Bir zaman dönemi boyunca ekonomideki tüm harcamaların toplamıdır.

Toplam talebi oluşturan harcama bileşenleri tüketim, yatırım, kamu ve net ihracat harcamalarıdır.

AD=C+I+G+NX

ya da,

AD=C+I+G+X-M

C: Özel Kesim Tüketim Harcamaları

I: Özel Kesim Yatırım Harcamaları

G: Kamu (Devlet) Harcamaları 

NX=X-M: İhracat harcamaları ve ithalat harcamaları arasındaki farktır. Çok basit anlamda bir ülkenin dış ticaret dengesini ifade eder. 

Toplam talep eğrisi, her fiyat seviyesinden hanehalkları, firmalar ve hükûmetin satın almak istediği mal ve hizmetlerin miktarlarını gösterir.

Negatif eğimli toplam talep (AD) eğrisi satın alınan toplam reel çıktı miktarı ile fiyatlar arasında ters yönlü bir ilişkiyi işaret eder.

Negatif eğimli olması 3 etkiden kaynaklanır. Bunlar sırasıyla: a) Servet, b) Faiz Oranı ve c) Döviz Kuru etkileridir.

‘Servet etkisi’ tüketim ve fiyat seviyesi arasındaki bir ilişkidir. Fiyat seviyesinde meydana gelen bir düşüş, tüketicilerin daha zengin hissetmelerine yol açacaktır. Bu da tüketicileri daha fazla tüketmeye yöneltecektir. Tüketim harcamalarının artması, mal ve hizmetlere olan talebin artması anlamına gelir.

‘Faiz Oranı Etkisi’ fiyat düzeyi ve yatırım arasındaki bir ilişkidir. Daha düşük fiyat seviyesi daha düşük faiz oranı anlamına gelir. Bu da yatırım malları için daha fazla harcamayı getirir. Yatırım harcamalarında meydana gelen bu artış toplam talepte bir başka artış nedeni olacaktır.

‘Döviz Kuru Etkisi’ ise fiyat düzeyi ve net ihracat (NX) arasındaki bir ilişkidir. Türkiye’de fiyatlar genel düzeyinde bir düşüşün faiz oranında bir düşüş anlamına geleceğini yukarıda açıklamıştık. Dünyaya kıyasla Türkiye’de meydana gelecek bu faiz oranı düşüşü de Türk Lirası’nın diğer ülke para birimlerine göre değer kaybetmesi sonucunu getirecektir. Türk Lirası’nın değer kaybı Türkiye’nin net ihracat rakamlarını olumlu yönde destekleyecektir. Net ihracattaki bu artış yine toplam talebin miktarında artış anlamı taşıyacaktır.

Toplam talep belirleyicileri, tüketim, yatırım, kamu ve net ihracat harcamalarıdır. Bu belirleyicilerden birindeki değişim, toplam talep eğrisinde kaymaya yol açar. 

D eğrisinde kaymaya sebep olabilecek faktörler 3 ana başlık altında toplanabilir. Bunlar: a) Beklentiler, b) Yabancıların milli gelir ve fiyat düzeyleri, c) Hükümetin izleyeceği politikalardır.

Hanehalkları gelecekteki gelirinde artış bekliyorsa daha az tasarruf edip daha çok tüketim yapacaktır. Bu da toplam talebin artmasına yol açacaktır. Bu hareket kendisini toplam talep eğrisinin sağa kayması şeklinde gösterir. Tam tersi olarak, eğer hanehalkları gelecekteki gelirinde azalış bekliyorsa, toplam talep azalacak ve toplam talep eğrisi sola kayacaktır. Gelir beklentisinden başka bir de günümüzde modern ekonomilerde tüketicilerin yakından takip ettiği enflasyon rakamlarına yönelik beklentiler vardır. Gelecekte fiyatların artışı ya da başka bir ifade ile enflasyon oranında artış bekleniyorsa tüketiciler şimdiki taleplerini arttıracaklardır. Gelecekte daha yüksek fiyattan tüketmek yerine mümkün olan planladıkları gelecek harcamalarını şimdiki zamana çekeceklerdir. Bu durumda toplam talep artacak ve AD eğrisi sağa doğru kayacaktır. Enflasyon oranının gelecekte düşeceğine dair beklentiler ise harcama kararlarının geleceğe ertelenmesine yol açacaktır. Bu günümüz toplam talebinin düşmesi anlamına gelir ki bu da AD eğrisini sola kaydırır.

Ulusal para biriminin diğer ülkelerin para birimleri karşısında değer yitirmesi durumunda döviz kuru yükseldi diye kabul edilir. Yükselen döviz kuru, yerli ürünlerin diğer ülkeler için daha ucuz olduğu anlamını taşır. Bu durumda yabancılar yerli ürünlere olan taleplerini arttıracaklardır. Bu da ilgili ülke için ihracatın artması demektir. Artan ihracat, artan toplam talebi işaret eder. Bu durumda AD eğrisi sağa doğru kayar. Döviz kuru düştüğünde ise yabancılar için yerli mallar daha pahalı anlamı çıkar. Bu durumda da yabancıların yerli mallara olan talebi yani ihracat azalır. Böylece toplam talep düşer ve AD eğrisi sola doğru kayar.

Dış dünyanın reel gelirlerindeki artış ta ihracat için artan talebi beraberinde getirecektir. Dış dünyanın yerli mallara olan talebinin artması toplam talebi arttıracak ve toplam talep eğrisini sağa doğru kaydıracaktır. Yabancı ülkelerin ekonomik durgunluk ya da daralma dönemlerinde milli gelirleri azalacaktır. Bu yerli mallara olan talebi azaltır. Yani ihracat dış ülkelerin zayıf gelir potansiyellerinden ötürü düşecektir. Bu ülkenin toplam talebinin azalmasına yol açar. 

Devlet iktisadi hayata maliye politikaları yolu ile karışabilir. Maliye politikalarının en bilinen araçları vergiler ve transfer harcamalarıdır. Kamu harcamalarının artırılması toplam talebi artıracaktır. Devlet, kamu harcamalarını arttırıp azaltmakta tek yetkili kurumdur. Burada ekonomik nedenleri ele almayacağız. Çünkü kamu harcamaları bir tek ekonomik nedenle yapılmayabilir. Devlet daha fazla harcamaya karar verirse ülkenin toplam talebi artacaktır. Bu durumda toplam talep eğrisi sağa kayar. Vergiler de yine devletin kontrolü altındaki başka bir toplumsal yaşamı düzenleme aracıdır. Devlet vergi oranlarını azaltmaya karar verirse, hanehalklarının harcanabilir geliri artacaktır. Bu reel gelir artışı talep artışına yol açar. Toplam talep artar ve AD eğrisi sağa kayar. Devletin transfer harcamalarını arttırması da benzer sonucu doğurur. Transfer harcamalar için en akılda kalıcı örnek emeklilere ödenen aylık ücretlerdir. Bu ücretlerde bir artış, toplam talebi arttıracaktır. Vergilerde bir artış ya da transfer harcamalarını kısılması ise toplam talepte tam ters bir sonuç doğuracak ve azalma gerçekleşecektir. Bu durumda da AD eğrisi sola kayacaktır.

Devletin izleyeceği iktisadi politikalardan bir başkası parasal politikadır. Merkez bankaları ülkelerin devlet politikaları ile uyumlu çalışan özerk yapılardır. Bu bankalar ülkenin makro bazlı para politikalarını belirler ve yürütürler. Merkez bankalarının ekonomideki para miktarını arttırmaları, faiz oranlarını düşürecektir. Faiz oranlarındaki düşüş borçlanma maliyetlerinde bir hafifleme anlamına gelir. Borçlanarak yatırım harcamasında bulunacak girişimciler için faiz oranlarındaki düşüş bir fırsat olur. Böylece bol para, düşük faize, düşük faiz de daha çok yatırım harcamasına sebebiyet verir. Yatırımlardaki bu artış toplam talebi arttırır ve AD eğrisi sağa kayar. Ekonomide sıkı para politikası takip edilerek para arzı azaltıldığında yukarıdaki sonuçların tam tersi açığa çıkar.

Toplam arz eğrisi her fiyat seviyesinden firmaların üretip satmak istediği mal ve hizmetlerin miktarlarını gösterir.

Toplam arz eğrisi (AS) eğrisi uzun dönemde dikey kabul edilir. Kısa dönemde ise pozitif bir eğime sahiptir.

Toplam arz incelenirken dönem farklılığı önemlidir. Kısa dönem, gerçekleşen reel GSYH’nın tam istihdam düzeyindeki reel GSYH’dan (potansiyel GSYH) sapmalar gösterebileceği bir dönemdir. Kısa dönemde gerçekleşen reel GSYH, potansiyel (tam istihdamdaki) reel GSYH’nın altında ya da üstünde gerçekleşebilir. Uzun dönemde ile bu tür sapmaların olmadığı, gerçekleşen reel GSYH'nın potansiyel (tam istihdamdaki) reel GSYH’ya eşit olduğu kabul edilir.

Toplam arz ilişkisinin temel faktörleri 3 başlık altında toplanabilir. Bunlar, a) Kaynak fiyatları, b) teknoloji ve c) beklentiler olarak sıralanabilir.