CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde tı’dan sonra gelen harf, zı harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde dat’tan sonra gelen harf, tı harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde elif’ten sonra gelen harf, be harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde harflerin başta, ortada ve sonda bulunuş şekilleri farklıdır. Kendisinden sonrakilerle bitişmeyenlerin doğal olarak ortadaki ve sondaki şekilleri aynıdır.

CEVAP: İkinci dönem, Klâsik Osmanlı Türkçesi adıyla anılmaktadır.15. yüzyılın ortalarından 19. yüzyıla kadar devam eder.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde dal’dan sonra gelen harf, zel harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde rı’dan sonra gelen harf, ze harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde şekilce benzeyen harfler yalnızca altlarına veya üstlerine konan noktalarla birbirinden ayrılmaktadır.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde Arapça ve Farsçaya özgü harfler dışında, Türkçeye özgü olan nazal ñ (kâf-ı nûnî) harfi ve Farsçaya mahsus olan yumuşak g’nin ince sesli kelimelerle gösterilmesi için kâf-ı fârisî harfi yer alır.

CEVAP: Bu dönem Anadolu Selçukluları, Beylikler Çağı ve Osmanlı Devletinin İstanbul’un fethine kadar olan zamanı içine alır. Sözü edilen dönem Osmanlının kuruluş dönemidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde çim’den sonra gelen harf, ha harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi döneminde her ne kadar Arapça ve Farsçadan gramer unsurları alınmış olsa da Arapça Farsça unsurların çok yaygın olduğu metinlerde bile Türkçe cümle yapısı ve gramer hususiyetleri hâkim olmuştur.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde lam-elif’ten sonra gelen harf, ye harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde nun’dan sonra gelen harf, vav harfidir.

CEVAP: Esre işareti harfin altına konur ve harfi /ı/i/ okutur.

CEVAP: Cezm işareti, harfin üstüne konur ve ünsüz okutur. Türkçe kelimelerde kapalı hecelerin heceyi kapayan ünsüzlerinin okunması için konmuştur.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesi oluşturulurken, Arap alfabesinde bulunmayan bazı sesler İranlı ve Türkler tarafından ilâve edilmiştir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde te’den sonra gelen harf, se harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde kef’ten sonra gelen harf, gef harfidir.

CEVAP: Batı Türkçesinin “Yeni Osmanlı Türkçesi”nden sonraki dönemi “Yeni Türkiye Türkçesi” olarak adlandırılmaktadır.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde zı’dan sonra gelen harf, ayın harfidir.

CEVAP: Üstünlü tenvin işareti kelimenin son harfini /an/en/ okutur. Yazılırken kelimenin sonuna tenvin elifi getirilir. Tenvin elifi getirilen kelimeler tenvin kaldırılsa bile tenvinli okunur.

CEVAP: Esreli tenvin, kelimenin son harfini /ın/in/ okutur.

CEVAP: Ötreli tenvin, kelimenin son harfini /un/ün/ okutur.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde se sesini gösteren üç ayrı harf bulunmaktadır. Bunlar se (peltek se), sin, sad harfleridir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde gayın’dan sonra gelen harf, fe harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde yer alan harfler sırasıyla şunlardır: Elif, be, pe, te, se, cim, çim, ha, hı, dal, zel, rı, ze, je, sin, şın, sad, dat, tı, zı, ayın, gayın, fe, kaf, kef, gef, sağır kef, lam, mim, nun, vav, he, lam-elif, ye.

CEVAP: Hem manzum hem de mensur olarak yazılan metinlerde sade, orta ve süslü seviyede eserler telif edilmiştir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi döneminde dinî metinler sade ve orta seviyede bir dille kaleme alınmıştır.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde şın’dan sonra gelen harf, sad harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde je’den sonra gelen harf, sin harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde sad’dan sonra gelen harf, dat harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesinde kullanılan harekeler üstün, ötre, esre, tenvin, üstünlü tenvin, esreli tenvin, ötreli tenvin’dir.

CEVAP: Cezm işareti “sakin” ve “sukun” olarak da anılmaktadır.

CEVAP: Yazımda bitişen harfler, kendinden önce ve sonraki harflerle bitişir. Başta ve ortada değişikliğe uğrar, sonda yalın biçimi ile yazılır.

CEVAP: Osmanlı alfabesinde yazımda bitişmeyen harfler elif, dal, zel, re, ze, je, vav, güzel he’dir.

CEVAP: Osmanlı alfabesinde yazımda bitişmeyen harfler kendisinden önceki harflerle bitişir sonrakilerle bitişmez.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde he sesini gösteren üç ayrı harf bulunmaktadır. Bunlar ha, hı, he (güzel he) harfleridir.

CEVAP: Üç döneme ayrılan Batı Türkçesinin ilk dönemine Eski Osmanlıca, Eski Türkiye Türkçesi veya Eski Anadolu Türkçesi adları verilir.

CEVAP: Batı Türkçesinin 13. yüzyıldan 20. yüzyılın başlarına kadar süren uzunca bir dönemde Anadolu’da gelişen yazı diline “Osmanlı Türkçesi” denir.

CEVAP: Osmanlı alfabesinde yazımda bitişen harfler be, pe, te, se, cim, çim, ha, hı, sin, şın, sad, dat, tı, zı, ayın, gayın, fe, kaf, kef, lam, mim, nun, ye’dir.

CEVAP: Batı Türkçesinin üçüncü dönemi “Yeni Osmanlı Türkçesi” adıyla anılmaktadır.

CEVAP: Batı Türkçesinin üçüncü dönemi Tanzimat’tan 1908’e yani ikinci meşrutiyete kadar olan zaman dilimini kapsamaktadır.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde hı’dan sonra gelen harf, dal harfidir.

CEVAP: Tenvin işareti; üstün, ötre ve esrenin kelimenin son harfinde çift yazılmasıdır. Tenvin işareti sözcüğün okunuşu da değiştirir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi döneminde edebî metinler sade, orta veya süslü seviyede kaleme alınmışlardır.

CEVAP: Med işareti elif harfinin üstüne konur ve uzun â sesi verir. Bu işaret ilk sesi a olan Türkçe kelimelerde de kullanılmıştır.

CEVAP: Osmanlı Türkçesinde ünlüleri göstermek için elif, vav, ye, güzel he harfleri bulunmaktadır.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde ayın’dan sonra gelen harf, gayın harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde je’den sonra gelen harf, sin harfidir.

CEVAP: Klâsik Osmanlı Türkçesi adıyla anılan bu dönem, 15. yüzyılın ortalarından 19. yüzyıla kadar olan zaman dilimini kapsamaktadır.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde mim’den sonra gelen harf, nun harfidir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi döneminin dili, bilhassa Arapça ve Farsçadan alınan kelime ve gramer unsurları, Anadolu’da yaşayan farklı dillerden etkilenilmesi ve dilin bir hayli gelişip değişmesi sonucunda ortaya çıkmıştır.

CEVAP: Bunlar Kur’ân-ı Kerîm, sözlük ve dilbilgisi gibi doğru imlâ hususunda özel hassasiyet gerektiren eserlerdir.

CEVAP: Türkçe kelimelerde şedde işareti umumiyetle kullanılmayıp harf iki kez yazılmıştır.

CEVAP: Oğuz Türklerinin Anadolu’da oluşturdukları dil “Batı Türkçesi”, “Batı Oğuzcası”, “Türkiye Türkçesi” gibi adlarla anılmaktadır.

CEVAP: İranlılar Arap alfabesine pe, çe, je harflerini ilave etmişlerdir.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde lam’dan sonra gelen harf, mim harfidir.

CEVAP: Şedde, Arapça kelimelerde yan yana gelen aynı ünsüzlerin tek harf yazılıp iki harf okunması için kullanılan bir işarettir. Bu işaret, iki defa okunması istenen harfin üzerine konmaktadır.

CEVAP: Üstün işareti, harfin üstüne konur ve harfi /a/e/ okutur.

CEVAP: Ötre işareti, harfin üstüne konur ve harfi /o/ö/u/ü/ okutur.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde kaf’tan sonra gelen harf, kef harfidir.

CEVAP: Arapça kelimelerin yazılışında uzun ünlüler harfle (elif, vav, ye) gösterilirken kısa ünlüler yazılmaz. Bu sebeple kısa ünlülerin okunmasında hatalar olur. Kelimelerin doğru okunabilmesi için kısa ünlüleri göstermek üzere hareke adı verilen bazı yardımcı işaretler kullanılır.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinde zel’den sonra gelen harf, rı harfidir.

CEVAP: Cezm işareti “sakin” ve “sukun” olarak da anılmaktadır.

CEVAP: Türkler Arap alfabesini kullanmaya başladığında, Türkçe metinlerde de hatalı okumayı önlemek için 16. yüzyılın sonlarına kadar hareke kullanmışlar, zaman içinde imlâ oturdukça hareke kullanımını azaltmışlardır.

CEVAP: Osmanlı alfabesindeki yardımcı işaretler med, şedde ve cezm’dir

CEVAP: Osmanlı Türkçesi alfabesinin temeli 28 harfli Arap alfabesine dayanmaktadır.

CEVAP: Osmanlı Türkçesi döneminde, Türkçe yönünden sade anlaşılır metinlerin yanında Arapça ve Farsça unsurlarla dolu belli bir kesimin anlayabileceği metinler de yazılmıştır.

CEVAP:

“Batı Türkçesi”, “Batı Oğuzcası”, “Türkiye Türkçesi”dir.

CEVAP:

Batı Türkçesinin 13. yüzyıldan 20. yüzyılın başlarına kadar süren uzunca bir dönemde Anadolu’da gelişen yazı diline “Osmanlı Türkçesi” denir.

CEVAP:

Üç döneme ayrılan Batı Türkçesinin ilk dönemine Eski Osmanlıca, Eski Türkiye Türkçesi veya Eski Anadolu Türkçesi adları verilir. Bu dönem Anadolu Selçukluları, Beylikler Çağı ve Osmanlı Devletinin İstanbul’un fethine kadar olan zamanı içine alır. Sözü edilen dönem Osmanlının kuruluş dönemidir.
İkinci dönem, Klâsik Osmanlı Türkçesi adıyla anılmakta olup 15. yüzyılın ortalarından 19. yüzyıla kadar devam eder. Üçüncü dönem ise “Yeni Osmanlı Türkçesi” adıyla anılmakta olup Tanzimat’tan 1908’e yani ikinci meşrutiyete kadar gelir. Daha sonraki dönem ise “Yeni Türkiye Türkçesi” olarak adlandırılır.

CEVAP:

• Osmanlı Türkçesi döneminde bilhassa Arapça ve Farsçadan alınan kelime ve gramer unsurları, Anadolu’da yaşayan farklı dillerden etkilenmeler vb. sebeplerle dil bir hayli gelişmiş ve değişmiştir.
• Sözü edilen dönemde, Türkçe yönünden sade anlaşılır metinlerin yanında Arapça ve Farsça unsurlarla dolu belli bir kesimin anlayabileceği metinler de yazılmıştır.
• Hem manzum hem de mensur olarak yazılan metinlerde sade, orta ve süslü dillerle eserler telif edilmiştir.
• Dinî metinler sade ve orta seviyede bir dille kaleme alınırken edebî metinler her üç seviyede de kaleme alınmışlardır.
• Bunların dışında Özel kalıpları ve formülleri olan resmî belge dili de vardır.
• Resmî dille yazılan metinler diğerlerinden farklılık arz eder.
• Şurası unutulmamalıdır ki Arapça Farsça unsurların çok yaygın olduğu metinlerde bile Türkçe cümle yapısı ve gramer hususiyetleri hâkim olmuştur.
• Ayrıca farklı dillerden alınan unsurlar bir şekilde ve zaman içinde asli hüviyetlerinden uzaklaştırılarak Türkçeleştirilmişlerdir.
• Böylece Osmanlı Türkçesi Türk tarihi içinde dünyanın en zengin; ifade gücü ve ahenk özelliği en yüksek dilleri arasına girmiştir.

CEVAP:

Arap alfabesine İranlılar pe ? , çe ? ve je ? harflerini ilâve etmişlerdir.

CEVAP:

çim

CEVAP:

sağır kef veya kâf-ı nûnî

CEVAP:

(Arapçası fetha) ?? ?? harfin üstüne konur ve harfi /a/e/ okutur.

CEVAP:

Harfin üstüne konur ve harfi /o/ö/u/ü/ okutur.

CEVAP:

Üstün, ötre ve esrenin kelimenin son harfinde çift yazılmasıdır. Okunuşu da değişir.
Üstünlü tenvin ???
?? Kelimenin son harfini /an/ en/ okutur. Yazılırken kelimenin sonuna tenvin elifi getirilir. Tenvin elifi getirilen kelimeler tenvin kaldırılsa bile tenvinli okunur. ????? sâlimen (sağ
olarak)
Esreli tenvin ??
??? kelimenin son harfini /ın/in/okutur.
Ötreli tenvin ???
?? kelimenin son harfini /un/ün/okutur.

CEVAP:

[ ?]

(Sakin, sukun) Harfin üstüne konur ve ünsüz okutur. Türkçe kelimelerde kapalı hecelerin heceyi kapayan ünsüzlerinin okunması için konmuştur.

CEVAP:

??????

CEVAP:

Osmanlı Türkçesinde kelime sonundaki ünsüzler sakin (cezm) okunur.

CEVAP:

? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?
? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

CEVAP:

???

CEVAP:

?????

CEVAP:

???? şeklinde yazılan kelimede bütün harfler bitişir.