İnsanlık tarihine teknoloji temelli bir bakış açısıyla yaklaştığımızda, teknolojinin insan toplumunun ve bu toplum içinde yaşayan bireylerin yaşam biçimi ve davranışlarını da etkilediği belirtilir. Tarihsel dönemleri belli bölümlere ayırırken kullanılan bütün değişkenleri neden so­nuç ilişkileri açısından açıklamak mümkün olmasa da, belli dönemlerin diğer dönemler­den farklılaştıkları apaçık ortadadır.

Yeni bir teknolojiyi kendi irademiz doğrultusunda kullanmak, imkân ve potansiyelini mümkün olduğunca tüketmek, onun açığa çıkardığı yeni mantık ve paradigmayı anla­maktan geçmektedir. Örneğin, bir bilgisayardaki kelime işlemci programı yalnızca daktilo gibi kullanmak ve İnternette bu metni yalnızca paylaşmak hipermetin kavramını tanı­mamak, yeni imkân ve yeterliliklerden bihaber olmak demektir.

Medya, İngilizce medium kelimesinin çoğulu olarak değerlendirilmiştir. Medium kelime­sini ise ortam olarak çevirmek mümkün olsa da çoğul olarak değerlendirildiğinde kitle iletişim araçları anlamına gelmektedir. Bunlar kitap, gazete, televizyon, radyo gibi iletişim araçlarını ifade ederler.

Medya, öncelikle yeni medyadan farklı olarak, büyük oranda tek yönlü bir iletişim akışına sahiptir. Örneğin, televizyon seyreden kişiler nadiren kendilerine gönderilen me­sajlara tepkilerini ifade etme fırsatı bulabilirler. Bu durum gazete, radyo ve sinema için de böyledir. Oysa yeni medyada iki, hatta çok yönlü bir akış söz konusudur. Yeni medyanın tekno­lojisi bu imkânı kullanıcılarına sağlayabilmektedir.

İster sadece bilgisayarda üretilmiş olsun, ister analog olarak üretilmiş ve yeni medyaya aktarılmış olsun bir gerçekliğin temsili yeni medyada sayısal fonksiyonla ifade edilebilir haldedir.

Örnekleme tüm ve sürekli gerçekliğin içinden belirli bir frekansta yani sıklıkta örneklem almak demektir. Bu sıklık farklılaşabilir. Buna çözünürlük diyebiliriz. Ayrıca bu örneklem sayısal olarak kodlanır ki bu durum da dijitalleştirmedir. Alınan örneklem temelinde gerçekliğin bir temsili sağlanır.

Bir yeni medya ürünü modülerdir. Bunu şu biçimde açıklayabiliriz. Bir görüntü, müzik ya da yazı olsun, yeni medyada bu ürünü oluşturan farklı parçalar kendi farklılıklarını yitirmeden daha büyük bir yapı içinde birleştirilip tem­sil edilirler. Yeni medyada kullanılan programların kendisi buna bir örnektir. Küçük program ya da yazılımlar birleştirilerek (assemble) daha büyük yazılımlar olarak ortaya çıkarlar.

Sayısal temsil, modülerlik yeni medyada bir nesneyi, yaratma, maniple etme ve erişme aşamalarında otomasyon olanağını gündeme getirmektedir. Burada, otomasyonu alt düzey ve yüksek düzey olarak ikiye ayırmak mümkündür. Alt düzey otomasyonda bilinçli biçimde insan dahli süreçten çıkarılabilir.

Yeni medyanın sayısal temsil ve birimsellik özellikleri burada bahsedeceğimiz değişkenlik özelliğinin de temelini oluşturmaktadır. Tarihsel olarak daha önce de birbirine benzemez farklı parçaları bir sekans ya da bütünde birleştirip sunan ortamlar söz konusu olmuştur, fakat bunların farklı parça ve düzeyleri sabittir. Bir başka anlamda katıdır. Fakat yeni med­ya nesnesinde farklı parçalar değişkendir. Zaten bilgisayar da sabitler ile değil değişkenler ile çalışma eğilimindedir. Bir medya nesnesi ses, görüntü yazı veya form gibi birçok farklı parçanın birleşiminden oluşabilir, fakat geleneksel medyada bu birleşim hali yani form sa­ İzleyiciye etkileşim imkânı tanımaz. Fakat değişkenlik özelliği sayesinde yeni medya nesnesi, izleyicinin bu nesne ile etkileşmesine olanak tanır.

Bir dijital fotoğrafa baktığımızda burada bir görüntü ve bir bakış açısı ve bir anlam gö­rürüz; buna kültürel düzey diyebiliriz. Fakat bir de kod düzeyi vardır. Bu düzeyde sayısal olarak kodlanmış bilgiler diğer bilgisayarlar ile paylaşılır ve işlenir. Örneğin bir dijital fotoğrafı bir ortamda kod olarak açarsak baştaki satırlarda, fotoğrafı oluşturan algoritma hangi piksellerin nasıl değerler alacağı, dosyanın boyutu, formatı, nerede kayıt edildiği, ne zaman kayıt edildiği vb. bilgilerle karşılaşırız. İşte bu kod düzeyidir.

Bilgisayar, internete göre çok daha önce ortaya çıkmış bir teknolojidir diyebiliriz. Düşün­sel olarak birçok öncülleri olsa da ilk bilgisayar Charles Babbage tarafından yapılan mekanik bir hesaplama aracıdır. Babbage ile birlikte ilk programı yazan ve ünlü şair Lord Byronun kızı olan Ada Lovelace de bu ilk bilgisayarın ortaya çıkışında katkısı olan diğer kişidir. İnsanlar bilgisayardan çok önce de makineler üretmişlerdir. Fakat bilgisayarı maki­neden ayıran önemli bir özelliği vardır. Bir makine ne iş yapmak için üretildiyse o işi Oysa bilgisayar bu konuda son derece esnektir. Çünkü makineden farklı olarak bilgisayar programlanabilirlik özelliğini taşımaktadır. Bir iş için yapılmış bir makineyi başka bir iş için de programlamanız mümkün değildir. İlk bilgisayarlar özellikle ikinci dünya savaşı sırasında ve sonrasında şifreli mesajları çözmek amacıyla karmaşık işlemler için programlanabilen teknolojiler olarak ortaya çık­mışlardır. Savaşın bitiminde ise bu teknoloji askeri sınırların dışına çıkarak üniversiteler­de geliştirilmeye devam etmiştir.

1980'ler ile birlikte kişisel bilgisayarlar, halkın da satın alabileceği fiyatlarla pazara su­nulmuştur. Yine de bu dönemde ancak teknoloji heveslisi insanlar tarafından satın alınıp kullanılabilir haldedirler. Yavaş yavaş yaygınlaşmaya başlamaları hazır programların satın alınabilmesi ve kullanıcı dostu arayüzler sayesinde olmuştur. Arayüz dediğimiz bilgisayar ekranında örneğin bir kelime işlemci kullanırken gördüğünüz şeydir. Oysa kelime işlemci bir program olarak bu gördüğünüz şey değil, binlerce satırdan oluşan bir komut dizisidir. Arayüzler program ve bilgisayar ile kullanıcı arasında bir işlev görür.

İnternet, Amerika Birleşik Devletlerinde özellikle Soğuk Savaş dönemi içerisinde, bir nükleer saldırıda dahi ayakta kalabilecek bir iletişim teknolojisi arayışının sonucunda or­taya çıkmış bir teknolojidir. Askeri nitelikli bu girişim daha sonra üniversitelerde çalışıl­mış ve önce üniversiteler birbirleri ile bir ağ oluşturacak şekilde bağlanmıştır. Daha sonra ticari alana doğru yayılan bu teknoloji ile birbirine bağlı farklı ağlar yeni ve büyük bir ağ oluşturacak şekilde birleşmiş, yavaş yavaş tüm dünyaya yayılmıştır. İnternetin bir iletişim biçimi olarak öne çıkan özelliği merkezi bir yapı göstermemesidir. Mitolojik karakterlerden Hydra gibi düşünülebilir. Hydra üç başlı bir canavardır ve kahraman ne zaman bir başını kesse yerine iki tane çıkmaktadır. Merkezsiz bir yapıda ile­tişimi kesintiye uğratmak oldukça güçtür. Askeri teknoloji olarak bakıldığında dahi hedef alınacak tek bir merkez olmadığı için durdurulması güçtür. İnterneti ağların birleştikleri bir ağ olarak da düşünebiliriz.

Tarihsel olarak interneti "anlamak" adına Castells'in (2003) önerdiği dört düzeyli yapı oldukça faydalıdır. Tarihsel olarak sıralanmış olsalar da bu dört düzey aynı zamanda İn­ternetin dört düzeyini oluşturmakta ve bu düzeyler birbirleri ile karşılıklı varoluşsal bir bağ ile bağlanmaktadır. Bu düzeyler: Tekno meritokratik kültür, hacker kültürü, sanal cemaat kültürü ve giri­şimci kültürüdür. Tarihsel olarak dizilmişlerdir, fakat birbirleri ile hep etkileşim halinde ve varoluşsal olarak birbirlerine muhtaçtırlar. Tekno meritokratik kültür teknoloji elitlerinin kültürüdür denilebilir. Teknoloji aşığı ve bilgi sahibi bu insanlar için teknoloji dünyayı daha iyi bir yer haline getirebilecek temel un­surdur. Bu konuda oldukça iyimser ve çalışkandırlar. Onların bu iyimserlik temelindeki ça­baları olmasa sonra üzerinde çalışılabilecek bir bilgi yığını bulmak mümkün olmayacaktı.

Kültür tarihsel süreç içerisinde farklı anlamlarda kullanılmış bir kelimedir. Ortaya çıktığı eski Yunan dilinde "cultura" kelimesi tarım ile ilgili ekip biçme, yetiştirme anlamlarında kullanılmıştır. Ortaçağda ise bu kelime "cultura animi" olarak, insan ruhunun yetiştiril­mesi, medenileştirilmesi ve geliştirilmesi anlamında dile getirilmiştir. Antropolojinin ge­lişimi ile birlikte ise kültür, belli bir insan topluluğunun, üretme, tüketme, yaşama biçim­leri ile ilgili her şeyi ifade eden bir anlama sahip olmuştur. En son kullanılan anlamıyla değerlendirecek olursak, yeni medya kültürü yeni medya­da üreten, tüketen ve kullanan insan topluluğunun ürettiği ve tükettiği bazı anlam, davra­nış ve yaşayış biçimlerinin maddi ve manevi öğelerini temsil eder diyebiliriz.

Dijital göçmenler ve yerliler arasındaki kültür farkını bir başka örnekle ifade edelim. Dijital göçmenler özellikle, örneğin 1970'li ve 1980'li yıllarda ve öncesinde doğanlar ko­layca hatırlayacaklardır. Bu yıllar Türkiye'de kitle iletişim aracı olarak televizyonun yeni yeni kullanılmaya ve yaygınlaşmaya başladığı yıllardı. Bu yıllarda TV yayınları tüm gün sürmezdi. Belirli bir saatte başlayıp gece yarısı sona ererdi. Yayında olunan saatlerde ise hangi programların, hangi sırayla ve saat kaçta yayınlanacağı önceden duyurulurdu. Ör­neğin, Pazar günleri Western tarzı filmler yayınlandığını o dönemleri yaşayan okurlar rahatça hatırlayacaktır. Gece yarısı yayın sona ereceği zaman, İstiklal Marşımız çalar ve sonra yayın kesilir, ekranda "Televizyonunuzu Kapatmayı Unutmayınız" yazardı. Bu o dönemde yaşayan insanların gayet normal olarak kabul ettikleri gündelik bir yaşantıydı. Bu dönemleri yaşamış bir kişi olarak dijital yerli denilen genç arkadaşların da bu durumu normal bulup bulmayacaklarını merak ederek soralım. Bilgisayarlarıyla internete erişim sağladıklarında, belirli saatlerde internette belirle içerik türlerini izlemeleri konusunda kısıtlansalar bunu kabul ederler miydi?

Grunig ve Hunt (1984) halkla ilişkiler alanının başlangıcına işaret ederken basın sözcüle­rinin ve halkla ilişkilercilerin müşterileri için medyada yer elde edebilmek için büyük çaba gösterdiklerini söylerler. Halkla ilişkilerin bu basın ilişkileri temelinden kaynaklandığını hatırlatırlar. Bu yüzden medya ilişkileri halkla ilişkilerin oldukça eski ve merkezi bir par­çasıdır denilebilir. Medyanın bireylere kendi fiziksel alanlarının çok daha ötesinde bir bilgi ve algı imkânı sağlamasıyla birlikte, kişiler ürününü tükettikleri kurumların varlıkları ile de ilgilenir ol­muşlardır. Bu daha önceleri böyle değildi. Şirketler genellikle izole bir biçimde üretim halindeydiler. Bu bakış açısındaki değişiklik belki de her şeyin başlangıcı olmuştu. Tanınmak, bilinmek, ürünler, paydaşlar, üretim biçimleri vb. hakkında halkla iletişi­me geçmek isteyen kurumlar, önceleri halkla ilişkileri doğrudan basın ile ilişkiler olarak algılamaktaydı. Hatta halkla ilişkiler ve medya ilişkileri çalışanlarının çoğunluğu en başta eski gazete­cilerden oluşmaktaydı. Bu günümüzde oldukça değişmiştir.

Her bir yeni teknoloji bir şeyleri değiştirirken elbette çatışma, kriz ve sorunlara yol açabil­mekte fakat aynı zamanda yeni imkânlar da yaratmaktadır. Otomobil teknolojisinin yay­gınlaşması ile birlikte demirciler, nal üreticileri, koşum takımı satıcıları krizler yaşamıştır. Fakat bu durum yeni kazanç modellerinin ortaya çıkmasını da sağlamıştır. Dönüşümü sezen ve kendini uyarlayanların bu noktada avantajlı oldukları aşikârdır.

1990'lı yıllardan başlayarak bütün dünyada ve ülkemizde medyanın fragmanlaşmasına tanıklık ettik. Önceleri devletin tekelinde olan bir kanaldan yayın yapan televizyonun özel kanalların artışı ile nasıl çeşitlendiği tüm okuyucuların malumudur. Bu çoğalma ve çe­şitlenme elbette izleyicilerin bir kanalı izleme mecburiyetlerini kaldırırken, yavaş yavaş kontrolü medyanın elinden izleyicinin eline vermeye yol açmıştır. Artık kişiler istedik­leri kanalı ve içeriği seyretmekte özgürdür. Geçmişteki o kitlesel izleyici ya da okuyucu kitlelerinin de fragmanlaştığını görmezden gelmek mümkün değildir. Medyanın izleyici üzerindeki kontrolünün gittikçe azaldığı bir süreci gözlemliyoruz. İzleyici istediği içeriği birçok çeşidi olan ortamlardan birinden tercih edebilmektedir. Kaldı ki, internet ile birlik­te izleyicilerin takip edebilecekleri ortamların takibi ve kontrolü çok karmaşık bir iş haline dönüşmüştür.

Medya nesnelerini üretme araçları oldukça ucuzlamış ve kullanıcı dostu arayüzler sayesinde hemen herkesin bir üretim yapmasına olanak verecek bir yaygınlık ve sayıya ulaşmıştır. Yeni kanaat önderleri veya etkileyiciler ortaya çıkmıştır ve bunlar kurumsal bir kimliği olmayan kişilerdir. Örneğin, bloggerlar, youtuberlar ya da herhangi bir twitter aboneliği olan herhangi biri, bir medya ilişkileri uzmanı için ilişkiye geçilmesi gereken kişi olarak ortaya çıkabilir. Bu dağınık ve merkezsizleştirilmiş iletişim ortamında doğru kişileri ve iletişime geçme noktalarını bulabilmek için çok iyi bir gözlemci olmak şartı da artık söz konusudur.

Brown (2009) bir sosyal medya bülteninin temelde sahip olması gerekenleri­ni gerekenlerini şöyle aktarmaktadır:

• Başlık,
• Giriş paragrafı ve anahtar kelimeler,
• Destekleyici olgular,
• Alıntılar,
• Multimedya (audio, video ve görseller),
• RSS şirket ya da ürün haberleri için,
• Sosyal ağlarda paylaşabilmeleri için link,
• Blogger platformları için link,
• Tumblr, Twitter vb. paylaşımları,
• Bookmarklar,
• İlgili linkler,
• Reddit vb. ilgili topluluklara ve haber sitelerine linkler,
• Konu ile ilgili bilgi ve detaylar.

Yapılanların etkisini ve sonuçlarını görebilmek adına sayısal kodlama ve yaygınlık sa­yesinde, eski yöntemlerden farklı olarak örneklem almadan, doğrudan ve beklemeden anında bilgi edinmek mümkündür. Birçok farklı yeni medya ortamı için üretilmiş farklı araçlar vardır ve bunların bedava olanları da hiç az değillerdir. Alexa vb. siteler, Google trends, Google analytics vb. başlangıç düzeyinde bir bilgi için kullanılabilecek alanlardır. Twitter'da, Facebook'da ya da başka bir ortamda kurum ile ya da konuyla ilgili olan, diyalogları, haberleri ve yorumları, blog yazılarını birer veri olarak toplamak mümkün­dür. Fakat bu verinin anlamlandırılması sürecinde algoritmalar ne kadar yardımcı olsalar da yine bunları doğru okumak yol gösterici kabul etmek için en önemli koşuldur.

Fatih Sultan Mehmet’in çağ açan çağ kapayan bir padişah olduğu söylenir.
İstanbul’un fethinin Yeniçağın başlangıcı olduğu kabul edilir.

Kitap, gazete, televizyon, radyo gibi iletişim araçları, geleneksel kitle iletişim araçlarının başlıcalarıdır.

Yeni medyada iki, hatta çok yönlü bir akış söz konusudur. Yeni medyanın teknolojisi bu imkânı kullanıcılarına sağlayabilmektedir.

Medyada içerik genellikle bir kurum dâhilinde profesyonellerce üretilir ve teknik imkânlar ile izleyici, okuyucu veya dinleyicilere ulaştırılır. Yeni medyada da böyle kurumlar vardır, lakin kullanıcılar da kendi içeriklerini üretip yayınlayabilirler.
Yeni medyada bu anlamda pasif bir alıcının yerine, kendi içeriğini de üretebilen ve diğer insanlarla paylaşma olanağına sahip katılımcılar olduğunu görebiliriz.

İster sadece bilgisayarda üretilmiş olsun, ister analog olarak üretilmiş ve yeni medyaya
aktarılmış olsun bir gerçekliğin temsili yeni medyada sayısal fonksiyonla ifade edilebilir.

Örnekleme tüm ve sürekli gerçekliğin içinden belirli bir frekansta yani sıklıkta örneklem almak demektir. Bu sıklık farklılaşabilir. Buna çözünürlük diyebiliriz.

Bu prensibe birimsellik de diyebiliriz. Bir yeni medya ürünü modülerdir. Bunu şu biçimde açıklayabiliriz. Bir görüntü, müzik ya da yazı olsun, yeni medyada bu ürünü oluşturan
farklı parçalar kendi farklılıklarını yitirmeden daha büyük bir yapı içinde birleştirilip temsil edilirler.

Alt düzey otomasyonda bilinçli biçimde insan dahli süreçten çıkarılabilir. Mesela, fotoğraf
çekerken netliğini kendi ayarlayan kameralar, fotoğraf üzerinde ışık, kontrast, renk vb.
unsurlara uygun algoritmaları otomatik olarak uygulayarak “ideal” fotoğrafı bize sunan
programlar ya da kişinin isteğine göre var olan bir dijital fotoğraf nesnesini daha önce
belirlenen bir “üsluba” göre maniple edecek ve bunu otomatik olarak yapabilecek filtre
uygulamaları neredeyse akıllı telefonların tümünde bulunabilmektedir.

Yeni medya nesnesinde farklı parçalar değişkendir.  Bir medya nesnesi ses, görüntü yazı veya form gibi birçok farklı parçanın birleşiminden oluşabilir, fakat geleneksel medyada bu birleşim hali yani form sabittir. İzleyiciye etkileşim imkânı tanımaz. Fakat değişkenlik özelliği sayesinde yeni medya
nesnesi, izleyicinin bu nesne ile etkileşmesine olanak tanır.

Bir dijital fotoğrafa baktığımızda burada bir görüntü ve bir bakış açısı ve bir anlam görürüz; buna kültürel düzey diyebiliriz. Fakat bir de kod düzeyi vardır. Bu düzeyde sayısal olarak kodlanmış bilgiler diğer bilgisayarlar ile paylaşılır ve işlenir. Örneğin bir dijital fotoğrafı bir ortamda kod olarak açarsak baştaki satırlarda, fotoğrafı oluşturan algoritma hangi piksellerin nasıl değerler alacağı, dosyanın boyutu, formatı, nerede kayıt edildiği, ne zaman kayıt edildiği vb. bilgilerle karşılaşırız. İşte bu kod düzeyidir.

Düşünsel olarak birçok öncülleri olsa da ilk bilgisayar Charles Babbage tarafından yapılan mekanik
bir hesaplama aracıdır. Babbage ile birlikte ilk programı yazan ve ünlü şair Lord Byron’un kızı olan Ada Lovelace de bu ilk bilgisayarın ortaya çıkışında katkısı olan diğer kişidir.

İnternet, Amerika Birleşik Devletleri’nde özellikle Soğuk Savaş dönemi içerisinde, bir nükleer saldırıda dahi ayakta kalabilecek bir iletişim teknolojisi arayışının sonucunda ortaya çıkmış bir teknolojidir. Askeri nitelikli bu girişim daha sonra üniversitelerde çalışılmış ve önce üniversiteler birbirleri ile bir ağ oluşturacak şekilde bağlanmıştır. Daha sonra ticari alana doğru yayılan bu teknoloji ile birbirine bağlı farklı ağlar yeni ve büyük bir ağ oluşturacak şekilde birleşmiş, yavaş yavaş tüm dünyaya yayılmıştır.

Tarihsel olarak interneti “anlamak” adına Castells’in önerdiği dört düzeyli yapı;  tekno meritokratik kültür, hacker kültürü, sanal cemaat kültürü ve girişimci kültürüdür. Tarihsel olarak dizilmişlerdir, fakat birbirleri ile hep etkileşim halinde ve varoluşsal olarak birbirlerine muhtaçtırlar. 

Tekno meritokratik kültür teknoloji elitlerinin kültürüdür denilebilir. Teknoloji aşığı ve bilgi sahibi bu insanlar için teknoloji dünyayı daha iyi bir yer haline getirebilecek temel unsurdur. Bu konuda oldukça iyimser ve çalışkandırlar.

Postman’ın belirttiği gibi her yeni teknoloji bir göle salınan timsah gibidir. Artık durum eski göl artı timsah olarak değerlendirilemez. Artık o göl yeni bir göldür. Artık yeni bir ekoloji söz konusudur. Hayatın tüm alanlarına sızan yeni teknoloji bu alanları yeniden düzenlemektedir. İnsanlar, bundan 30 yıl öncesine göre farklı üretmekte, tüketmekte, yaşamaktadır.

Önceleri devletin tekelinde olan bir kanaldan yayın yapan televizyonun özel kanalların artışı ile nasıl çeşitlendiği tüm okuyucuların malumudur. Bu çoğalma ve çeşitlenme elbette izleyicilerin bir kanalı izleme mecburiyetlerini kaldırırken, yavaş yavaş kontrolü medyanın elinden izleyicinin eline vermeye yol açmıştır. Artık kişiler istedikleri kanalı ve içeriği seyretmekte özgürdür. Günümüzde medyanın, izleyici üzerindeki kontrolünün gittikçe azaldığı bir süreci gözlemliyoruz.

Yeni medya ile medya nesnelerini üretme araçları oldukça ucuzlamış ve kullanıcı dostu
arayüzler sayesinde hemen herkesin bir üretim yapmasına olanak verecek bir yaygınlık
ve sayıya ulaşmıştır. Yeni kanaat önderleri veya etkileyiciler ortaya çıkmıştır ve bunlar
kurumsal bir kimliği olmayan kişilerdir. Örneğin, bloggerlar, youtuberlar ya da herhangi
bir twitter aboneliği olan herhangi biri, bir medya ilişkileri uzmanı için ilişkiye geçilmesi
gereken kişi olarak ortaya çıkabilir.

• Başlık
• Giriş paragrafı ve anahtar kelimeler
• Destekleyici olgular
• Alıntılar
• Multimedya (audio, video ve görseller)
• RSS şirket ya da ürün haberleri için
• Sosyal ağlarda paylaşabilmeleri için link
• Blogger platformları için link
• Tumblr, Twitter vb. Paylaşımları
• Bookmarklar
• İlgili linkler
• Reddit vb. Ilgili topluluklara ve haber sitelerine linkler
• Konu ile ilgili bilgi ve detaylar ile
• Facebook, LinkedIn, Twitter iletileri

Kurumsal sitelerde genellikle bulunan bu Sosyal Medya Haber Odaları, normal çevrimiçi haber odalarından etkileşimlilikleri ile farklılaşmaktadırlar. Girmesine kurum müşterileri ve ilgili kişilerin izin verildiği bir alan olarak bu haber odasında, mutlaka zengin bir içerik yer almalıdır. Bu içerik, kurumsal bir günlükten, fotoğraflara, ürün bilgilerine, güncel haberlere ve facebook, youtube vb. alanlara linklere de sahip olmalıdır.

Yapılanların etkisini ve sonuçlarını görebilmek adına sayısal kodlama ve yaygınlık sayesinde, eski yöntemlerden farklı olarak örneklem almadan, doğrudan ve beklemeden anında bilgi edinmek mümkündür. Birçok farklı yeni medya ortamı için üretilmiş farklı araçlar vardır ve bunların bedava olanları da hiç az değillerdir.