Vejetasyon (gelişme-büyüme) dönemi 

Tek yıllık bitkiler

İki yıllık bitkiler

Çok yıllık bitkiler

Peyzaj uygulamalarında bitkiler dendrolojik özelliklerine göre ölçü (hacim), biçim, renk ve doku özellikleri dikkate alınarak 4 grupta incelenir. 

Yer örtücüler, çalılar ve ağaçlar olarak 3’e ayrılırlar. 

Genel olarak bir bitkinin formu, kalıtsal özelliklerin ve ekolojik koşulların etkisiyle ortaya çıkar. Bitki türleri farklı ekolojilerde farklı biçimler ortaya koyar. Örneğin, karaçam açık bir arazide yerden dallanırken, ormanlık bir alanda çıplak bir gövde üzerinde taç yapar. Ancak peyzaj uygulamalarında bitkilere insan eliyle şekil ve form verilir. Birtakım budama ve aşılama teknikleri kullanılarak bitkilerin dış görünüşlerinde değişiklikler yapılır. Peyzaj uygulamalarında kullanılan dış mekan bitkileri, biçim (form) yönünden 5 grupta incelenebilir

Peyzajda kullanılan bitkiler renklerine göre  sıcak, nötr ve soğuk renkli olarak sınıflandırılırlar. 

Bitkiler sahip oldukları doku yönünden; sık dokulu, yarı gevşek dokulu, gevşek dokulu bitkiler olarak ayrılırlar. 

Kapalı tohumlu bitkiler yeryüzündeki en gelişmiş ve en fazla türü bulunan bitki grubu olduklarından peyzaj uygulamalarında da ençok kullanılan bitkilerdir.

Bitkinin gövdesinde dal, yaprak, çiçek gibi yan organların çıktığı noktalara düğüm (nod) ismi verilir.

Gövdeleri topraküstünde olanlar ve gövdeleri toprakaltında olanlar olarak 2’ye ayrılır. 

Bitkilerin bazı organları, bitkinin özelliğine, ihtiyacına veya yaşadığı yerin özelliklerine göre alışılmış yapılarından çok farklı bir yapıya dönüşürler buna metamorfoz denir. 

Bitkilerde dallanma genel olarak iki şekilde meydana gelir; Lateral (Ana eksene bağlı yan dallar şeklinde) dallanma ve Çatalsı (Dikotomik-ikiye dallanma) dallanma. 

Kapalı tohumlu bitkilerde eşeyli üremeye yarayan ve bunun için uygun şekilde özelleşen yapılar taşıyan kısa sürgün veya büyümesi sınırlandırılmış yan dallara çiçek denir. 

Bitkide döllenme olayı sonucunda oluşan tohum yapısına, çiçeğin ovaryumu, taç ve çanak yaprakları, çiçek tablası, çiçek sapı gibi bazı kısımlarının katılması ile meydana gelen yapıya meyve denir. 

Bitki anatomisi ve morfolojinin amacı; bitkileri meydana getiren hücre, doku ve organlarının yapılarını inceleyerek onları daha ayrıntılı tanımak, gruplandırmak ve değerlendirmektir.

Bitkilerde, tohumun meyve yaprağı (karpel) ile her taraftan kapatıldığı bitkilere kapalı tohumlu bitkiler denir. Örneğin elma, erik, fındık.

Bir bitkideki çiçeklerde hem erkek organ hem de dişi organ bulunursa böyle çiçekleri taşıyan bitkilere erdişi denir. Yani dişi erkek ayrımı olmayan, her iki cinsiyete sahip olan bitkiler. 

Çok miktarda yedek besin maddesi depolayan, toprak altında yatay olarak uzanan, yukarı doğru filizler, aşağıya doğru çok sayıda saçak kökleri olan, silindir biçimindeki bir toprak altı gövdelerine rizom denir.

Bitki tanımada önemli yapılardan biri de tohumdur.

Meyveler morfolojik özelliklerine göre; basit, küme (agregat) ve bileşik olarak 3 grupta incelenirler;

Basit meyveler

Küme meyveler

Birleşik meyveler