışından çalışılacak fotoğrafçının seçimi yapılırken, çalışma alanının içeriği çok önemlidir. Fotoğrafçının uzmanlık alanı ve kurumun beklentilerinin örtüşmesi gerekir. Bu örtüşme özellikle de ürün çekimleri, reklam ve tanıtım amaçlı fotoğrafların çekiminde önem kazanır. Otomobil üreticisi bir şirketin ürün tanıtımı için çalışmayı tercih edeceği fotoğrafçının, stüdyo ve otomobil fotoğrafı konusunda uzmanlaşmış olması beklenmelidir. Bir fotoğrafçının moda ya da gıda ürünleri çekiminde başarılı olması, aynı başarıyı otomobil çekimlerinde de gösterebileceği anlamına gelmez.

Hazır görüntü kaynakları, yerel çalışan görüntü bankaları ile internet ortamında fotoğraf ve diğer görsel malzemelerin pazarlamasını yapan stok fotoğraf siteleridir. İnternet teknolojisinin günümüzde ulaşılan yüksek hız, yüksek çözünürlüklü fotoğraflara ulaşımı da kolaylaştırdı. Kurumsal etkinlikler dışında kalan fotoğraf gereksinimi, kurumun uğraşı alanı ile ilgili görselleri kapsamaktadır. Güzellik, sağlık, eğitim, kariyer olanakları ya da günümüzün teknolojileri ile ilgili konularda yapılan yayım ve tanıtım çalışmalarında kullanılmak üzere gereksinim duyulabilecek görsel malzemelerin en kolay sağlanabileceği kaynak, stok fotoğraf siteleridir. Herhangi bir konuda acil gerek duyulan görüntülerin üretilmesi yerine stok fotoğraf sitelerinden amaca en uygun görüntülerin seçilmesi hem kaliteyi artıran, hem de ekonomik bir çözüm yöntemidir. Üstelik amaca en uygun görüntüyü bulma şansı daha fazladır. Özellikle mevsim ya da fiziki koşullar nedeniyle çekimi olanaklı olmayan konular için stok fotoğraf siteleri tercih edilmelidir.

Kurumların halkla ilişkiler alanı için gereksinim duydukları fotoğraf ve görsel malzeme giderleri için iki farklı bütçeleri olmalıdır. Bunlardan ilki, kurumun kendi olanaklarıyla gerçekleştirmeyi planladığı görüntüleme çalışmalarında kullanılması öngörülen fotoğraf araç-gereç altyapısı için ayrılması gereken bütçedir. İkincisi ise bazı önemli ya da özel durumlar için kurumun yeterli fotoğraf donanımına sahip olmaması halinde, profesyonel ekiplerden alınacak destek için ayrılması gereken bütçedir. Kurum yöneticileri her zaman daha iyi fotoğraf isterler ama genellikle de bunun gereğini yerine getirmekten kaçınırlar. Yapılacak masrafların olabildiğince düşük tutulmasını, olabilecek en ucuz malzeme ve yatırımla çözümlenmesi yöneticilerin tercih nedenidir. Burada unutulan ya da gözardı edilen nokta, “alet işler el övünür” deyimindeki ana fikirdir. Teknolojik altyapı gerektiren profesyonel çalışmalar, malzeme yatırımından bağımsız düşünülemez. Fotoğrafçı ne kadar profesyonel ve yetenekli olursa olsun, yeterli teknolojik donanıma sahip olmadan etkili ve kaliteli iş üretilemez. Kurum için çekilen fotoğrafların karanlık olduğunu iddia eden, daha aydınlık, parlak görüntüler isteyen bir yöneticinin, fotoğrafçıların gereksinimini karşılayacak doğru aydınlatma sistemleri için bütçe sağlaması gerekir. Aksi durumda, iyi fotoğraf beklentisi hayalden öteye geçemez.

“Bülten ve Basın Kiti”, halkla ilişkiler profesyonellerinin çok özenle hazırlaması gereken fotoğraf ve diğer görsel malzemeleri yeterince içermesi gereken bilgi kaynaklarıdır.

Bülten, özel kurumların etkinliklerinin basına duyurulması amacıyla gerekli olduğu zamanlarda hazırlanan fotoğraflı haber içeriklerini oluştururken; Valilik ve Emniyet birimleri gibi kamu kurumlarının da düzenli olarak basına dağıttığı bilgi kaynaklarıdır.

Basın kiti çoğunlukla, özel kurumların dönemsel olarak basına yönelik olarak hazırladıkları iletişim etkinliklerini kapsayan ve bültene göre daha geniş içeriğe sahip olan dosyalardan oluşur. Basın kitinin içeriğinde çok sayıda materyal bir arada bulunur. Bunlar; güncel haber içeriklerinin yanısıra kurumsal yayın örnekleri, broşür ve katalog gibi dönemsel yayınlardır.

Basın kitinin sunumu, kurumsal kimlik çerçevesinde hazırlanmış özel tasarım ürünlerinden ve bunların içeriklerinden oluşmalı, kurumun imajını güçlendiren ve destekleyen bir algı yaratmalıdır.

• İçindekiler sayfası,
• Basın bildirisi,
• Kurumsal geçmiş ve tarihi süreci aktaran bilgiler,
• Kurumsal kimliği ve etkinlikleri anlatan broşürler,
• Varsa, yayımlanan dergi ve bültenlerden örnekler,
• Basında yer almış haber ve yazılardan yapılmış bir derleme,
• Faaliyet raporu, makale ve yazılar,
• Kurumsal etkinliklerle ilgili fotoğraflar, CD, DVD ve diğer görsel materyaller.

Halkla ilişkiler birimlerince kullanılan fotoğraf makinelerinin hızlı çekim koşullarına uyum sağlayabilen ve refleks özelliği taşıyan küçük boyutlu makinelerden oluşması gerekir. İyi bir fotoğraf makinesinin zengin yardımcı araç gereç olanaklarına ve kaliteli objektif seçeneklerine sahip olması, çekilecek fotoğraflarda elde edilecek sonuçların kalitesini artıran en önemli etkenlerdendir. Fotoğraf makineleri fotoğraf çekiminde eriştikleri hız, çekimin kayıt hızı, bu hızı destekleyen hafıza kapasitesi ve belirli bir süredeki çekim sayısı gibi çalışma hızıyla ilgili özellikler taşırlar. Fotoğraf makinesi ve görüntü üretme hızı, halkla ilişkiler etkinliklerinde yapılan görüntüleme çalışmalarında önemlidir. Hız özellikleri; makinenin çekime hazır olma hızı, deklanşör hızı, kayıt hızı, seri çekim hafıza kapasitesi ve sürekli çekim hızından oluşmaktadır.

• Makinenin Çekime Hazır Olma Hızı
• Deklanşör Hızı
• Kayıt Hızı ve Seri Çekim Kapasitesi
• Seri Çekim Hafıza Kapasitesi
• Sürekli Çekim Hızı
• Objektifler
• Normal Odak Uzaklıklı Objektifler
• Kısa Odak Uzaklıklı Objektifler
• Uzun Odak Uzaklıklı Objektifler
• Değiştirilebilir Odak Uzaklıklı Objektifler
• Bütünleşik Flaş Kullanımı
• Kafa Flaş Kullanımı
• Elektronik Stüdyo Flaşı Kullanımı
• Flaş Kontrol Sistemleri

Fotoğraf çekimine karar verilen an ile çekimin gerçekleştiği an arasında geçen zaman önemlidir. An kavramı fotoğraf terminolojisinde “karar anı” ya da “an fotoğrafı” adı altında tanımlanır. Bu kavram, fotoğraf ile görüntülemenin en önemli ayrıcalıklarından biridir.

Makinenin çekime hazır olma hızına “boot speed” adı verilir.

Deklanşör hızı, çekim amacıyla deklanşöre basılan an ile çekimin gerçekleştiği an arasında geçen zaman dilimidir.

Profesyonel olarak halkla ilişkiler etkinlikleri için fotoğraf çekenler, hem makine çekim hızlarına hem de objektiflerin netleme hızlarına öncelikle önem vermelidirler. Bu kullanım özellikleri, fotoğrafçının çekim yaparken doğru zamanlama yapabilmesi ve önemli anları yakalaması için gereklidir.

Bir fotoğrafın çekildiği andan hafızaya kaydedildiği an’a kadar geçen süreye “kayıt hızı” (write speed) adı verilir. Bu özellik, görüntünün işlemden geçerek hafızaya kaydedilmesini tanımlar. Algılayıcı ilk çekilen fotoğrafı işleyip kaydettikten sonra, ikinci çekilen görüntü için işlem yapmaya başlayacaktır. Bu sürenin ne kadar olduğu önemlidir.

Fotoğraf makinesinin “seri çekim hafıza kapasitesi” (burst rate), kayıt hızı ile bağlantılıdır. Makine ilk çektiği fotoğrafı işleyip hafıza kartına kayıt yaparken, aynı anda ikinci, üçüncü fotoğrafı çekiyor olabilir. Makinenin geçici hafızası da çekilen ve kaydedilmeyi bekleyen görüntüleri hafızada tutar. Makine “seri çekim seçeneği’nde” fotoğraf çekmeyi sürdürürken, hafıza kapasitesi ile sınırlıdır. Bu hafıza dolduğunda makine durur ve hafızada yer açılmasını bekler. Sayısal makinelerin geçici hafızaları marka ve modele göre değişmekle beraber, arka arkaya 9 fotoğrafla başlayıp 40-50 gibi sayılara ulaşabilmektedir. Bu özellik, kullanılan makinenin o andaki çözünürlük düzeyi ve kayıt formatı (jpeg, tiff v.b) gibi özelliklere göre de değişiklik gösterir.

Çekim hızı, fotoğraf terminolojisinde “frames per second” yani saniye başına düşen çekim sayısı olarak bilinir ve makinenin bir saniye içinde çektiği fotoğraf sayısını gösterir. Bazı önemli olaylar, açılış, temel atma ve ödül törenlerinin en çarpıcı anlarının, tek çekim seçeneğiyle fotoğraflanması çoğu zaman iyi sonuç vermez. Seri çekim özelliği kullanılan bir fotoğraf makinesiyle yapılan görüntüleme ise, en çarpıcı anın seçilip kullanılması açısından daha etkili bir fotoğraf çalışması anlamına gelir. Fotoğraf makinelerinin sürekli çekim ayar sistemleri bu gereksinimler dikkate alınarak belirlenir. Makinelerin seri çekim ayarları “yavaş”, “normal” ve “hızlı” çekim seçenekleri sunabilmektedir.

Fotoğraf çekiminde kullanılan farklı optik sistemler, görüntü üzerinde farklı etkiler oluştururlar. “Optik bakış farklılığı” olarak tanımlayabileceğimiz bu durum, nesnelerin gerçekte sahip olduğu etkinin dışında bir etki ile algılanmasına neden olur. Normal odak uzaklığı, fotoğraflanan nesnelerin insan gözüyle algılandığı biçimiyle görüntülenmesini sağlar. Küçük boyutlu fotoğraf makinelerinin kullandığı film ya da algılayıcı boyutu dikkate alındığında, 50 mm normal bakış açılı objektif olarak kabul edilmektedir.

Bakış açıları 50 mm’den daha küçük objektifler bu sınıfta değerlendirilir. Örneğin 20 mm, 24 mm ve 28 mm gibi objektifler geniş açılı ya da kısa odak uzaklıklı objektifler olarak kabul edilmektedir. 12 mm ya da 14 mm objektifler de aynı sınıflandırmada yer almakla beraber “çok geniş açılı” olarak tanımlanırlar. Geniş açılı objektiflerle görüntülenen alan ve nesnelerde, insan gözünün algılayabildiğinin dışında farklı etkiler oluşur. Görüntülenen alan ve nesneler arasındaki boşluklar, normalde olduğundan daha geniş görüntülenirler. Makineye yakın nesneler ile uzak nesnelerin birbirlerine olan oranlarında abartılı değişimler gözlenir. Aynı büyüklüğe sahip yakın nesneler, uzaktakilerden daha büyükmüş gibi kaydedilirler. Geniş açılı objektifler genel alan görüntülemeleri, mimari yapılar ve iç mekân fotoğraflarının yanı sıra, doğa fotoğrafçılarında da yaygın olarak kullanılırlar.

80 mm, 100 mm ve daha büyük odak uzaklıklarına sahip objektifler, uzun odak uzaklıklı olarak kabul edilirler. Bu grupta yer alan objektifler, uzun odak uzaklıklı ya da “tele-foto” objektif olarak da tanımlanırlar. Geniş açılı objektiflerinin verdiği etkinin tersine, derinliği yok edip, nesneler arasındaki boşlukları azaltarak “yığılma” adı verilen etkiye yol açarlar. Arka planda yarattığı netsizlik sayesinde ön plandaki nesneleri zeminden ayırma yeteneğine sahip olan uzun odak uzaklıklı objektifler, portre fotoğraflarında sıklıkla kullanılırlar. Dar açılı olmaları nedeniyle, özellikle uzakta bulunan nesne ve konuları başarıyla görüntüleyen dar açılı objektifler, spor ve doğal yaşam fotoğrafçılığında sıklıkla kullanılır.

İki farklı odak uzaklığı arasında gidip gelebilen, fotoğrafçının hareket etmeden görüntü alanını değiştirmesine olanak sağlayan objektiflerdir. “Zoom” adı verilen bu gruptaki objektifler 10x20 mm gibi geniş açılı olabileceği gibi, 35x70 mm gibi normal açılı ya da 100x300 mm gibi dar açılı olarak da üretilip sınıflandırılabilirler. Fotoğrafçıya sağladığı özgürlük nedeniyle basın fotoğrafçıları tarafından özellikle tercih edilirler. Değiştirilebilir açılı objektifler, çeşitli etkinlik, tören ve halkla ilişkiler organizasyonlarında da birden fazla bakış açısını aynı anda sağlaması ve kullanım kolaylığı nedeniyle tercih edilirler.

Bir fotoğrafı iyi yapan özelliklerin başında, “iyi ışık” gelir. Işığın varlığıyla fotoğrafa kattığı temel özellik ise aydınlatma biçimi ve etkisidir. Doğal ya da yapay ışık kaynakları ile aydınlanan mekânlarda yapılan fotoğraf çekimlerinde zaman zaman ek ışık kaynaklarına gerek duyulabilir. Ortam ışığı, çekimi yapılan konuyu yeterince iyi aydınlatamıyorsa, başvurulacak yöntemlerin başında flaş kullanımı gelir.

Sayısal fotoğraf makineleri, gövde yapısında bulunan “bütünleşik flaş”, gövdeye bağlanabilen “kafa flaş” ya da kablolu ve kablosuz bağlantı ile harekete geçirilebilen “flaş sistemleri” ile birlikte kullanılabilirler.

Fotoğraf makinelerinin gövde sistemi içinde yer alan, gerektiğinde kullanılan flaşlara “bütünleşik flaş” adı verilmektedir. Sayısal fotoğraf makinelerinin çoğunda bütünleşik flaş bulunmaktadır. Profesyonel çalışmalarda yetersiz olacağı için çok gelişmiş ve profesyonel amaçlı makinelerin gövde yapılarında bütünleşik flaşa yer verilmez.

Bütünleşik flaşın kullanımı özellikle aydınlatmanın olmadığı kapalı mekânlarda ve üçayak (tripod) kullanılmayan gece fotoğraflarında gerekli olabilir. Bir başka kullanım alanı da, güneşin ya da başka bir ışığın karşıdan geldiği durumlardır. Ters ışık olarak tanımlayabileceğimiz böylesi durumlarda bütünleşik flaş, nesnenin karanlık yüzünü aydınlatan “dolgu ışığı” olarak önemli bir işleve sahiptir.

Makine gövdesi üzerinde bulunan bir kızağa ya da farklı bir taşıyıcı üzerine bağlanan orta ölçekli flaşlara, “kafa flaş” adı verilir.

Sayısal fotoğraf makinelerinin gövdelerinde bulunan bütünleşik flaşın yetersiz olduğu durumlarda kafa flaş kullanılır.

Gerek bütünleşik flaşlarda gerek kafa flaşlarında patlamayı kontrol eden farklı seçenekler bulunmaktadır. Bütünleşik flaşlar, makinenin otomatik çekim seçenekleriyle uyumlu çalışırlar. Çekimde; program, diyafram ya da örtücü önceliği veya el ile kontrol seçeneği kullanılıyor olabilir. Bu durumda makinenin yazılımı gerekli ölçümleri yaparak flaşın hangi güçte patlayıp, ne kadar aydınlatma yapacağını belirler ve uygular. Bu ayar sonucunda elde edilen fotoğraf beklentiyi karşılamıyorsa, fotoğrafçı devreye girerek makinenin yazılımını (bir anlamda) manipüle eder. Bu manipülasyon, flaşın etki gücünü arttırmak ya da azaltmak biçiminde gerçekleşir. Bunun için bir yandan flaş işareti bulunan düğme basılı tutulurken, diğer yandan poz telafisi biçimindeki (+) veya (-) seçeneği kullanılarak yeni bir güç ayarı yapılır. Flaş kullanımıyla ilgili en bilinen özelliklerden biri kırmızı göz ayarıdır. Kırmızı göz özelliği seçildiğinde, flaş asıl patlama öncesinde bir uyar ışığı yakar. Gözbebeği, bu ışığın yanmasına tepkime oluşturduğu için kırmızı göz sorunu ortadan kalkar. Bir başka özellik ise herhangi bir ışık kaynağı ile aydınlanan ya da zayıf günışığı bulunan ortamlarda çekilen fotoğraflarda kullanılır. Slow (yavaş) sözcüğüyle tanımlanan bu özellik, fotoğrafın ortam ışığını algılamasına izin verecek biçim de uzun pozlama yaparken, flaşın patlatılması ve asıl konuyu yeterince aydınlatması esasına dayanır.

“Pozlama” ışığa duyarlı yüzeyler üzerine objektif aracılığıyla ışık düşürerek görüntü oluşturma sürecidir. Pozlama, geleneksel fotoğrafta film üzerine, sayısal fotoğraf makinelerinde ise algılayıcı (sensör) üzerine ışık düşürülmesi yoluyla gerçekleştirilir.

Pozlamayı belirleyen iki düzenek vardır. Bunların ilki, ışığın geçiş süresini belirleyen örtücü düzeneği, ikincisi ise ışığın geçtiği aralığın büyüklüğünü belirleyen diyafram sistemidir.

Fotoğraf makinelerinde pozlama süresinin kontrol edilebilmesini sağlayan ayar seçenekleri bulunmaktadır. Bunlar; program seçeneği, otomatik seçeneği, diyafram öncelikli seçenek, örtücü öncelikli seçenek, el ile ayar seçeneği, serbest süre ile pozlama ve pozlama telafisi’dir.

Program (P) seçeneği, fotoğraf çekiminde bütün ayarların makine tarafından kontrol edilmesini sağlar. Işık koşullarının sıklıkla değiştiği ve hızlı çekim yapılmasını gerektiren durumlarda kullanılır.

Otomatik seçeneği “auto” kısaltmasıyla tanımlanır. Makineler üzerinde farklı piktogramlarla temsil edilebilir. Özellikle amatör ve bazı yarı profesyonel makinelerde kullanılan otomatik “auto” seçeneğinde makinenin bütün özellikleri yazılım tarafından yönlendirilir. Kullanıcı hiçbir özelliğe müdahale edemez. Bu seçenek genellikle, makine ve fotoğraf konusunda yeterli bilgisi olmayan amatör kullanıcılara yöneliktir.

Diyafram öncelikli seçeneği temsil eden (A) harfi, açıklık (aperture) sözcüğünü temsil etmektedir. Sözcüğün Türkçedeki karşılığı, “diyafram” ya da “açıklık” olarak kullanılmaktadır. Bazı fotoğraf makinelerinde “Av” harfleri (aperture value) ile tanımlanmaktadır. Bu ayar seçeneği de otomatik çekim yapar. Seçeneğin kullanımında fotoğrafçı, amacına en uygun olan diyafram açıklığının seçimini yapar. Fotoğraf makinesinin ışık ölçüm sistemi, belirlenen diyafram açıklığına uygun olan örtücü değerini belirleyerek çekimi yapılmasını sağlar.

Örtücü, İngilizce “shutter” sözcüğünün dilimizdeki karşılığıdır. (S) harfi ise, örtücü öncelikli çekim seçeneğini tanımlar. Bazı fotoğraf makinelerinde “Tv” harfleri (time value) ile tanımlanmaktadır. Bu seçenek, (A) seçeneğinin tersi olarak tanımlanabilir. Pozlama yine otomatiktir. Fotoprafçı örtücü ayarına karar verir, makine diyafram değerini otomatik belirler. Yani ışığın geçiş süresini fotoğrafçı belirlerken, geçiş miktarını makine belirlemektedir.

“Manuel” sözcüğünün ilk harfi olan (M) ile tanımlanır. Örtücü süresi ve diyafram açıklık değerini fotoğrafçı belirler. Diğer seçeneklerden en belirgin farkı, bütün değerlerin el ile fotoğrafçı tarafından ayarlanmasının zorunluluğudur. Özellikle haber fotoğrafçılığı ve halkla ilişkiler çalışmalarında önemli an ve olayların görüntülenmesinde önerilmez. Fotoğrafçı makinenin ayarlarıyla uğraşırken, fotoğraf çekmesi gereken önemli anları kaçırabilir.

(B) seçeneği, “bulb” sözcüğünden alınmıştır ve serbest süre ile pozlamayı tanımlamaktadır. (B) seçeneğinde makine ya da ışıkölçer tarafından ayarlama yapılmaz. Bir saniyeden uzun süreli çekimlerde gerek duyulur. Fotoğrafçı profesyonel ışıkölçer kullanarak çekim süresini belirler. Birçok alanda kullanımı mümkün olmakla beraber, halkla ilişkiler etkinlikleri çerçevesinde kullanımına gerek duyulan bir çekim seçeneği değildir.

Pozlama seçeneklerinden otomatik olanların kullanımında, pozlamanın doğru sonuç vermemesi durumunda kullanılır. Çok aydınlık veya çok karanlık bir zemin önünde yapılan bir fotoğraf çekiminde makinenin ışıkölçeri yanılabilir. Bu durumda çekilen fotoğrafın beklenenden daha karanlık veya beklenenden daha aydınlık çekilme ihtimali vardır. Çekilen fotoğrafın pozlaması doğru olmadığı taktirde pozlama telafisi ile müdahale edilerek hemen yeniden çekim yapılabilir. Fotoğrafın beklenenden koyu olması durumunda (+) seçeneği, beklenenden parlak olması durumunda da (-) seçeneği kullanılarak otomatik pozlamaya el ile müdahale edilebilir. Bu durumdaki müdahale oranı da, yarım ya da bir durak gibi oranlarda artırılabilmektedir. Telafi oranı makineye göre değişmekte, üç ya da beş durak kadar müdahale edilebilmektedir.

Netlik, bir fotoğrafın sahip olması gereken en önemli teknik özelliklerden biridir. Fotoğraflanan konunun iyi algılanması, doğru anlaşılabilmesi için yeterince net çekilmiş olması gerekir. Fotoğrafta yer alan kişi ve nesnelerin birbirleriyle olan ilişkisi, görüntüdeki konumu ve önemi, sahip olduğu netlik düzeyi ile belirlenir. Fotoğraf çekimi yapılırken ne kadar alanın net görüntüleneceği, net alan derinliğinin nasıl düzenleneceği iyi belirlenmelidir. Fotoğraf çekiminde kullanılan netleme sistemleri, fotoğraf makinesinin kalitesinin göstergesi olarak değerlendirilebileceği gibi, fotoğrafçının çalışmasını kolaylaştıran önemli bir özelliktir.

İyi bir fotoğrafın sahip olması gereken estetik ölçütler vardır. Fotoğrafçının tarzı, anlatımda doğallık ve canlılık, anlam derinliği, fotoğrafa değer katan estetik ölçütlerden birkaçıdır. Bunların dışında kalan; doğru çekim anı, kompozisyon, optik etkiler ve bakış açısı gibi estetik ölçütler de burada üzerinde durulması gereken estetik ölçütler arasındadır.

Fotoğrafın çekim anı, fotoğrafçılık alanında en çok tartışılan, üzerinde en çok konuşulan konulardan biridir ve “karar anı” adı verilir. Fransız fotoğrafçı ve ressam Henri Cartier Bresson’un fotoğraf sözcük dağarcığına kazandırdığı “decisive moment” yani “karar anı”, bir fotoğrafçının fotoğrafı ile anlatmak istediği konuyu en iyi anlatabileceği anı tanımlamaktadır.

Kullanım alanı ne olursa olsun, bütün fotoğraf çalışmalarındaki en önemli unsurlardan birisi, kompozisyon ve fotoğraftaki görsel düzenlemedir. Fotoğrafın içeriğini ve vermek istediği mesajı en iyi ve etkili biçimde aktarabilmek için doğru bir kompozisyon kullanılmalı, mümkün olduğu taktirde, fotoğraf çekilmeden önce görüntülenecek alanda düzenlemeler yapılmalıdır. Kurumsal nesne, sembol, işaret ve logo gibi görsel unsurların fotoğrafta nasıl yer alacağı özel olarak planlanmalıdır. Bazı basın toplantıları, basın açıklamaları gibi etkinliklerin yapıldığı mekanlarda, fotoğrafa zemin oluşturacak arka plana yerleştirilen logo ve slogan gibi unsurlar, kamuoyuna her fırsatta görünebilme, akılda kalıcı olabilme çabasının bir ürünüdür. Kuruma ait alanlarda yapılan çekimlerde doğaya ve insana saygı, kaliteli üretim, hoşgörü gibi kavramları anlatan yazı ve resim gibi görüntülerin fotoğraf karesinde yer alması sağlanabilir. Bu dolaylı bir ifade yöntemi olarak kullanılarak kurumun felsefesi, vizyon ve misyonu hedef kitleye farklı bir yolla iletilebilir.

Fotoğrafların kompozisyon özellikleri belirlenirken, belirli bir oranda yalınlık içermesi ve güçlü bir ilgi merkezi oluşturması sağlanmalıdır. Ön ve arka plan ilişkisi iyi kurulmalı, doğru çerçeveleme konularına öncelikle dikkat edilmelidir.

Bir fotoğrafın hedef kitle üzerindeki etkisini belirleyen özelliklerden biri de, görüntülemeyi yapan objektifin optik etkisidir. Fotoğrafçılar, fotoğrafa vermek istedikleri etkiyi belirlerken, farklı odak uzaklıklı objektiflerden yararlanırlar. Objektifler, odak uzaklıkları ve odak uzaklığının oluşturduğu bakış açıları sayesinde fotoğraftaki görüntüye özel etkiler katabilirler. Örneğin geniş açılı bir objektifin mekânları olduğundan büyük gösteren, nesneleri küçülten, nesneler arasındaki boşlukları olduğundan fazla gösteren optik etkisi; dar açılı bir objektifin uzakları yaklaştıran, nesneler arasındaki boşlukları azaltan ve yığılma yaratan optik etkisi, fotoğrafçıların doğru kullanımı sayesinde çok önemli görsel etkiler sağlayabilirler. Burada önemli olan, hedef kitlede yaratılmak istenen algının ne olduğudur. Optik seçimi ve bakış açısı buna göre belirlenir.

Bir basın bülteninin haber merkezlerine gönderilirken fotoğraf ve diğer görsel malzemelerle süslenmesi, haber içeriğinin yayın şansını artırır. Fotoğraf ya da herhangi bir görsel içermeyen haber bültenleri genellikle ya kullanılmaz ya da kıyıda köşede boşluk doldurmak için kullanılır. Basın bülteni içeriklerinin yayınlanma şansını artıran bir başka unsur da gönderilen fotoğrafın kalitesidir. Hem görsel biçim hem de içerik açısından iyi bir fotoğrafın yayımlanma olasılığı yüksektir.

Fotoğrafların yayına hazırlanması sürecinde yeterli ve etkileyici bir altyazı hazırlanması da önemlidir. Fotoğrafların, altındaki yazının dilinden konuştuğu yaygın bilinen bir gerçektir. Birkaç küçük açıklama, fotoğrafın etkisini güçlendirir, okurun algısını istenen biçimde yönlendirmeye yardımcı olur. Ancak altyazının okur algısını manipüle etmesine de yol açmamak etik gereğidir. Doğru hazırlanmış bir fotoğraf ve altyazı, haber metnine olan ilgiyi ve haberin okunma şansını artırır.

Fotoğraf seçimi yapılırken dikkat edilecek özellikler şöyle sıralanabilir:

• Haber içeriğini en genel haliyle özetleyebilen, anlatabilen bir fotoğraf,
• Habere konu olan olayla ilgili ayrıntılı görüntüler içeren birkaç detay fotoğraf,
• Hem yatay hem de dikey çerçevede çekilmiş en az birer fotoğraf,
• Haber içeriğini farklı bakış açılarından da değerlendirilmesini sağlayabilecek sıra dışı bir fotoğraf da habere eklenebilir.

Rötuş, fotoğraf üzerinde özel bir çalışma uygulanarak, düzeltme, temizleme, renk ayarı gibi işlemlerin yapılması işlemidir. Haber fotoğrafları için uygun olmamakla beraber, reklam ve tanıtım fotoğrafları için zorunlu bir uygulamadır. Hemen hemen hiçbir reklam fotoğrafı çekildiği anda yayın kalitesinde değildir. Yayına hazır olabilmesi için fotoğrafa rötuş yapılması gerekir. Geleneksel fotoğrafçılıkta özellikle vesikalık fotoğraflarda kullanılan sınırlı rötuş uygulaması, günümüzün sayısal fotoğrafçılık teknolojisinde çok geniş bir alanda uygulanmaktadır. Fotoğrafa eklemeler ve çıkarmalar yapılabilmekte, kurumsal imajın güçlü bir şekilde vurgulanabilmesi için özel çaba harcanmaktadır.

Fotoğraf, halkla ilişkiler alanında yapılan çalışmaların en önemli bölümlerinden biridir. Halkla ilişkiler etkinliklerinin; çok iyi hazırlanmış fotoğraf, görsel malzeme ve video görüntüleriyle amacına ulaşabileceği gerçeği dikkate alınırsa, konunun önemi daha iyi anlaşılabilir. Fotoğraf ya da diğer görüntülerin iletişim açısından ne kadar önemli ve güçlü olduğunu anlatan bazı sözler de benzer bir bakış açısını yansıtır. “Bir fotoğraf bin kelimeye bedeldir”, “Fotoğraflar sözcüklerden daha fazla bilgi içerir” ya da “ben görmediğim şeye inanmam” gibi farklı yaklaşımlar bunlardan bir kaçıdır ve hepsinin ortak yönü, fotoğrafın önemine işaret etmeleridir.

Halkla ilişkiler uzmanlarının fotoğraf ve görüntü üretim teknikleri hakkında bilgi sahibi olmalarının en önemli yararlarından biri de profesyonel fotoğrafçının bulunamadığı durumlarda alternatif olabilmeleridir. Herhangi bir çalışma sürecinde profesyonel fotoğrafçı bulunamadığı takdirde halkla ilişkiler personeli devreye girebilmeli, olabilecek en iyi görüntüleri elde etmek için uğraşmalıdır. Bu çaba, yeterli bir fotoğraf bilgisi ile olumlu sonuca ulaşabilir.

Fotoğrafın kullanım alanları düşünülerek bir sıralama yapmak gerekirse, halkla ilişkiler alanında çalışan profesyonellerin dikkate alması gereken başlıklar şöyle sıralanabilir:

• Kurum ile ilgili bir fotoğraf arşivi oluşturmak, bu arşivi “kurum hafızası” olarak da değerlendirmek

• Kurum ile ilgili fotoğraf öyküleri ve setleri (konulara göre) oluşturmak

• Haber bülteni ve fotoğrafın birbirini desteklemesini sağlamak • Fotoğraflarla sergilemeler ve vitrinler oluşturmak

• Portatif, kolay taşınabilir standlarla fotoğraf sergilemeleri oluşturmak. Bunların konferans, fuar, basın toplantısı ve kokteylleri gibi ortamlarda kullanımını sağlamak

• Kurumun üretim alanlarıyla ilgili olarak hazırlanan bütün basılı malzemeler, kullanım kılavuzu ya da yıllık rapor gibi evraklar içinde Fotoğrafları görsel malzeme olarak değerlendirmek

• Televizyon haber programı, söyleşi ve kurumla ilgili röportaj ve görüşmelerde fon oluştururken Fotoğraflardan yararlanmak. Haber içeriğine uygun fotoğraf setleri oluşturarak, sunulan haber içeriğini görsel olarak desteklemek

• Fotoğraf ve diğer bütün görsel malzemelerden oluşturulacak tanıtım görsellerinin, herhangi bir yayın aracının kullanım biçimine uyum sağlayabilecek biçimde farklı dosyalar oluşturmak. Oluşturulan dosyaları CD, DVD, USB ve manyetik bant gibi farklı ortamlar için farklı çözünürlüklerde hazır bulundurmaktır.

Halkla ilişkiler etkinliklerine fotoğraf sağlayan kaynaklar işlev ve yararları açısından şöyle sınıflandırılabilir:

• Kurum Fotoğrafçıları,

• Profesyonel Serbest Fotoğrafçılar

• Hazır Görüntü Kaynakları

Bir kurumun yemek salonu nasıl çalışan sayısına göre planlanıyorsa, halkla ilişkiler ve ona bağlı çalışan fotoğraf biriminin de kurumun gereksinimleriyle orantılı biçimde planlanması gerekir. Görüntüleme çalışmalarında, çalışan sayısı için bazı alt sınırlar olmalıdır. Önemli bir etkinliğin görüntülenmesi yalnızca bir fotoğrafçı ile gerçekleştirilmek istenirse, sonucun hayal kırıklığı olması kaçınılmazdır. Özellikle kutlama, açılış, temel atma gibi özel önemi olan etkinliklerde yapılacak görüntüleme çalışmasını bir ekibin yapması en doğru davranış olacaktır. Konukların etkinlik alanına gelişinden itibaren farklı mekân ve açılardan birden fazla sayıda fotoğrafçı görüntüleme yaptığında, çok başarılı sonuçlar elde edilebilir. Tek başına çalışan fotoğrafçının her yere yetişme çabası yetersiz, niteliksiz ve aceleyle çekilmiş Fotoğraflardan oluşan bir dosya oluşturmaktan öteye geçemez.

Özellikle küçük ölçekli işletme ya da kurumların fotoğraf birimi kurma, harcama yapma ve profesyonel eleman çalıştırma şansı olmayabilir. Kurumun halkla ilişkiler biriminde görevli personelin de fotoğraf ve görüntüleme konusunda yeterli olmaması durumunda dışarıdan destek alma yoluna gidilmeli ve serbest çalışan profesyoneller tercih edilmelidir.

Dışarıdan sağlanan profesyonel fotoğrafçının kurum ile bağlantısı olan kişileri ve bağlantı düzeylerini bilmemelerinden kaynaklanabilecek sorunlardır. Bu konu dikkatle ele alınmalı, fotoğrafçıya çekim sürecinde eşlik edecek, mekânda bulunan kişilerin kimliklerine ilişkin bilgi aktaracak birinin bulunması yararlı olacaktır.

Kurum dışından çalışılacak fotoğrafçının seçimi yapılırken, çalışma alanının içeriği çok önemlidir. Fotoğrafçının uzmanlık alanı ve kurumun beklentilerinin örtüşmesi gerekir. Bu örtüşme özellikle de ürün çekimleri, reklam ve tanıtım amaçlı Fotoğrafların çekiminde önem kazanır. Otomobil üreticisi bir şirketin ürün tanıtımı için çalışmayı tercih edeceği fotoğrafçının stüdyo ve otomobil fotoğrafı konusunda uzmanlaşmış olması beklenmelidir. Bir fotoğrafçının moda ya da gıda ürünleri çekiminde başarılı olması, aynı başarıyı otomobil çekimlerinde de gösterebileceği anlamına gelmez.

Hazır görüntü kaynakları, yerel çalışan görüntü bankaları ile internet ortamında fotoğraf ve diğer görsel malzemelerin pazarlamasını yapan “stok” siteleridir.

Herhangi bir konuda acil gerek duyulan görüntülerin üretilmesi yerine stok fotoğraf sitelerinden amaca en uygun görüntülerin seçilmesi hem kaliteyi artıran, hem de ekonomik bir çözüm yöntemidir. Üstelik amaca en uygun görüntüyü bulma şansı, daha yüksektir. Özellikle mevsim ya da fiziki koşullar nedeniyle çekimi olanaklı olmayan konular için stok fotoğraf siteleri tercih edilmelidir.

Kurumların halkla ilişkiler alanı için gereksinim duydukları fotoğraf ve görsel malzeme giderleri için iki farklı bütçeleri olmalıdır. Bunlardan ilki, kurumun kendi olanaklarıyla gerçekleştirmeyi planladığı görüntüleme çalışmalarında kullanılması öngörülen fotoğraf araç-gereç altyapısı için ayrılması gereken bütçedir. İkincisi ise bazı önemli ya da özel durumlar için kurumun yeterli fotoğraf donanımına sahip olmaması halinde, profesyonel ekiplerden alınacak destek için ayrılması gereken bütçedir.

Bülten ve basın kiti, halkla ilişkiler profesyonellerinin çok özenle hazırlaması gereken fotoğraf ve diğer görsel malzemeleri yeterince içermesi gereken bilgi kaynaklarıdır. Bülten, özel kurumların etkinliklerinin basına duyurulması amacıyla gerekli olduğu zamanlarda hazırlanan Fotoğrafı haber içeriklerini oluştururken, Valilik ve Emniyet birimleri gibi kamu kurumlarının da düzenli olarak basına dağıttığı bilgi kaynaklarıdır. Basın kiti çoğunlukla, özel kurumların dönemsel olarak basına yönelik olarak hazırladıkları iletişim etkinliklerini kapsayan ve bültene göre daha geniş içeriğe sahip olan dosyalardan oluşur. Basın kitinin içeriğinde çok sayıda materyal bir arada bulunur. Bunlar; güncel haber içeriklerinin yanı sıra kurumsal yayın örnekleri, broşür ve katalog gibi dönemsel yayınlardır.

Basın kiti içinde yer alması gereken materyaller şöyle sıralanabilir:

• içindekiler sayfası
• basın bildirisi
• kurumsal geçmiş ve tarihi süreci aktaran bilgiler
• kurumsal kimliği ve etkinlikleri anlatan broşürler
• varsa, yayımlanan dergi ve bültenlerden örnekler
• basında yer almış haber ve yazılardan yapılmış bir derleme
• faaliyet raporu, makale ve yazılar
• kurumsal etkinliklerle ilgili Fotoğraflar, CD, DVD ve diğer görsel materyaller.

• Fotoğraf Makineleri ve Hız Özellikleri: Halkla ilişkiler birimlerinde kullanılan fotoğraf makinelerinin hızlı çekim koşullarına uyum sağlayabilen ve refleks özelliği taşıyan küçük boyutlu makinelerden oluşması gerekir.
• Makinenin Çekime Hazır Olma Hızı: Halkla ilişkiler alanında çalışan fotoğrafçılar birden bire gelişen olaylarla sık karşılaşırlar. Anlık olayların görüntülenmesi önemli olabilir. Bu nedenle hızlı devreye girebilen makineler bu alana çoğu zaman önemli avantajlar sağlarlar.
• Deklanşör Hızı: Deklanşör hızı, çekim amacıyla deklanşöre basılan an ile çekimin gerçekleştiği an arasında geçen zaman dilimidir. Profesyonel olarak halkla ilişkiler etkinlikleri için fotoğraf çekenler, hem makine çekim hızlarına hem de Objektiflerin netleme hızlarına öncelikle önem vermelidirler. Bu kullanım özellikleri, fotoğrafçının çekim yaparken doğru zamanlama yapabilmesi ve önemli anları yakalaması için gereklidir.
• Kayıt Hızı ve Seri Çekim Kapasitesi: Bir fotoğrafın çekildiği andan hafızaya kaydedildiği an’a kadar geçen süreye “kayıt hızı” (write speed) adı verilir. Bu özellik, görüntünün işlemden geçerek hafızaya kaydedilmesini tanımlar. Algılayıcı ilk çekilen fotoğrafı işleyip kaydettikten sonra, ikinci çekilen görüntü için işlem yapmaya başlayacaktır. Bu sürenin ne kadar olduğu önemlidir.
• Seri Çekim Hafıza Kapasitesi: Fotoğraf makinesinin “seri çekim hafıza kapasitesi” (burst rate), kayıt hızı ile bağlantılıdır. Makine ilk çektiği fotoğrafı işleyip hafıza kartına kayıt yaparken, aynı anda ikinci, üçüncü fotoğrafı çekiyor olabilir. Makinenin geçici hafızası da çekilen ve kaydedilmeyi bekleyen görüntüleri hafızada tutar. Makine “seri çekim seçeneği”nde fotoğraf çekmeyi sürdürürken, hafıza kapasitesi ile sınırlıdır. Bu hafıza dolduğunda makine durur ve hafızada yer açılmasını bekler.
• Sürekli Çekim Hızı: Seri çekim özelliği kullanılan bir fotoğraf makinesiyle yapılan görüntüleme ise, en çarpıcı anın seçilip kullanılması açısından daha etkili bir fotoğraf çalışması anlamına gelir. Fotoğraf makinelerinin sürekli çekim ayar sistemleri bu gereksinimler dikkate alınarak belirlenir. Makinelerin seri çekim ayarları “yavaş”, “normal” ve “hızlı” çekim seçenekleri sunabilmektedir.

Objektif, fotoğrafı çekilecek konudan yansıyan ışığın film ya da algılayıcı üzerine doğru ve nitelikli bir şekilde düşmesini sağlayan optik malzemedir. Objektifler, mercekler topluluğu olarak da tanımlanır. Üretilen her objektifin kendine özgü bir yapısı ve sahip olduğu farklı özellikleri vardır. Başlıca türleri şunlardır:

• Normal Odak Uzaklıklı Objektifler
• Kısa Odak Uzaklıklı Objektifler
• Uzun Odak Uzaklıklı Objektifler
• Değiştirilebilir Odak Uzaklıklı Objektifler

Ortam ışığı, çekimi yapılan konuyu yeterince iyi aydınlatamıyorsa, başvurulacak yöntemlerin başında flaş kullanımı gelir. Sayısal fotoğraf makineleri, gövde yapısında bulunan “bütünleşik flaş”, gövdeye bağlanabilen “kafa flaş” ya da kablolu ve kablosuz bağlantı ile harekete geçirilebilen “flaş sistemleri” ile birlikte kullanılabilirler.

“Pozlama” ışığa duyarlı yüzeyler üzerine objektif aracılığıyla ışık düşürerek görüntü oluşturma sürecidir. Pozlama, geleneksel fotoğrafta film üzerine, sayısal fotoğ- raf makinelerinde ise algılayıcı (sensör) üzerine ışık düşürülmesi yoluyla gerçekleştirilir. Pozlamayı belirleyen iki düzenek vardır. Bunların ilki, ışığın geçiş süresini belirleyen örtücü düzeneği, ikincisi ise ışığın geçtiği aralığın büyüklüğünü belirleyen diyafram sistemidir. Fotoğraf makinelerinde pozlama süresinin kontrol edilebilmesini sağlayan ayar seçenekleri bulunmaktadır. Bunlar;

• program seçeneği,
• otomatik seçeneği,
• diyafram öncelikli seçenek,
• örtücü öncelikli seçenek,
• el ile ayar seçeneği,
• serbest süre ile pozlama,
• pozlama telafisi’dir.

İyi bir fotoğrafın çekim sırasında doğru pozlanmış ve baskıya uygun olması temel teknik niteliklerden ikisidir. Netlik, aydınlatma ve beyaz ayarı da diğer teknik nitelikler arasında yer alır.

İyi bir fotoğrafın sahip olması gereken estetik ölçütler vardır. Fotoğrafçının tarzı, anlatımda doğallık ve canlılık, anlam derinliği, fotoğrafa değer katan estetik ölçütlerden birkaçıdır. Bunların dışında kalan; doğru çekim anı, kompozisyon, optik etkiler ve bakış açısı gibi estetik ölçütler de burada üzerinde durulması gereken estetik ölçütler arasındadır.

Hem görsel biçim hem de içerik açısından iyi bir fotoğrafın yayımlanma olasılığı yüksektir.

Fotoğrafların yayına hazırlanması sürecinde yeterli ve etkileyici bir altyazı hazırlanması da önemlidir. Fotoğrafların, altındaki yazının dilinden konuştuğu yaygın bilinen bir gerçektir. Birkaç küçük açıklama, fotoğrafın etkisini güçlendirir, okurun algısını istenen biçimde yönlendirmeye yardımcı olur. Ancak altyazının okur algısını manipüle etmesine de yol açmamak etik gereğidir. Doğru hazırlanmış bir fotoğraf ve altyazı, haber metnine olan ilgiyi ve haberin okunma şansını artırır.

Fotoğraf seçimi yapılırken dikkat edilecek özellikle şöyle sıralanabilir:

• Haber içeriğini en genel haliyle özetleyebilen, anlatabilen bir fotoğraf
• Habere konu olan olayla ilgili ayrıntı görüntüler içeren birkaç detay fotoğraf
• Hem yatay, hem de dikey çerçevede çekilmiş en az birer fotoğraf (sayfa düzenlemesinde yatay ve dikey seçenekler sunmak editörlerin tasarımını kolaylaştırır)
• Haber içeriğini farklı bakış açılarından da değerlendirilmesini sağlayabilecek sıra dışı bir fotoğraf da habere eklenebilir.