Finansal yönetim işletmenin orta ve uzun vadeli hedefleri, politikaları ve stratejilerinin
gerçekleştirilmesine yönelik finansal kararların alınması, uygulanması, denetlenmesi ve değerlendirilmesinden oluşan bir süreçtir.

Kısa vadeli yatırımlar; bir yıl içinde nakite dönüşmesi beklenen yatırımlardır. İşletmelerin döner varlıklara yaptıkları
yatırımlar karlılığını, likiditesini ve risk düzeyini etkilemektedir. İşletme sermayesi yönetimi yatırım
kararları içinde yer almaktadır.

Uzun vadeli yatırımlar; işletmeye bir yıldan daha uzun bir süre içinde kaynak yaratması beklenen
sabit varlıklara yapılan yatırımlardır. Uzun vadeli yatırım kararları yeni yatırım olabileceği gibi yenileme
ve genişleme projelerini de kapsayabilir.

İşletmeler faaliyetlerinden elde ettikleri karların bir kısmını hissedarlara kar payı olarak dağıtmaktadırlar.
Kar payı dağıtımı işletme politikasına göre değişmektedir. Kar payı dağıtımı kararları işletmelerin yatırım
seçeneklerine, nakit düzeyine ve piyasadaki yatırımcıların beklentileri ile sektörün genel durumuna göre
belirlenmektedir

İşletme yönetiminin hiyerarşik açıdan bölümlendirilmesinde üç temel alanın varlığı kabul edilmektedir.
Bunlardan ilki tepe yönetim olup, işletmelerdeki yönetim kurulu olarak nitelendirilmektedir. Yönetim
kurulu denetim ve yönetim işlevlerini birlikte yürütmektedir. İkinci olarak, orta kademe yönetimi
gelmektedir. Orta kademe yönetimine örnek olarak işletmelerde bölüm yöneticileri verilebilir. Söz
konusu yöneticiler, belirli alanlardaki (finans, üretim, vb.) görevleri yerine getirirken aralarında bir
koordinasyon vardır. Son olarak alt kademe yönetimi bulunmaktadır. Alt düzey yönetimine örnek olarak
da çeşitli bölümlerdeki şefler verilebilir.

Bilançoda yer alan dönen varlıklar işletme sermayesi olarak tanımlanır. Net işletme sermayesi ise dönen
varlıklardan kısa vadeli borçların çıkarılması ile bulunur.

Tahmini bilançoların hazırlanması farklı şekillerde gerçekleştirilebilmektedir.
• İşletmenin satışlarının tahmininden sonra kar marjı, kar payı dağıtımı gibi politikalarının
belirlenmesi ve bu oranların gelecek dönem satışlarına uygulanarak, bilanço verilerinin
hesaplanması,
• Faaliyet bütçelerinin hazırlanmasından sonra işletmenin alacaklarının vadesi ve ödeme
politikalarına bağlı olarak nakit bütçesinin hazırlanması ve tüm bütçelerin verilerinin
kullanılarak gelecek dönem bilanço kalemlerinin tahmin edilmesi,
• Geçmiş yılların verileri kullanılarak işletmenin varlıkları ile satışları arasındaki ilişkileri
gösteren, denklemlerin oluşturulması ve bu denklemlerle gelecek dönem bilanço verilerinin
tahmin edilmesi

Nakit bütçesinin hazırlanabilmesi için;
• Satışların tahmini,
• Nakit girişlerinin tahmini,
• Nakit çıkışlarının tahmini,
• Nakit açığı ve fazlasının belirlenmesi gereklidir.

Nakit bütçesinin yararlarını aşağıdaki şekilde sıralayabiliriz;
• Etkin nakit yönetimi sağlar,
• Borç ödemelerinin zamanlamasının yapılması,
• Mevsimlik dalgalanmalarının etkilerinin önceden belirlenmesi,
• Finansman seçenekleri arasından en uygun olanın bulunması,
• Dış finansmanın erken sağlanması sonucu oluşacak ek maliyetlerden kaçınılması,
• Nakit fazlası olduğu dönemlerde peşin indirimlerden yararlanılması,
• Borçlanma kapasitesinin görülerek borçlanma miktar ve vadelerde borçlanmanın sağlanması,
• Nakit olarak ödenecek kar paylarının planlanmasını sağlar.

Nakitin geri dönme süresinin hesaplanmasında dikkate alınması gereken faktörler aşağıdaki şekilde
sıralanabilir:
• Hammadde dönüşüm süresi (Stok vadesi): Hammaddenin mamule dönüşmesi için gerekli olan
ortalama süre
• Alacaklar dönüşüm süresi: Alacakların tahsil edilmesi için gereken ortalama süre (vade)
• Ticari borçların erteleme süresi: Hammaddenin satın alınması ile nakit ödeme yapılması arasında
geçen süre
• Nakit dönüşüm süresi: Üretken kaynaklara yapılan nakit harcamalar ile mamul satışlarından
nakit tahsilat yapılması arasında geçen süre.
Nakit Dönüşüm = Stok Dönüşüm + Alacaklar Dönüşüm - Ticari Borçların Ertelenme
Süresi Süresi Süresi Süresi

Ticari bankalar tarafından kullandırılan krediler aşağıdaki şekilde
sıralanabilir;
• Güvenilir müşterilere sunulan kısa süreli kredilerin önemli bir bölümü açık kredi şeklinde
kullandırılmaktadır. Sadece müşteri imzası karşılığında sunulan krediler cari hesap şeklinde
çalışmaktadır. Uygulamada daha çok ihracata hazırlık, akreditif teminatı ve kasa kolaylığı
şeklinde kullandırılmaktadır. Riskli bir kredi türü olarak düşünülmesine rağmen aslında seçkin
müşterilere kullandırılarak baştan risk elimine edilmektedir.
• Ticari bankalarda kredilerin büyük bir bölümü cari hesap üzerinden yürütülmektedir. Cari hesap
kredilerinde banka, müşterilerine belirli bir limite kadar ihtiyaçlarına göre kredi kullanma
olanağı sunarlar. Cari hesap kredileri genellikle işletme sermayesi ihtiyacının finansmanında
kullanılmaktadır. Sürekli izlenen, formal ve kısa süreli karakterli cari hesap kredilerinde faizin
yanısıra, kredi komisyonu, hazırlık komisyonu, hesabı taşıma komisyonu, hasılat tutarı
üzerinden komisyon vb. giderlerde söz konusu olabilir. Komisyon tutarları müşteri talebi ve
kredibilitesine göre değişiklik gösterebilir.
• Halk arasında senet kırdırması olarak da bilinen senet iskonto işlemi, bankalarca süresi henüz
dolmamış poliçe, bono gibi kıymetli evrakın vadesine kadarki faiz ve komisyonların
düşülmesinden sonra kalan bedelin müşteriye peşin olarak ödenmesidir. Burada önemli bir husus
senetlerin şekil şartlarının eksiksiz yerine getirilmesi gerekliğidir.
• Ticari banka kredilerinde dönen varlıkların da teminat olarak gösterilmesi mümkündür. Bu
amaçla alacak senetleri, emtia ve menkul kıymetler kullanılmaktadır.

Batılı ülkelerde uzun yıllardan bu yana başarıyla kullanılan finansman bonosunun ülkemizde çıkarım
şartları SPK’nun (Sermaye Piyasası Kurumu) 24 Aralık 1986 tarihli Tebliği ile belirlenmiş ve menkul
kıymet türü olarak düzenlenmiştir. Buna göre son üç yılını zararsız olarak kapatmış anonim ortaklıklar,
yine bu kararname ile mevcut sınırın altı katına yükseltilen tahvil ihraç sınırının yanısıra, son bir yıla ait
bilançolarını karla kapatan ortaklıklar da bilançolarını denetime onaylattıkları takdirde, aynı koşullarda
finansman bonosu çıkarabileceklerdir. Kararnameye göre bu koşullara uymayan anonim şirketlerin, banka
garantisi altında tahvil çıkarma sınırlarının 1/3’ünü aşmamak üzere bir yıla kadar vadeli finansman
bonosu çıkarabilecekleri de belirtilmelidir. Bonoda şirketin fiziki yapısı, statüsü, asgari sermaye tutarı,
bono çıkarma limiti ve şirket sözleşmesinde bono ihracına yetki veren hükümlerin bulunması gerektiği de
belirtilmelidir. Finansman bonoları genellikle emekli ve tasarruf sandıkları ile hayat sigorta şirketleri
tarafından talep görürler. Bonolar, hazine bonoları gibi iskontolu olarak da çıkarılabilmektedir. İskonto
oranını, çıkaran kurum belirlemekte, ancak söz konusu oranın yüksek olması durumunda SPK tarafından
düşürülebilmektedir. Vadeleri 90 gün ile 360 gün arasında değişebilen finansman bonolarının vade
başlangıcı satışa sunulduğu gündür.

Menkulleştirme, gelecekte gerçekleştirilecek belirli nakit akımları güvence gösterilerek, finansal
piyasalardan borçlanma olanağı sağlar. Menkulleştirme özellikle bankalara kredi veren diğer kamu ya da
özel kuruluşlara önemli avantajlar sağlar. Varlıklar ve alacaklar yatırımcılara sunularak varlığa dayalı
menkul kıymet oluşturulmaktadır. Menkulleştirme, finansal kurumların gayrimenkul ipoteği, otomobil
kredileri ve tüketici kredileri veya senetli alacakların bilançodaki değerleri karşılığında menkul kıymet
ihracıdır.

Faktoring işletme varlıklarının bir bölümünün dış kaynaklardan finansmanına olanak sağlamaktadır.
Faktör (genellikle bir faktör şirketi) ya da banka firmanın mal ve hizmet akımından doğan alacaklarını
devralmakta ve belirli bir tutarı komisyon olarak düştükten sonra fatura bedelini firmaya ödemektedir.
Müşteri açısından bu işlem, alacakların vadesinden önce paraya çevrilmesini ifade eder. Bu işlemle
birlikte artık satıcı yerine kredi kurumu alacaklı olmaktadır.

Faktoring işlemi üç temel fonksiyona sahiptir. Bu
fonksiyonlar finansman, hizmet ve risk üstlenme olarak sıralanabilir.
• Finansman fonksiyonu; Faktoring kuruluşu, vadeli alacağa karşı nakit ödemede bulunmaktadır.
Faktör sunduğu bu krediye karşılık banka faiz oranlarından daha yüksek bir faiz oranını
hesaplayarak alacak tutarından düşmektedir. Ayrıca kural olarak alacak tutarının tamamı firmaya
ödenmez. Sözleşmeye göre genellikle alacakların %10-20’lik tutarı alıkonur. Faktör açısından
şüpheli alacakların riskini üstlenmek konusunda isteğe bağlı bir durum mevcuttur. Amerika
uygulamalarında faktör genellikle riski üstlenirken Avrupa’daki faktör kuruluşları riski
üstlenmekten kaçınmaktadırlar.
• Hizmet fonksiyonu; Faktör kuruluşu müşterisine borçlu hesapların izlenmesi, uyarı, tahsilat ve
danışmanlık hizmetleri verebilir. Bu hizmetler özellikle küçük ve orta boy işletmeler için çok
önemli olmakla birlikte, faktoring kuruluşu bu hizmete karşılık, alacak tutarının %0,5-%3’ü
oranında bir hizmet bedeli almaktadır.
• Risk üstlenme fonksiyonu; Ülke içi ve ülke dışı piyasaları nitelikli personelleriyle sürekli izleme
imkanına sahip faktoring kuruluşları riskli alacakları daha kolay tahsil edebilirler. Faktoring
kuruluşları riski üstlenmeleri karşılığında sigorta gideri dolaylarında bir bedeli risk primi olarak
almaktadırlar. Riskli alacakları tahsil edebilen faktöring kuruluşları müşteri portföyünü
genişletebilirler

İşletmelerin özsermaye oranının düşük olmasının birçok nedeni olabilir. Bunları aşağıdaki şekilde
sıralayabiliriz:
• Özsermaye pahalı bir kaynaktır. Sermaye piyasalarında yatırım alternatiflerinin çeşitliliği ve kısa
vadelerde yüksek getiri sağlanması olanağı büyük ve uzun süreli özsermaye yatırımlarını
olumsuz etkilemektedir.
• Borçla finansmandan çekinen veya borçlanmada başarısız olan işletmeler büyüme hedeflerini
gerçekleştiremezler. Büyüyemeyen işletmeler optimal büyüklüğe ulaşamazlar ve teknolojik
yenilikleri takip edemezler. Bu tür işletmeler rekabet yeteneklerini kaybederek küçük ölçekli
faaliyet göstermek zorunda kalırlar.
• İşletmelere yatırım yapanlar yönetime dolayısıyla işletme ile ilgili kararlara katılmak isterler.
Oysa yönetim kurulunda yer alabilmek için belirli oy hakkına sahip olmak gerekir. Buda
ortakların finansal gücünü aşabilir.
• Halka açık olmayan orta boy işletmelerde, işletme ile ilgili gelişmeleri takip etmek küçük
ortaklar için oldukça güçtür. Özellikle şeffaf olmayan piyasalarda yönetimdeki ortaklarla küçük
ortaklar arasında önemli fırsat farklılıkları doğmaktadır. İşletmelerin kar payı dağıtmakta çok da
istekli olmamaları da potansiyel ortakların yatırım yapmakta çekimser kalmalarına neden
olmaktadır.

Devletin temel sübvansiyon nedenleri
aşağıda şekilde sıralanabilir:
• Endüstri bölgeleri oluşturmak,
• İhracatı özendirmek,
• Bölgelerde yapısal iyileşme sağlamak,
• Yeni ürün ve yöntemler geliştirmek,
• Rekabet yeteneğini artırmak.

• Yatırım çevre analizi,
  • Ekonomik beklentilerin projeye olan muhtemel etkileri,
  • Sektör analizi, fırsat ve tehditlerin belirlenmesi
  • Yatırımın projelendirilmesi, fiziki etüdlerinin hazırlanması,
  • Firma değerlemesi

Forfaiting, dış satım işlemlerinden doğan orta süreli ve bir banka tarafından garanti edilmiş alacağın,
rücu edilmemek (geri dönmemek) koşulu ile satışı olarak tanımlanabilir. Böylece;
• Alacağın dış satımdan doğması,
• Alacağın aval ya da banka garantisince güvenceye alınmış olması,
• Söz konusu satışların kendisine rücu hakkı olmaksızın üçüncü kişilere devredilmesi,
• Senet borçlusunun itibarlı bir firma olması forfaiting işleminin temel özelliklerini
oluşturmaktadır.

Anonim şirket olarak kurulurlar. Yeni Türk Ticaret Kanunu anonim şirketi bir ünvana sahip, esas sermayesi muayyen ve paylara
bölünmüş olan ve borçlarından dolayı yalnız mal varlığı ile ortaklarının sorumluluğu taahhüt etmiş
oldukları sermaye payı ile sınırlı bulunan şirket olarak tanımlamıştır.
Anonim şirketlerin esas sermaye miktarı T50.000’den az olamaz. Anonim şirket kurucuları, şirket sermayesi için bir pay taahhüt ederek esas sözleşmeyi imzalayan
gerçek ve tüzel kişilerdir. Ayrıca nakden değerlendirilebilen veya devrolunan fikri mülkiyet hakları, sanal ortamlar dahil malvarlığı
unsurları ayni sermaye olarak konulabilir.Anonim şirketin esas sermayesinin miktarı ile her payın itibari kıymeti, ödeme suret ve şartları da esas
mukavelede yazılacaktır.
3984 Sayılı Kanun’un 29. maddesine göre, aynı özel radyo ve televizyon kuruluşunda hisse sahibi
olanların ise tüm hisselerinin toplamının %20’den fazla olamayacağı hükmü getirilmiştir.
Özel radyo ve televizyon kuruluşlarına yabancı uyruklu gerçek veya tüzel kişilerde ortak olabilirler.
Bu kişilerin işletmeye koydukları sermaye yabancı sermaye olarak adlandırılır.
Yerli sermaye oluşumunun yetersiz olduğu veya var olan sermayenin kullanılamadığı ülkelerde
yabancı sermaye yatırımları ile ülke ekonomisine sermaye aktarımı yapılır.

Finansal yönetim, faaliyetlerin gerektirdiği kaynakların yaratılması ve bu fonların en etkin şekilde yatırımlara yönlendirerek işletmenin değerinin artırılmasını hedefleyen kararları içermektedir.

Para piyasaları, işletmelerin kısa vadeli fon ihtiyaçlarını temin etmek ya da fon fazlalarını değerlendirmek amacı ile faaliyet gösterdikleri finansal piyasalardır.

İşletmelerde finansal kararlar finansman kararları, yatırım kararları ve temettü politikaları olmak üzere üç gruba ayrılabilir.

Kısa vadeli yatırımlar; bir yıl içinde nakite dönüşmesi beklenen yatırımlardır.

Uzun vadeli yatırımlar; işletmeye bir yıldan daha uzun bir süre içinde kaynak yaratması beklenen sabit varlıklara yapılan yatırımlardır.

Dağıtılmayan karların yatırımlara aktarılması iç finansman denmektedir.

Yeni hisse senedi ihraç ederek fon yaratılması dış finansman olarak ele alınmaktadır.

İşletmelerin faaliyet karlarındaki dalgalanma arttıkça işletme riski de artmaktadır.

Finansal risk ise işletmenin dış borç kullanması halinde oluşur. Borçlanma düzeyi arttıkça finansal risk artar.

İşletme yönetiminin hiyerarşik açıdan bölümlendirilmesinde üç temel alanın varlığı kabul edilmektedir. Bunlardan ilki tepe yönetim olup, işletmelerdeki yönetim kurulu olarak nitelendirilmektedir. Yönetim kurulu denetim ve yönetim işlevlerini birlikte yürütmektedir. İkinci olarak, orta kademe yönetimi gelmektedir. Orta kademe yönetimine örnek olarak işletmelerde bölüm yöneticileri verilebilir. Söz konusu yöneticiler, belirli alanlardaki (finans, üretim, vb.) görevleri yerine getirirken aralarında bir koordinasyon vardır. Son olarak alt kademe yönetimi bulunmaktadır. Alt düzey yönetimine örnek olarak da çeşitli bölümlerdeki şefler verilebilir

Bilançoda yer alan dönen varlıklar işletme sermayesi olarak tanımlanır.

İşletme sermayesi bir yıl boyunca birçok kez devretmektedir. Devir hızının yükselmesi gerekli olan işletme sermayesi yatırımını azaltır.

Tahmini bilançoların hazırlanması 3 farklı şekilde gerçekleştirilebilmektedir.

• İşletmenin satışlarının tahmininden sonra kar marjı, kar payı dağıtımı gibi politikalarının belirlenmesi ve bu oranların gelecek dönem satışlarına uygulanarak, bilanço verilerinin hesaplanması,

• Faaliyet bütçelerinin hazırlanmasından sonra işletmenin alacaklarının vadesi ve ödeme politikalarına bağlı olarak nakit bütçesinin hazırlanması ve tüm bütçelerin verilerinin kullanılarak gelecek dönem bilanço kalemlerinin tahmin edilmesi,

• Geçmiş yılların verileri kullanılarak işletmenin varlıkları ile satışları arasındaki ilişkileri gösteren, denklemlerin oluşturulması ve bu denklemlerle gelecek dönem bilanço verilerinin tahmin edilmesi

• Satışların tahmini,

• Nakit girişlerinin tahmini,

• Nakit çıkışlarının tahmini,

• Nakit açığı ve fazlasının belirlenmesi gereklidir

• Etkin nakit yönetimi sağlar,

• Borç ödemelerinin zamanlamasının yapılması,

• Mevsimlik dalgalanmalarının etkilerinin önceden belirlenmesi,

• Finansman seçenekleri arasından en uygun olanın bulunması,

• Dış finansmanın erken sağlanması sonucu oluşacak ek maliyetlerden kaçınılması,

• Nakit fazlası olduğu dönemlerde peşin indirimlerden yararlanılması,

• Borçlanma kapasitesinin görülerek borçlanma miktar ve vadelerde borçlanmanın sağlanması,

• Nakit olarak ödenecek kar paylarının planlanmasını sağlar

• Projenin düzenli fon yaratacak nitelikte olması,

• İşletmenin sermaye yapısına uygun olması,

• Uzun süreli satış ve kar tahminlerinin yapılabilmesi,

• İşletmenin yeterli güvence sunabilmesi.

Devletin temel sübvansiyon nedenleri aşağıda şekilde sıralanabilir:

• Endüstri bölgeleri oluşturmak,

• İhracatı özendirmek,

• Bölgelerde yapısal iyileşme sağlamak,

• Yeni ürün ve yöntemler geliştirmek,

• Rekabet yeteneğini artırmak,

Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu’nun sermayesi, kar dağıtımı ve yedek akçe ayrılması Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu Kanunu’nun 33. Ve 34. maddeleri ile düzenlenmiştir. İlgili Kanun’un 33. maddesine göre Kurumun nominal sermayesi 20.000.000 TL’dir.

Türkiye Radyo Televizyon Kurumu’nda mevzuat gereğince ödenecek vergi, fon ve aidatlar düşüldükten sonra kalan kar özel yedek akçe hesabına aktarılır.

3884 Sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayınları Hakkındaki Kanun’un 29. maddesine göre, özel radyo ve televizyon kuruluşları anonim şirket olarak kurulurlar.

Yabancı sermaye yatırımları ülke ekonomilerine akış biçimine göre ikiye ayrılmaktadır.

• Dolaylı (Direkt) yabancı sermaye yatırımları

• Portföy yatırımları

• Projenin nakit çıkışları (başlangıç maliyetleri),

• Projenin ekonomik ömrü,

• Projenin finansmanında kullanılan kaynakların marjinal maliyeti.