Bir kişinin konuşma ve konuşulanı anlama yeteneğini olumsuz olarak etkileyebilecek olan faktörler; çevresel, fiziksel, nörolojik, duyusal, psikolojik veya bilişsel süreç faktörleridir.

Konuşma, jestler, mimikler, resim ve yazı en yaygın olarak kullandığımız iletişim biçimleri arasında yer almaktadır.

Travmatik beyin hasarı; başın ani ve şiddetli bir şekilde bir nesneye çarpması (araba camı, kalorifer, beton gibi) ya da bir nesnenin kafatasını delerek beyin dokusuna zarar vermesi (kurşun, çivi gibi) sonucu ortaya çıkan beyin yaralanmalarıdır.

Ek araçsız ADİ sistemleri; herhangi bir ek araç kullanımı gerektirmeyen sistemlerdir. Genel olarak bireyin kendi vücudunu kullanmasını gerektiren işaretler, göz hareketleri, mimikler ya da jestler yoluyla iletişim kurma biçimi olarak tanımlanabilir.

Düşük düzey teknoloji kullanılan uygulamalar, görsel destek sistemlerinin yoğun olarak kullanıldığı pil ya da elektronik güç kullanılmayan ve oldukça düşük maliyetli araçlar/uygulamalardır.

Görsel destek sistemleri genellikle resimli kartlar, fotoğraflar ya da çizimler gibi görsel uyaranları içeren uygulamalardan (örneğin; etkinlik çizelgeleri, görsel geçiş destekleri vb.) oluşmaktadır.

Bilimsel dayanaklı uygulama kavramı; bir uygulamanın vadettiği sonuçları gerçekten sağladığına ilişkin hakemli bilimsel dergilerde yayınlanmış yeterli düzeyde araştırma bulgusuna sahip uygulamalar olarak tanımlanmaktadır.

Toplumsal rica/istek kartları iletişim sorunu yaşayan bireylerin günlük iletişimlerinde daha bağımsız olmalarını ve toplumsal katılımlarının artmasını da sağlamaktadır.

Orta düzey teknoloji kullanılan ADİ sistemleri/ cihazlarından sıklıkla iletişim becerilerinin ve sosyal becerilerin kazandırılması süreçlerinde yararlanılmaktadır.

Etkinlik çizelgeleri aracılığıyla otizmli bireyeler diğer bireylerle sosyal etkileşim kurmayı öğrenmektedirler.

Konuşma üreten cihazların çalışma prensibi cihaz üzerindeki herhangi bir sembole dokunarak bağlama uygun sesli mesajlar sunmaktır.

Butonlar; engelli bireyin bir cihazı dolaylı olarak aktif hale getirmesini sağlamak amacıyla kullanılmaktadır.

ADİ uygulamaları aracılığı ile iletişim kurma becerisinin kazandırılması süreci ekip çalışmasını ve işbirliğini gerektirmektedir.

Engelli bir bireye iletişim kurma özgürlüğünün verilmesi aynı zamanda kişinin temel insan haklarına erişimin sağlanması anlamına da gelmektedir.

 Düzenleme yapılması ya da önlem alınması gereken öncelikli ortamlar arasında engelli bireyin evi, okulu, işyeri, sağlık ve rehabilitasyon hizmetlerini aldığı kurumlar akla ilk gelen ortamlardır.

Engelli bireyin hayatındaki tüm yetişkinlerin engelli bireyin kullandığı ADİ sistemi veya cihazı hakkında bilgi sahibi olması gerekmektedir?

Engelli bireylerin ADİ sistemlerine erişimlerinin sağlanmaması ya da gecikmesi durumunda; dil gelişimi, günlük yaşam becerileri, sağlık, yaşam kalitesi, sosyal katılım vb. problemler ortaya çıkabilir.

Engelli bireylerin iletişim temelli yaşadıkları sorunlara çözüm üretilememesi durumunda; engelli bireyler kimlik kaybı, zihinsel sağlık sorunları, izolasyon, öğrenme fırsatlarını kaçırma vb. alanlarda sorun yaşama ihtimali artmaktadır.

Zaman ayırmak ya da gerekli olan durumlarda uzmanlardan yardım almak.

Engelli birey, ADİ cihazının düğmelerine rastgele basıyor ve gürültü yapıyor olmasından rahatsız olunsa bile cihaz engelli bireyin elinden alınmaması gerekir.