Ta?lik yazısı İran kökenlidir.

Ta?lik yazısı tevkî, rıka ve nesih yazılarının kaynaştırılmasıyla oluşturulmuştur.

Ta?lik yazısı 11. yüzyılda ortaya çıkmıştır.

Ta‘lik yazısı İran’da yazışmalar, kitaplar ve divan kayıtlarında kullanılmıştır.

Ta?lik yazısı 13. yüzyılda son şeklini almıştır.

Ta?lik yazısının süratli yazılması şikeste ta?lik denen yazı türünü doğurmuştur.

Ta?lik Osmanlılarda Fatih Sultan Mehmet devrinde kullanılmaya başlanmıştır.

İlmiye sınıfı mensupları bu hattı tercih etmişlerdir. Şeyhülislam fetvaları, kadı arzları, hüccetler ve şeriyye sicillerinde bu yazı çeşidi kullanılmıştır.

Sicillerin genel tarihe katkıları, önemli tarihî olayların, tarihî şahsiyetlerin, mahallî adların ve önemli tarihî müesseselerin bütün ayrıntılarıyla doğru olarak tespitinde birinci derecede önem arz etmeleridir.

Birinci metinde geçen “âhar” sözcüğünün anlamı “diğer, başka”dır.

Birinci metinde geçen “duhancı” sözcüğünün anlamı “tütüncü esnafı, dumancı”dır.

Birinci metinde geçen “evânî” sözcüğünün anlamı “kapkacaklar, kaplar”dır.

Birinci metinde geçen “firâş” sözcüğünün anlamı “1. Döşek, yatak; yaygı, şilte. 2. Hasır, halı”dır.

 Birinci metinde geçen “hâlim” sözcüğünün anlamı “tabiatı yavaş olan, yumuşak huylu”dur.

Birinci metinde geçen “ıtlâk” sözcüğünün anlamı “salıverme, koyuverme”dir.

Birinci metinde geçen “iştirâ” sözcüğünün anlamı “satın alma, alınma”dır.

Birinci metinde geçen “kalîl” sözcüğünün anlamı “az, çok olmayan”dır.

Birinci metinde geçen “matbah” sözcüğünün anlamı “mutfak”tır.

Birinci metinde geçen “nisvân” sözcüğünün anlamı “kadınlar”dır.

Birinci metinde geçen “razzâk” sözcüğünün anlamı “bütün mahlukların rızkını veren Allah”tır.

Birinci metinde geçen “semâhat” sözcüğünün anlamı “cömertlik, el açıklığı; iyilikseverlik”tir.

Birinci metinde geçen “tereke” sözcüğünün anlamı “ölen kimsenin bıraktığı şey”dir.

Birinci metinde geçen “zeyl” sözcüğünün anlamı “bir şeyin altı, devamı, eki”dir.

Hüccet, şer‘î mahkemeler tarafından verilen ve kadı huzurunda iki tarafın anlaşmaya vardıklarına dair kadının tasdikini içeren belgedir.

Bu terim, kadının yargılama veya bir takrir dinlemek üzere yaptığı celse, mahkeme anlamına gelir.

Birinci metinde geçen vekîl-i şer‘î terimi, birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya mahkeme aracılığıyla yetki verdiği kimse anlamına gelir.

 İkinci metinde geçen “akdâ” sözcüğünün anlamı “fıkıhta daha âlim ve daha muktedir”dir.

İkinci metinde geçen “bender” sözcüğünün anlamı “ticaret yeri, işlek ticaret iskelesi”dir. 

İkinci metinde geçen “deyn” sözcüğünün anlamı “borç; verilmesi lazım gelen şey”dir.

İkinci metinde geçen “efdal” sözcüğünün anlamı “daha faziletli; en âlâ, üstün”dür.

İkinci metinde geçen “ferağ” sözcüğünün anlamı “vazgeçme, bırakıp terk etme; hiçbir işle meşgul olmama”dır.

İkinci metinde geçen “garrâ” sözcüğünün anlamı “ak, parlak, güzel, gösterişli, nümayişli, şatafatlı”dır.

İkinci metinde geçen “hâmis” sözcüğünün anlamı “beşinci, beş”tir.

İkinci metinde geçen “icâre” sözcüğünün anlamı “kira, îrât, gelir”dir.

İkinci metinde geçen “kâ‘in” sözcüğünün anlamı “olan, var olan, bulunan, mevcut”tur.

İkinci metinde geçen “makdûr” sözcüğünün anlamı “1. Güç, kudret, kuvvet. 2. Kader. 3. Elden gelen”dir.

İkinci metinde geçen “nerdübân” sözcüğünün anlamı “merdiven”dir

İkinci metinde geçen “re’y” sözcüğünün anlamı “görme, görüş”tür.

İkinci metinde geçen “seniyye” sözcüğünün anlamı “yüksek, yüce”dir.

İkinci metinde geçen “tahrîr” sözcüğünün anlamı “yazma, yazılma”dır.

İkinci metinde geçen “uhde” sözcüğünün anlamı “1. Söz verme, bir isi üzerine alma. 2. Vazife. 3. Sorumluluk”tur.

İkinci metinde geçen “vülât” sözcüğünün anlamı “valiler”dir.

İkinci metinde geçen “yenbû‘” sözcüğünün anlamı “kaynak, pınar, çeşme”dir.

 İkinci metinde geçen “ziyâdâr” sözcüğünün anlamı “ziyâlı, parlak, ışıklı, aydın”dır.

Meclis-i şer‘, kadının yargılama veya bir takrir dinlemek üzere yaptığı celse, mahkeme anlamına gelir.

İkinci metinde geçen “bey‘-i bât” terimi, “satıcı ile alıcının vazgeçmeleri mümkün olamayan kesin satış” anlamına gelir.

İkinci metinde geçen “temessük” teriminin anlamı “1. Bir borcun ödenmesinin kabul edilmesi, bir şeyin teslim alındığının gösterilmesi gibi durumlarda karşı tarafa verilen bir çeşit senet. 2. Vakıf ve devlet arazilerinin tasarrufuna dair verilen belge”dir.

'Ahar' diğer, başka anlamlarına gelmektedir.

Hem 'iç, içeri, dahil', hem de 'gönül, kalp, yürek' anlamlarına gelen kelime 'derun'dur.

Şerî hukuka göre satıcı ile alıcının vazgeçmeleri mümkün olmayan kesin satış anlamına gelen kelime Bey‘-i bât-ı sahîh-i şer‘î'dir.

İslâm hukuk terminolojisinde genelde iki taraflı akidlerde taraflar arasında, özelde ise alım satımda satılan şeyle fiyatı arasında değer yönünden farklılık ve dengesizliği ifade eden kelime 'gabin'dir.

Ölen kişilerin mal varlıklarını paylaştıran kadılık memuru Kassam adıyla anılmaktadır.

'Vekalet hücceti', Birinin yerine iş görme yetkisini belirten ve tarafların kimlik bilgilerinin yer aldığı vesika demektir.

Bin iki yüz doksan üç senesi zilkadde ayının beşinci günü şeklinde olmalıdır.

Afitab 'Güneş, şems, pek güzel şahıs, pek parlak çehre' anlamlarına gelmektedir.

Hem dileme, isteme hem de emir, ferman, buyruk anlamlarına gelen kelime iradedir.

İhsan, iyilik etme, bağış, bağışlama, lütuf anlamlarına gelmektedir.

Taraf, yan, yön anlamına gelen kelime kıbel'dir.

Osmanlı Türkçesinde "Külli" kelimesi umumi, bütün ve çok anlamlarına gelmektedir.

 Tahdîd edilmiş, sınırlanmış, sınırlı, belirli anlamlarına gelen kelime mahdud'tur.

Mekârim: Keremler, cömertlikler, el açıklıkları; iyi ahlaklar anlamlarına gelmektedir. 

Mevfûr, çoğaltılmış, çok, bol anlamlarına gelmektedir.

İlk anlamı "efendimiz" anlamına gelen, aynı zamanda 'hazret' manasında da kullanılan kelime mevlana'dır.

Yüksek, ulu, büyük anlamlarına gelen kelime münif'tir.

'mürselîn' kelimesi Peygamberler anlamına gelmektedir.

Sânî, kelimesi ikinci anlamına gelmektedir.

Temessük, bir borcun ödenmesinin kabul edilmesi, bir şeyin teslim alındığının gösterilmesi gibi durumlarda karşı tarafa verilen bir çeşit senettir.