Çevre, canlıların yaşamları boyunca ilişkilerini sürdürdükleri ve karşılıklı olarak etkileşim içinde bulundukları biyolojik, fiziksel, sosyal, ekonomik ve kültürel ortamı ifade etmektedir.

Teknolojik ve endüstriyel ilerlemeler çevreyi zarara sokmakta, insan yaşamını da diğer canlıların yaşamlarıyla birlikte tehlikelere maruz bırakmaktadır. Bu etkiler, çevrenin kirlenmesinin yanı sıra diğer çevresel sorunları da ortaya çıkarmaktadır. Bunlar, kimyasal patlamalar, nükleer kazalar, endüstriyel kazalar, tehlikeli atıkların neden olduğu zararlar, kazaların neden olduğu zararlı atıklar, yangınlardır. Ayrıca, doğa olayları olan sel, depremler, erozyonlar da çevrenin tahribatını hızlandırmaktadır.

Günümüzde, ozon tabakasının incelmesi, asit yağmurları, mevsimlerde meydana gelen iklim değişiklikleri, hayvan türlerinin yok olması, bitki florası ve çeşitliliğinin bozulması ciddi sorunlar olarak karşımıza çıkmaktadır. Bütün bu çevre sorunlarının en başında ve en temel faktörlerden biri olarak çevre kirliliği gelmektedir.

Çevre kirliliği, çevrede meydana gelen ve canlıların sağlığını, çevresel değerleri ve ekolojik dengeyi bozabilecek her türlü olumsuz etkiyi ifade eden geniş bir tanıma sahiptir.

Çevrenin korunması, çevresel değerlerin ve ekolojik dengenin bozulmasının ve yok olmasının önüne geçilmesi için oluşturulan temel mevzuat 2872 sayılı Çevre Kanunu’dur.

Suyun kirlenmesindeki ana nedenler, endüstriyel ve tarımsal kirlenmedir.

Toprak kirliliği, insan etkinlikleri sonucunda, toprağın fiziksel, kimyasal, biyolojik ve jeolojik yapısının bozulması ile meydana gelmektedir.

Çevrenin korunması hususunda atılan en büyük uluslararası adım Kyoto Protokolü olmuştur.

Kyoto İklim Değişikliği Protokolü’ne göre, sera etkisini azaltmak amacıyla sanayileşmiş ülkeler atmosfere bırakılan gaz miktarını %5’in altına çekecektir

Paris İklim Antlaşması Kyoto Protokolü’nün devamı niteliğinde olan antlaşmadır.

Paris İklim Antlaşması’nın, 2020’de yürürlüğe girmesi beklenmektedir.

Ekonomik suç, kayıt altına alınmayan, kamu otoritesinin kontrolü dışında olan ve kamu düzenini korumak için çıkartılmış kanunlara aykırı olarak ortaya çıkan suçlardır.

Bunlar zimmet, rüşvet, kaçakçılık ve sahtecilik olarak karşımıza çıkmaktadır.

Ekonomik suçların örtülü biçimde işlenmesi, bunlar hakkında bir ölçümün yapılabilmesini de güç hale getirmektedir.

Yozlaşma kamu zararına özel çıkar sağlama eylem ve davranışları olarak da ifade edilmektedir.

Kamu gücünün menfaat temin etmek amacıyla kötüye kullanılması neticesinde ortaya çıkan yolsuzluk suçları, TCK’da ve diğer kanunlarda zimmet, rüşvet, kaçakçılık, ihaleye fesat karıştırma ve sahtecilik olarak karşımıza çıkmaktadır.

TCK 247’ye göre; (1) Görevi nedeniyle zilyedliği kendisine devredilmiş olan veya koruma ve gözetimiyle yükümlü olduğu malı kendisinin veya başkasının zimmetine geçiren kamu görevlisi, beş yıldan oniki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

Kaçakçılık suçlarının başlıcaları vergi, akaryakıt, cep telefonu, silah, göçmen, insan, sigara, alkol, gıda, ilaç, uyuşturucu kaçakçılığıdır.

Tarihi eser kaçakçılığı, herhangi bir ülkenin kültür varlıklarının izinsiz olarak, menfaat karşılığı alınıp satılması veya yurt dışına çıkarılması olarak tanımlanmaktadır.

Trafik suçluluğu iki şekilde karşımıza çıkabilmektedir. Bunlardan ilki trafiğin tehlikeye düşürülmesi, trafikte alkollü araç kullanılması gibi suçlardır. Bir diğer trafik suçları da gerçekte yukarıdaki gibi trafik suçu olmayıp, örneğin trafik kazası neticesinde meydana gelen yaralanma, öldürme gibi suçların işlenmesidir.