Uluslararası pazarlama, çok basit bir ifade ile pazarlama faaliyetlerinin birden fazla ülkede gerçekleştirilmesi ya da uluslararası ortamda yürütülmesi olarak tanımlanabilir.

İşletmelerin dış pazarlara yönelmelerinin nedenlerinden bazıları, şu şekilde sıralanabilir:

• İç pazarın durgunluk ya da doymuşluğu,

• Yasal kısıtlamalar,

• İhracata yönelik uygulanan teşvikler,

• Dış pazarların çeşitliliği ve boyutlarının geniş olması vb.

İşletmelerin uluslararası pazarlara girmelerinin çeşitli avantajları aşağıda sıralanmıştır.

• Karşılaştırmalı üstünlüklerden yararlanmak,

• Rekabet edebilmek veya rekabetten kaçınmak,

• Vergi avantajları sağlamak,

• Ürünün pazarda kalma süresini uzatmak,

• Karı korumak veya artırmak.

İç pazarlarda çalışan pazarlamacılar ile uluslararası alanda faaliyet gösteren pazarlamacıların amaç ve temel işlevleri benzerlikler gösterir. Farklı olan, içinde faaliyet gösterdikleri ortamdır. Uluslararası pazarlamacıların müşterileri, farklı ülkelerdedir ve pazarlanan ürün ya da hizmetler ulusal sınırların dışına çıkmak zorundadır. Bu süreçte; farklı para birimleri, farklı mevzuat, bankacılık işlemleri, gümrük mevzuat ve uygulamaları, farklı ekonomik ve politik sistemler ve farklı dil ve kültürlerle karşılaşmak söz konusudur. Bu da uluslararası pazarlamayı daha karmaşık ve zor bir hale getirmektedir.

İçsel faktörler:

• İşletme Amaçları
• Kontrol İhtiyacı
• İşletmenin Boyutu, İçsel Kaynaklar, Varlıklar ve Yetenekler
• Uluslararası Deneyim
• Esneklik

Dışsal Faktörler:

• Pazarın Büyüklüğü ve Gelişme Potansiyeli
• Risk
• Kanun ve Yönetmelikler
• Rekabetçi Çevre
• Yerel Yapı

Dolaylı ihracatta kullanılan aracılar: Yerel organizasyonlar, ticaret işletmeleri, şirketin pazarlama faaliyetlerini üstlenen işletmeler ve ihracat yönetimi firmaları olarak sıralanır.

Acente ve distribütörler, kataloglar ve tele pazarlama, interaktif TV kanalları ve e-ticaret dolaysız ihracatta kullanılan aracılardır.

Uluslararası lojistik; belirli bir bedel karşılığında, müşterinin ihtiyacını tatmin etmeye yönelik olarak nihai bir ürünün ihracatçı ülkedeki üretim yerinden, ithalatçı ülkedeki tüketim yerine ulaştırılmasını sağlayan tüm faaliyetlerin yönetimidir.

• Ortak planlama sorunları ve nitelikli ve deneyimli personelin yetersizliğinden kaynaklanan sorunlar,

• Ülkelere göre farklılık gösteren idari ve hukuki standart ve kısıtlamalar,

• Dil ve iletişim sorunları,

• Kültürel ve sosyal farklılıklar,

• Otomasyon sistemleri, elleçleme olanakları gibi donanım farklılıkları,

• Bankacılık ve kur işlemleri ve farklılıklar,

• Karşılıklı güvenden kaynaklanan sorunlar.

• Üretim ve dağıtım stratejilerinde küreselleşme

• Kombine taşımacılık

• Stratejik iş birlikleri

• Depolama yönetimi

• Üçüncü parti lojistik (3PL)

• E-Ticaret

• Çevre yönetimi.

Lojistik merkezler; ulusal ve uluslararası düzeylerde, taşımacılık faaliyetlerinin intermodal faaliyetler ve lojistik faaliyetlere odaklandığı ve hizmet sağlayıcılarla hizmet alıcıların bir araya geldiği, ölçek ekonomisi avantajlarının sunulduğu bölgelerdir.

• Maliyetlerin azaltılması

• Hizmet kalitesinin artırılması

• Lojistik hizmet sağlayıcıları arasında sinerji yaratılması

• Taşıma ve aktarma sürelerinin azaltılması

• Trafik yükünün ve kazalarının azaltılması

• Toplumsal yararlar (çevre koruma vb.).

• Uluslararası yük taşımasının fiyatlandırılması

• Araç kapasitesi ve depolama alanlarının rezervasyonu

• Ticari ve gümrük dokümanlarının hazırlanması

• İthalat ve ihracat lisansları

• Özel nitelikli belgelerin hazırlanması

• Yükleme, boşaltma, ambalajlama vb. işlemlerin gerçekleştirilmesi

• Sigortalama

• Taşımacılık ücretleri

• Çok modlu taşımacılık

• Araç temini

• Uluslararası dağıtım kanallarının daha karmaşık değişkenlere sahip olması.

• Farklı pazarların farklı dağıtım talepleri göstermesi.

• Başarılı bir ulusal uygulamayı her zaman uluslararası alana taşımanın mümkün olmaması.

• İki sistemin ortak unsurlarının yurt dışında uygulanabilirliği.

• Ulusal ve uluslararası pazarlardaki kültürlerin ilişkisinin, göz önüne alınmasının gerekliliği.

• Üretici ve aracılar arasındaki ilişkiler,

• Aracılar ve tüketiciler arasındaki ilişkiler,

• Kanal tasarımı,

• Kullanılacak aracıların sayısı,

• Aracıların görev dağılımları.

Uluslararası pazarlamada ürünün doğru zamanda, doğru yerde, ekonomik olarak ve zarar görmeden bulunabilmesini sağlamak için; ithalatçı, ihracatçı ve taşıyıcı firma arasında aracılık yapan işletmeler, taşıma işleri komisyoncuları (Freight Forwarder)’dır.

• En ekonomik nakliye rotasını belirlemek,

• Gönderilecek malların ambalaj ve kolilerinin üzerine yazılacak olan bilgileri düzenlemek,

• Nakliye için hazırlık yapmak ve belgeleri düzenlemek,

• Nakliye için gerekli olan evrağı toplamak,

• Sigorta ve hak talebini düzenlemek,

• Nakliye için yer ayırttırmak,

• Hava ve deniz yolu ile nakliyede, karşılaştırmalı maliyet hesabı yaparak öneride bulunmak.

• Taşınacak eşyanın özellikleri

• Taşıma süresi

• Taşıma bedeli

• Çevresel faktörler

• Taşıma türüne göre alt ve üstyapı yeterliliği

• Ülkelerin siyasi yapıları

• Yasal kısıtlayıcı unsurlar

• Taşıtanın hizmet beklentileri.

• Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Konseyi (UNECE)

• Ulaştırma Bakanlar Avrupa Konferansı (CEMT-UBAK)

• Uluslararası Kara Yolu Taşıma Birliği (IRU)

• Güneydoğu Avrupa Ortak Girişimi (SECI)

• Uluslararası Taşıma Organizatörleri Dernekleri Federasyonu (FIATA)