Çokuluslu iletme; 1. Ekonomik birimlerinin hukuki şekillerine ve uğraşı alanlarına bakılmaksızın iki ya da daha çok ülkede faaliyet gösteren, 2.İş birimleri arasında küresel stratejiyi ve ortak politikaları saptayan bir ya da birden fazla karar merkezi bulunan, 3. Bilginin, kaynakların ve sorumlulukların birimler arasında paylaşıldığı işletmelerden oluşan ticari bir kuruluştur.

Ana ülke: Çokuluslu işletmenin anavatanı, kökeninin bulunduğu ülkedir. Örneğin; Toyota
Motor’un ana ülkesi Japonya, Samsung’un Güney Kore, Nestle’nin İsviçre’dir.

Ev sahibi ülke: Çokuluslu işletmenin yatırım yaptığı ülkedir. Örneğin, Toyota Motor’un
Türkiye’de yaptığı ortak yatırımda ev sahibi ülke Türkiye’dir.

Üçüncü ülke: Çokuluslu işletmelerin ürünlerini sunduğu ve insan kaynağı sağlayarak ilişki
içerisinde olduğu diğer ülkelerdir. Örneğin, Toyota Motor Türkiye şubesinde Japon ve Türk
vatandaşlarının dışında Alman, İngiliz ya da Amerikan vatandaşları gibi farklı ülkelerden
bireyler de istihdam edilmektedir. Bunlar üçüncü ülke vatandaşı olarak nitelendirillir.

İşletmenin küresel düzeyde başarılı olabilmesini sağlamaktır.

Yönetici geliştirme, yöneticilerin başarılı liderler olabilmeleri için gerekli deneyim, tutum ve yetenekleri kazanmalarını sağlayan eğitim sürecidir.

Çalıma ilişkileri, bağımlı çalışmadan doğar; çalışan ile işveren arasındaki
bölüşüme ve çalışma koşullarına ilişkin kurumsallaşmış ilişkileri kapsar.

Tıbbi bakım, tedavi, sosyal güvenlik, emeklilik, ücretli tatil, yıl içinde belli sayıda ve acil durumlarda ana ülkeye seyahat masrafları, doğum ve ölüm yardımları, hastalık halinde aile yardımı gibi önemli konuları kapsar.

Ana ülke ile ev sahibi ülkeler arasında kur dalgalanmaları olması durumunda personelin uğradığı zarar kendisine ödenir. Çoğu zaman ücretler uluslararası para birimleriyle ödenerek kur farklarının etkisi ortadan kaldırılmaktadır.

Bazı ülkelerde sadece yerel olarak ödenen ücretler gelir vergisine tabiyken pek çok ülkede yurt dışı ödemeler de bu vergiye konu olmaktadır. Bu durumda çifte vergilendirmeyi önlemek için personelin ana ülkede ödeyeceği vergiden ev sahibi ülkede ödediği gelir vergisi düşülür.

Personelin ve ailesinin kendi ülkelerindeki yasam alışkanlıklarını bulundukları ülke koşullarına uyum sağlayarak sürdürebilmeleri için ödenir. Bu tazminatın ne kadar olacağı sorun yaratabilir. Bunu belirlemek için de ülke dışında yaşama standardı endeksi hesaplanabilir.

Taban ücrete ilave olarak yapılan yan ödemeler denizaşırı prim, taşınma tazminatı, konut yardımı, iş güçlüğü zammı, iş riski zammı, eleman temininde güçlük zammı, mali sorumluluk zammı, yabancı dil tazminatı vb. şekilde olabilir.

Bu sistemde hangi ülkede olursa olsun, aynı işi yapanlara aynı taban ücret ödenir. Bağlı kuruluş farkı bu taban ücrete eklenir. Eklenecek fark, işin yapıldığı işletmeye, işletmenin faaliyette bulunduğu ülkeye ve bölgesel özelliklere göre belirlenir.

Uluslararası nitelikte bir işletme için önemli bir sistemdir. Bu sistem özellikle üçüncü ülke vatandaşlarından olan personel grubunu dikkate alır. Vatandaşlığa bağlı ücret sisteminde bu personel grubunun taban ücreti vatandaşı olduğu ülkenin standartlarına göre belirlenir. Personelin kendi ülkesi ve ev sahibi ülke arasında bir ücret karşılaştırması yapılır. Taban ücrete bu karşılaştırmaya dayanan uygun bir ücret farkı eklenir.

İşletmenin etkili yönetimi sağlayabilmesi için personeline iletmek istediği yönetsel değerler ve benimsenen liderlik yaklaşımları.

Bu konuda bilgi sahibi olduklarında yöneticilerin diğer kültürlerde, işe karşı tutumlardaki ve motivasyondaki değişiklikleri farketme ve anlama olasılıkları artar.

Bölgesel özellikler: Ev sahibi ülkenin tarihi, coğrafi yapısı, iklim durumu ve diğer çevresel özellikleri.

Ev sahibi ülkenin dili, dini, etnik yapısı, örf ve adetleri, alışkanlıkları, toplumsal yapısı.

Ev sahibi ülkenin en azından yavru işletmeyi ilgilendiren iş , çalışma ve sosyal güvenlik gibi konulara ilişkin yasaları.

Ev sahibi ülkenin siyasi yapısı, iktidardaki ve iktidara gelmesi olası siyasi partilerin ideolojileri ve yaklaşımlarını kapsamaktadır.