Algılama, duyu organlarımız aracılığıyla çevredeki etkilerin farkına varmaktır.

Birbirini seven insanlar, karşıdakine farklı bir pencereden bakar ve algılar. Başkalarının, onun hakkındaki yorum ve düşüncelerini dinlemez. Çünkü o kendi algısına güvenmektedir. Ancak bakış açısı değişince, her sözü, hareketi, görüntüsüyle ilgili algılar değişir ve ondan nefret eder. Aslında değişen karşıdaki değildir, birincinin algılarıdır. Aşk ve nefret kadar olmasa da birine karşı sempati duymak, hoşlanmak, sevmek ya da saymak, onunla ilgili algılarımızı önemli derecede etkiler.

Kod, başka işaretlerle birleştiğinde farklı anlamlar yaratan işaretlerin bir araya gelmesiyle oluşur.

Kodlar, iletişimde yararlandığımız farklı ögelerden (element) oluşur. Bu ögelere işaret denir

Sesli işaretlerle oluşturulmuş kodlara sözel kod denir.

Anlamın koda yüklenmesi işlemine kodlama denir.

Başka kültürlere ait hem sözel hem de sözsüz kodlar bireyin kendi kültürü tarafından düzenlenmiş anlamlandırma sürecine giremezler. Bu düzenlemeye kültürlerarası iletişimde “algı süzgeci” denir.

Algı süzgeci bireylerin enformasyon gereksinmelerine göre şekillenir.

Bağlamlama, iletişim sürecinde bir uyarının toplam anlamını yorumlarken bağlamsal göstergelere dikkat etmek, onları tanımak ve diğer iletişimsel ögelerle birlikte değerlendirmek demektir.

Bağlamsal gösterge terimi, iletişime katılanlar arasındaki bireysel ilişkiler, onların sözsüz ifadeleri, fiziksel ve toplumsal
ortamı da içeren bütün dolaylı mesajları ifade eder.

Düşünme alanında kültürlerin birbirlerinden nasıl farklılaştığını anlamak için bilişsel psikolojide en çok kabul gören ortama bağımlılık ve ortamdan bağımsızlık ayrımından yararlanılır.

Ortama bağımlı düşünme biçemine sahip kültürlerin üyeleri, çevrelerini “geniş bağlamlı algılama biçemi”yle algılarlar.

Ortamdan bağımsız düşünme biçemine sahip kültürlerin üyeleri elde ettikleri her veriyi diğerlerinden soyutlayarak tek başına anlamlandırmaya çalışır ve bunun için çok miktarda enformasyona ihtiyaç duyarlar. Bu nedenle, ortamdan bağımsız düşünme biçemine sahip kültürlerin üyeleri çevrelerini “dar bağlamlı algılama biçemi” ile algılarlar.

Ortamdan bağımsız düşünme biçemi, bilimsel alanda ‘tümevarım’ olarak adlandırılır.

Ortamdan bağımsız bilişsel biçeme eğilimli kültürlerde pragmatik ve işlevsel değerler önem kazanır.

Batı kültürlerinin temel bilişsel davranış kalıbını mantıksal, kategorici, doğrusal ve analitik nitelik taşır.

Akdeniz kültürlerini de kapsayan Doğu kültürlerinin temel bilişsel davranış kalıpları genellikle ilişkisel, tamamlayıcı, bütüncül ve
sezgisel nitelik taşır.

Kültürel kalıplar, bireysel farklılıkları ortadan kaldırmaz. Her birey, kültür kalıplarını farklı şekilde içselleştirir ve uygular.

Asimetrik ilişki, taraflar arasında güç farkının büyük olduğu durumlarda gözlenir.

Başkalarının algılarına önem verilen kültürlere utanma kültürü denir.

Bireyci kültürlerde, bireylerarası ilişkiler bireysel gereksinmeleri karşılama amacıyla kurulur ve gereksinme sürdüğü sürece
devam eder.

Ortaklaşa davranışçı kültürlerde grup içi yüz yüze iletişim yaygındır.