Ekonomik büyüme ile ilgili olarak yapılan analizler ve ortaya konulan teoriler tarihi olarak makro iktisat ekollerine dayalıdır.

Klasik iktisat teorisi iktisadi büyüme konusunda da öncü teoridir.

A. Smith ekonomik büyümeyi açıklarken kullandığı en önemli faktörler, sermaye birikimi, işbölümü ve uzmanlaşmadır.

Adam Smith’e göre hükümetler, ancak iki görevi yapmakla sorumludurlar. Birincisi, savunma, adalet, eğitim işlerini yürütmek. İkincisi ise, pazarı genişleten ve işbölümü, uzmanlaşmayı destekleyen, köprüler, yollar, limanlar, su kanalları gibi alt yapı yatırımlarını inşa etmektir.

İş bölümü, aynı firmada bir malın farklı kısımlarının işçiler tarafından üretilmesi ve farklı malların farklı firmalar tarafından üretilmesidir.

Smith’e göre Mübadele etmenin nedeni kişisel çıkardır.

Smith’in büyüme teorisinde, sermaye birikimi, işbölümü, uzmanlaşma ve uluslararası ticaret çok önemli faktörlerdir.

Smith’e göre, sermaye, işbölümü ve uzmanlaşma sonucunda sürekli hasıla artışı sonucu kendi kendini besleyen büyüme, doğal kaynaklar ve iklimin sınırları ölçüsünde gerçekleşip sınırsız bir olgu olmayıp tam zenginlik aşamasında durur.

Malthus’a göre, nüfus artış hızı kontrol altına alınmazsa, kendi haline bırakıldığında geometrik hızla 1, 2, 4, 8, 16 şeklinde artmaya devam eder, gıda maddelerinin üretim artışı ise aritmetik bir hızla, 1, 2, 3, 4, 5 şeklinde artacağı için bu iki artış arasındaki fark giderek uyumsuz olarak büyüyecektir.

En az geçim ücreti, doğal ücret olarak da ifade edilen ve emek piyasasında hiçbir müdahale olmadığında kendiliğinden belirleneceği varsayılan ve işçinin kendisinin ve ailesinin her türlü fizyolojik ihtiyaçlarını sağlayabilecek ve çoğalıp azalmadan nesillerinin devamını sağlayabilecek ücrettir.

Malthus büyüme teorisi, ABD’nin ve Avrupa’nın 1820’li yıllar sonrası büyüme deneyimleri açısından değerlendirildiğinde ise, gerçek yaşamın işleyişini ve düzenini açıklamaktan uzaktır. Bunun nedeni ise, büyüme teorisinde, sermaye birikiminin ve teknolojik gelişmenin etkilerinin ihmal edilmiş ya da doğru analiz edilmemiş olmasıdır.

Ricardo’ya göre, rant geliri, doğanın cimriliğinden doğmaktadır ve verimli topraklara sahip olanların elde ettikleri rant geliri hak edilen bir gelir değildir.

Marksist teoride temel olarak ileri sürülen düşünce, kapitalistlerin elde ettikleri kârların kaynağının çalışan işçilerin fazla çalışmaları ve karşılığında ödenen düşük ücretleridir.

Emek Değer Teorisi, bir malın değeri emek miktarı ile belirlenir ve emek gücü ise sadece bir malın üretimi için harcanan zaman olmayıp, zihinsel fiziksel, entelektüel yeteneklerin bütününü de ifade etmektedir.

Artı değer, kapitalist sistemde kapitalist üreticinin, işçileri aldıkları ücret karşılığından çalıştıkları emek saatinden daha fazla çalıştırmaları sonucunda elde edilir.

Marx’a göre, ücret oranını belirleyen, Malthus’un nüfus kanunu olmayıp, yedek sanayi ordusu olarak nitelendiren iş arayanlardır.

Schumpteter’e göre, kapitalist sistemin sona ermesi ancak kapitalist sistemin yaratmış olduğu refah artışı yani başarısı olacaktır. Refahı artmış olan işçiler ve bu sistem içindeki enetellektüel sınıf kapitalist sisteme karşı ve kapitalist sermayedarlara karşı bir davranış içinde olacaklardır. Bu atmosfer içinde kapitalist sistemi benimseyenler ve taraf olanlar azalacak ve kapitalist sistem ihtilal olmadan sona erecektir. Bu süreçte ise kapitalist sistem yerini sosyalist sisteme bırakacaktır.

Schumpeter yaratıcı yıkım kavramını, yeniliklerin yapılmasıyla eski malların ve endüstrilerin yıkılıp, yeni mallar ve endüstrilerin eskilerin yerlerini alması olarak ifade etmektedir.

Girişimciler, yenilikleri uygulayan ve bu amaçla yatırımları yapan ve yatırım riskini de üstlenen kişilerdir.

Keynes’in büyüme konusundaki görüşleri ve analizleri statik analizdir

Birinci Dünya Savaşı sonrası ve 1929 yılında başlayan büyük dünya bunalımı Klasik İktisat Teorisi’nin de ileri sürdüğü ve savunduğu temel görüşleri ve teorilerini sarsan bir dünya bunalımı olmuştur. Klasik iktisat teorisine önemli eleştirilerde bulunan iktisatçı ise Johnard Maynard Keynes (1883-1946)’dir.