İş ahlakı aşağıdaki gruplar arasındaki ilişkileri içermektedir:

• İşletmeler arasındaki ilişkiler
• İşletme yöneticileri ile çalışanları arasındaki ilişkiler
• İşletme çalışanlarının kendi aralarındaki ilişkiler
• İşletme ile müşterileri arasındaki ilişkiler
• İşletme ile tedarikçiler arasındaki ilişkiler
• İşletme ile kamu yönetimleri arasındaki ilişkiler
• İşletme ile çevresel faktörler arasındaki ilişkiler
• İşletme ile diğer kuruluşlar
  
  
  

• Ekonomik Güç
• Sosyal ve Kültürel Güç
• Teknolojik Güç
• Politik Güç
• Fiziki Çevre Üzerindeki Güç
• Birey Üzerindeki Güç

En alt aşama, yasal olmayan davranışların sadece örgütle ilgili kısmının incelendiği aşamadır.
İkinci aşamada etik kurallar vardır. Ancak bu kurallar sadece yol göstericidir.
Yani uyup uymamak örgüte aittir. 
Örgütün etik davranışının üçüncü aşaması etiksel karar alma süreci ile kurumun karar alma sürecinin bütünleşmesi aşamasıdır.

Yöneticiler daha önce de belirtildiği gibi kişisel yaşam, hissedarlar, sosyal çevre ve toplum gibi sorumluluk alanlarını dikkate alacak şekilde hareket etmelidirler.

Bireyler, karar vericiler olarak etik davranışarın merkezi durumundadır.

Kişisel özellikler, değerler, ahlak, cinsiyet gibi bireysel faktörler etik davranışları etkiler. 

• Aile
• Eğitim
• Din
• Medya/Eğlence

• Etik Kodlar
• Örgüt Kültürü
• Rol Modelleri
• Sonuçlara Ulaşacak
Algılanan Baskı
• Ödüllendirme ve
Cezalandırma

Örgütler yükümlülükleri ve sınırları toplum tarafından belirlenen bir sosyal girişimdir. Bu sınırlar sık sık hem ahlaki olarak hem de kanunlarla yazılı olarak belirlenmektedir

Sosyal sorumluluk, örgütlerin sosyal çevresindeki gruplara ve bireylere olan
davranış biçimi ile ilgilidir. Çünkü örgütler iş dünyasında faaliyetlerini sürdürürken
toplumunda menfaatlerini gözetmek durumundadırlar. Buna işletmelerin sosyal
sorumluluğu denir.

Sosyal sorumluluk, işletmelerin finansal faaliyetlerinde ve kararlarında insan haklarını dikkate alarak, satıcılar, müşteriler, tüketiciler çalışanlar, çevre ve toplum için zararlı olabilecek tutum ve davranışlardan kaçınmalarını ifade etmektedir.

İşletmenin sosyal çevresi müşterilerden, diğer şirketlerden, çalışanlardan ve yatırımcılardan oluşmaktadır.

Örgütlerin davranışını, yatırımcıların talepleri, aynı ülke veya endüstride bulunan diğer örgütlerin davranışları şekillendirir.

Gönüllü sorumluluklar toplumun işletmeden istediği etkinliklerdir. İhtiyari sorumluluklardır. Örneğin sanata ve eğitime işletmeler tarafından yapılan mali destekler bu tür sorumlulukların sonucu olarak görülebilir.

Bunlar tüketiciler, çevre ve hükümet olmak üzere işletme dışı gruplar. Hissedarlar ve çalışanlar olarakta işletme içi gruplar olarak iki grupta incelenmektedir.

İşletmelerin ve yöneticilerin tüketicilere karşı dört temel görevi vardır. Bunlar kısaca şöyledir:

Birincisi satış sözleşmesinin koşullarına uyumlu olmaktır. İkinci temel görev, malın özelliklerini taşımasıdır. Üçüncüsü, yalandan kaçınmaktır. Son temel görev, baskı ve zorlama yapmaktan kaçınmaktır. 

Yani üretilen mal veya hizmetin kaliteli ve önceden belirtilen nitelikleri taşıması gerekir. Bunu belirleyen faktörler ise güvenirlilik, hizmet süresi, garanti sorumluluğu ve üretim güvenliğidir. İkinci faktör olan hizmet süresinde önemli olan konu, satın alınan malın, tüketicinin kullanmayı düşündüğü süre boyunca bozulmadan kullanılmasıdır. Kısaca, tüketici bir malı satın alırken, onu ne kadar süre kullanabileceğini bilmelidir. Üçüncü faktör garanti sorumluluğudur. Son faktör olan üretim güvenliği, işletmelerin satılan malın kullanımındaki riskleri belirtmeleri güvencesidir.

Yalandan kaçınmaktır. Özellikle bir malın reklamı yapılırken, yalan ve yanıltıcı bilgi verilmemesi gerekmektedir. Zaten özellikle reklamcılık konusunda tüketici ve işletme arasında bir çatışma bulunmaktadır.

Bu sorgulamanın kaynağında böyle bir sürecin açılmasını zorlayan bir toplumsal gereksinme ve talep vardır. Bu gereksinme ve talebin oluşmasında ise “çevre sorunları” gözardı edilemeyecek derecede belirleyici rol oynamıştır.

Yöneticilerin hissedarlara karşı birincil sorumluluğu kârı arttırmak ve maliyetleri azaltmaktır.

Genel olarak çalışanların temel etik ödevi, işletmenin amaçları doğrultusunda çalışmak ve amaçlara zarar verebilecek herhangi bir etkinlikten kaçınmaktadır.