İlk kentler, MÖ 3000 yılından önce Nil vadisinde ve Mezopotamya’da doğmuş, daha sonra Filistin, Anadolu, Orta Asya, İran, Suriye ve İndus vadisine yayılmıştır.

Tarım tekniklerinde sağlanan ilerleme şehirleşme eğilimini artırmıştır.

Klasik şehirleşmenin nedenleri olarak; tarım tekniklerinin ilerlemesi, çalışma olanakları, ulaşım tekniklerinin gelişmesi, coğrafi nedenler, hukuki ve siyasi nedenler ile göç etme eğilimleri gösterilir.

Şehirlerdeki çalışma olanakları, şehirden şehire farklılık gösterebilir. Şehirlerden
birisi ülkedeki iş sahası açısından “kamu kesimine çalışma” açısından önem taşırken, bir başka şehir “özel kesimde çalışma” açısından önem taşıyabilir(Türkmen, 2002, s.17).

Şehirlerin dışındaki yerleşim yerlerinden şehirlere göçe sebep olan etkilerin başında köy ve kent arasındaki yaşam standardı farkı ile sosyal ve ekonomik nedenler gelmektedir. Şehirler barındırdığı çeşitli olanaklar itibariyle “çekici”, kırsal alanlar ise yoksunluklarından dolayı “itici” bir etki yaratmıştır. Sanayi merkezlerine ve gelişmiş sosyal olanaklara sahip olması genellikle şehirlerin çekici yanıdır.

Şehirleşmeye etki eden çağdaş nedenler; devletler arasında oluşturulan ekonomik işbirliği toplulukları, serbest bölge uygulaması, yabancı işçiler ve halkın hareket etme olanağının artması olarak sıralanabilir(Açma, 2005, s.25).

Karluk’a göre ekonomik bütünleşme: “Birleşmeye giden ekonomilerde mal ve hizmet akımlarına serbesti sağlayıp, mal ve ticarete engel olan kısıtlamaların ortadan kaldırılarak bir ortak pazarın oluşturulmasıdır.” Böylelikle, ülkelerin
ekonomileri daha büyük bir pazara sahip olacak ve üretim ağları genişleyecektir.

14 Aralık 1960 tarihinde imzalanan Paris Sözleşmesi’ne dayanılarak kurulan ve 30 Eylül 1961 tarihinde resmen faaliyete başlayan teşkilat OECD'dir.

OECD’nin Paris Antlaşması’nın 1. maddesinde belirlenmiş amaçları şöyledir;

• Üye ülkelerde kendi kendine yeterli en yüksek ekonomik gelişme ve istihdam sağlamak, bu esnada mali istikrarı korumak.
• Üye olan ve olmayan ülkelerde ekonomik kalkınmaya katkıda bulunmak.
• Dünya ticaretinin uluslararası taahhütler çerçevesinde ve ayrımcı olmayan bazda gelişmesine yardımcı olmak.

AET (Avrupa Ekonomik Topluluğu), Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğunu kuran üye devletler tarafından 25 Mart 1957’de imzalanan Roma Antlaşması ile kurulmuştur.

AET’nin amacı: “Topluluğun görevi, ortak pazarın kurulması ve üye ülkelerin ekonomik politikalarının giderek yaklaştırılması suretiyle, Topluluğun bütünü içinde ekonomik etkinliklerin uyumlu olarak gelişmesini, sürekli ve dengeli bir yayılmayı, artan bir istikrarı, yaşam düzeyinin hızla yükseltilmesini ve birleştirdiği devletler arasında daha sıkı ilişkileri gerçekleştirmektir.”

Türkiye ile AET arasındaki ilişkiler ilk olarak Türkiye’nin bir ortaklık anlaşması yapmak için 1959 yılında topluluğa başvurmasıyla başladı. 

AET, 1992 yılında Maastricht Antlaşmasının yürürlüğe girmesi sonucu siyasal bir nitelik de kazanarak Avrupa Birliği (AB) ismini almıştır.

Serbest bölge uygulamasının genel amacı, ticaret yapan kişi veya kuruluşlara bu ticaretleri esnasında gereken güvenliği sağlamak ve vergi almamaktır.

Tarihi kaynaklarda 6. yüzyıldan itibaren Türk kale kentlerinden söz edilmektedir.

Türkler’in Uygurlar’dan önce yerleşik yaşamı bildikleriyle ilgili bir başka kanıt da Ergenekon Destanı’ndan çıkarılabilir. Bu destanda yerleşik bir toplumun, nüfus artışı ve coğrafi sorunlar nedeniyle göç edişi anlatılmaktadır.

Türkler’in Anadolu’ya hakim olmalarından sonra buradaki kentlerin Türkleşmesi üç şekilde olmuştur:
• Eski kentlerin gelişerek yeni bir yapısının ortaya çıkması,
• Yeni kentlerin kurulması veya kendiliğinden oluşmaları,
• Göçebelerin kentlere yerleşmeleri(Açma, 2005, s.28).

1927’de, şehirsel yerleşmelerin % 93’ü kasabalardan meydana gelmekte, bunlar, ülke yerleşme sistemi ve genel şehirleşme olgusu içinde önemli yer işgal etmektedir.

1950-1955 devresinde İstanbul, milyonu aşan nüfusuyla bir metropol konumuna yükselmiştir.

2000 yılında; Türkiye’nin (ikisi 1,1 milyon, biri 2,2 milyon, bir diğeri 3,2 milyon ve nihayet sonuncusu yaklaşık 9 milyon kişinin yaşadığı) 5 metropolü oluşmuştur.