Sorunun yanıtı fenomenolojidir. 

Fenomenolojiye göre sosyoloji, insanların içinde bulundukları toplumsal dünyaya atfettikleri anlamı anlamanın ötesine gidemez. Başka bir deyişle fenomenoloji, insan eyleminin nedensel bir açıklamasının yapılmasının mümkün olamayacağını savunur.  

Fenomenoloji, dış dünyanın ancak bu dünya hakkındaki bilincimizle anlamlı olduğu varsayımına dayanan, insan bilincinin işleyişi ile ilgilenen ve insanların içinde yaşadıkları dünyayı yorumlama yollarını incelemeye çalışan bir felsefi yaklaşımdır. 

Fenomenoloji, bir felsefi ekol olarak Edmund Husserl tarafından geliştirildikten sonra Alfred Schutz tarafından sosyolojik bir yaklaşım hâline getirilmiştir. 

Fenomenleri deneyimleyen insanların zihinsel süreçlerine odaklanan Fenomenoloji, bir felsefi ekol olarak Edmund Husserl tarafından geliştirilmiştir. 

Fenomenoloji, fenomenleri deneyimleyen insanların zihinsel süreçlerine odaklanmaktadır. 

Düşüncelerin a priori (deney öncesi) özlerini ortaya çıkarmayı amaçlayan ve olguların özlerini sistematik bir şekilde görebilmek ve inceleyebilmek için bireylerin kendi bireysel bilinçlerini paranteze almaları şeklinde özetlenebilecek olan bu strateji fenomenolojik indirgeme olarak adlandırılır. 

Fenomenoloji (Görüngübilim) kavramı ilk olarak filozof Hegel tarafından 1807’de yayımlanan “Aklın Fenomenolojisi” adlı eserinde kullanılmıştır.  

Schutz’un ‘sağduyu bilgisi’ adını verdiği bilgi, toplumun üyelerinin ortak olarak sahip olduğu ve gündelik yaşamın sürmesi için gerekli olan bilgi birikimidir.

Schutz, sosyolojinin görevinin bireylerin öznel bilinçlerini kavramak değil, anlamanın ideal tiplerini oluşturmak olduğunu belirtmektedir. 

Schutz’a göre “amacıyla” güdüsü ve “çünkü” güdüsü arasındaki temel fark, “amacıyla” güdüsünde eylemin amaç/proje açısından açıklanması, “çünkü” güdüsünde ise amacın/ projenin bireyin geçmiş deneyimleri açısından açıklanmasıdır.

Schutz’a göre özneler arasılığı oluşturan üç öge vardır. Bu ögeler; sağduyu
bilgisi, tipleştirme ve bakış açılarının karşılıklılığıdır ve bunlar aynı zamanda gündelik yaşama ilişkin bir düzen görüntüsü de yaratırlar. 

Fenomenolojik sosyoloji, deneyim ve bilinç arasındaki ilişkiyle ve gündelik yaşamda sağduyu olarak kabul edilen, her bireyin kendi öznel deneyiminin özgünlüğünün aksine genel olarak kabul edilip paylaşılan örtük bilgi türüyle ilgilenir.

Fenomenologlara göre bireyler dış dünyayla sadece duyuları aracılığıyla, dokunarak, görerek, duyarak, koklayarak ve tadarak temas kurarlar ama sadece duyulara sahip olmak, dünyanın bireye anlamlı gelmesi için yeterli değildir. Bireyler duyuları aracılığıyla sonsuz sayıda deneyim yaşarlar ve deneyimlediklerini dünyaya anlatabilmek için onları fenomenler şeklinde organize ederler.

Husserl, paranteze alma yöntemi sayesinde bütün önyargılardan, peşin hükümlerden bağımsız olan, insanların yaşam dünyalarının temellerini keşfedebilecek, özlerin özünü ortaya koyabilecek bir felsefe kurmayı amaçlamıştır. 

Schutz’a göre sosyal bilimlerde ve doğa bilimlerinde araştırmacı ile çalışma
konusu arasındaki ilişkinin farklı olması, toplumsal dünyanın sağduyu bilgisiyle
yorumlanmış bir dünya, sosyal bilimlerin gerçeklerinin de yorumlanmış gerçekler
olması, sosyal bilimlerin temel problemini oluşturmaktadır.

Bakış açılarının karşılıklılığı, tipleştirmeler ve sağduyu bilgisi sayesinde, diğer insanların da dünyayı bizim gördüğümüz gibi görüp algıladıkları şeklindeki ortak, paylaşılan temel bir varsayımdır. 

Husserl, fenomenologların toplumsal hayatı anlayabilmeleri için insanların kendilerinin dışındaki nesnel dünyayı neye göre sınıflandırdıklarını incelemeleri gerektiğini, bu incelemeyi de fenomenolojik indirgeme denen bu yöntemle yapmaları gerektiğini savunur. Husserl’e göre bu yöntemi kullanarak araştırmacılar, insanlar tarafından aynı grup altında sınıflandırılan nesnelerde ortak olan özün ne olduğunu açığa çıkarabilirler ve bu öz açığa çıktıktan sonra da o nesnenin ya da olgunun anlamını kavramak mümkün olabilir. 

Schutz’a göre toplumsal düzen ortak varsayımlara ve yorumlamalara dayanan, üzerinde uzlaşılmış bir gerçekliktir. Fenomenolojik sosyolojiye göre dünyayı görme, algılama, anlamlandırma ve yorumlama biçimimiz büyük ölçüde toplumsal çevremizin etkisine dayanır. İnsan doğduğunda, kültürel olarak kendisinden önce kurulmuş olan bir dünyaya doğmaktadır, hem iletişim kurmak için kullandığı dili, hem de dünyayı nasıl algılayıp yorumlayacağını gösteren sınıflandırmaları kendisine bu dünya sağlar. 

Husserl’in fenomenolojisine göre bilinç, verileri duyular aracılığıyla deneyimlemekten daha fazlasıdır ve insanlar için var olabilecek şeyler sadece bilinç içinde var olabilir. 

Husserl’in fenomenolojik felsefesine göre “gerçeklik, insan öznenin bilincini nesnelere yöneltmesi anlamında ‘yönelimsel’dir. ... Nesneler bir yapıya ve bir anlama bilincin etkinliği ile kavuşacaklardır” . O halde nesnenin anlamı nesnenin kendisinde değil, öznenin kendisinde içkindir.