Gallienus'a babası tarafından augustus unvanı verilmiş ve Gallienus daha onun zamanında ortak imparator ilân edilmiştir.

Gallienus, M.S. 254 yılında Ren ve Tuna Nehirleri sınırına giderek Germanlarla yaptığı savaşta başarılarından dolayı “Germanicus Maximus” ve “Dacicus Maximus” unvanlarını almıştır. 

Diocletianus'un imparatorluğu döneminde “principatus” yönetim biçimi terk edilerek  “dominatus” denen ve imparatorun mutlak hükümdarlığını tartışmasız kabul eden yeni bir yönetim biçimini benimsenmiştir.

M.S. 293 yılında iki başlı yönetim biçimi yerini, Tetrarşi (Tetrarkhia) denilen dörtlü bir yönetime bırakmıştır.

Diocletianus’un caesarı, Galerius; Maximianus’un caesarı, I. Constantius olmuştur.

Diocletianus, dioecesis’lerin her birinin idaresini vicarius denen atlı sınıfından bir görevliye vermiştir.

Diocletianus, fiyatların anormal artışının önüne geçmek için Narh Kararnamesi (edictum de pretiis) yayımlayamıştır.

Constantinus, Hadrianopolis (M.S. 3 Temmuz 324) ve Khrysopolis’te (M.S. 18 Eylül 324) yapılan savaşlarda Licinius’a karşı zafer kazanmıştır.

Constantinus ile birlikte tetrarşi sistemi sona ermiş, tek kişinin yönetimi esas alınmıştır.

Süvari komutanlığı (Magister equitum) ve Piyade komutanlığı (Magister peditum). 

Constantinus, imparatorluğun altın sikkesi olan aureus’un yerine, ondan biraz daha hafif olan solidus adı verilen yeni bir altın sikkeyi tedavüle sokmuştur.

Constantinus, imparatorluğun başkentini Roma’dan Byzantion’a taşımış ve kentin adını -kendi adına izafeten- Constantinopolis’e çevirmiştir (M.S. 11 May›s 330). 

Constantinus, devlet dinini paganizmden Hıristiyanlığa dönüştürme sürecini başlatan imparatordur.

Iulianus, Hıristiyanlığın egemen olmaya başladığı imparatorlukta eski pagan tanrılarına inanıyordu.

I. Valentinianus, kardeşi Valens’i ortak imparator olarak Doğu’da görevlendirmiştir (M.S. 364).

II. Valentinianus'un ölümüyle Valentinianus sülalesinin iktidarı da sona ermiştir.

I. Theodosius, Hıristiyanlığı yüceltmeye çalışması ve koyu bir Hıristiyan olması nedeniyle “Büyük” lâkabıyla anılmıştır.

i I. Theodosius, M.S. 382’de Vizigotlarla bir anlaşma yaparak onların imparatorluk sınırları içinde federatif bir statüde bulunmalarını kabul etmiştir.

I. Theodosius’un ölümünden sonra oğlu Honorius Batı’nın imparatoru olmuştur.

Roma tarihinde tahtta en uzun süre kalan imparator II. Theodosius’tur.