Sürekli toplumsal gelişme içinde bulunan ve toplumun, yerleşme, barınma, gidiş-geliş, çalışma, dinlenme, eğlenme gibi gereksinimlerinin karşılandığı, pek az kimsenin tarımsal uğraşılarda bulunduğu, köylere bakarak nüfus yönünden daha yoğun olan ve küçük komşuluk birimlerinden oluşan yerleşim birimlerine kent denir.

Kentlileşme, her şeyden önce bir toplumsal değişme süreci, bir uyum ilişkisi olmakla birlikte, aynı zamanda bir fiziksel yerleşme sürecidir.

Şehircilik; insanların refahı ve mutluluğu için çalışan, ülke ve bölge planlaması ile ilgili olarak fiziksel, ekonomik, sosyal, teknik, tarihsel, mali, hukuki ve estetik koşullar arasında en uygun düzeni arayan bir uğraş alanı, bir bilim (kentbilim) dalıdır.

Rönesans döneminde kentlerin biçimlenişinde temel alınan unsurlar;
• Kentteki açık alanlar ve meydanlar
• Kent merkezinde kamu binalarının yer alması
• Düzgün yol akslarının sağlanması
• Izgara Sistem
• Kent Surları

Merkezden çepere yayılarak oluşan bu kentlere ‘’örümcek ağı’’ planlı kentler denilmektedir.

ABD'de Washington, Almanya Federal Cumhuriyeti'nde Karlsruhe, Avustralya'da Canberra ve Brezilya'da Brasilia kenti örümcek ağı planlamaya örnektir.

Planlamada bilgi toplamanın ardından planın belirli bir sistematik çerçeve içerisinde formüle edilmesi,  son aşama olarak da hazırlanan planın uygulanması ve denetiminin yapılmasıdır. 

Kentleşme hareketleri ekonomik, teknolojik, siyasal ve psiko-sosyal etkiler altında oluşur.

Planlamada veri toplama için KBS sistemi geliştirilmiştir.

Veri toplama evresinde elde edilen bilgilerin sahip olması gereken nitelikler şu şekilde sıralanmıştır:
• Standart olması
• Tek olması
• Doğru olması
• Güncel olması
• Konumsal hassasiyete sahip olması

Plan yapma süreci; kentsel-kırsal arazi kullanımlarının yer seçimi, yoğunluk, yapılaşma v.b. kararların belirlenmesi, gelişme ve koruma dengesinin kurulması v.b. ve uygulamaya ilişkin esasların belirlenmesini kapsamaktadır.

Verilerin toplanması, planlama stratejisnin belirlenmesinden sonra son aşama olarak planın uygulamaya konulması gerekir. Verilerin analizinden sonra sentez aşamasına geçilerek sonuç ürüne ulaşılır. Planın uygulanmasında önce tasarının gerçekliği belirlenir yani uygulanabilir olmasına bakılır. Uygulama evresinde hem uygulama hem de denetim bir arada yapılır. Kısacası KBS’nin ürün aşaması diyebiliriz.

Türkiye’deki gerçek anlamda ilk planlamayı Von Moltke İstanbul’un kent haritasını kullanarak 1836-1839 yılları arasında yapmıştır. 

1848 de “Ebniye Nizamnamesi” adı ile sadece İstanbul için çıkartılan imar mevzuatı ile Türkiye’deki ilk planlama düşüncesinin temeli atılmıştır.

1839 da Von Vincke Ankara’nın ilk haritasını yapmıştır.

Ebniye Kanunu, Osmanlı İmparatorluğu’nun ilk imar kanunu olup, belediyelerin imar faaliyetleriyle ilgili düzenlemelere yer vermiştir.

Osmanlı İmparatorluğu’nda, özellikle istanbul’un imarı işiyle uğraşmak için ‘’Şehremaneti’’, ‘’İntizam-ı Şehir Komisyonu’’, ‘’Islahat-ı Turuk komisyonu’’ gibi çeşitli komisyonlar kurulmuştur.

Günümüzde kent planlaması mevzuatı çok sayıda kurum ve kuruluşun yetki alanlarına girmekte ise de bu alanda temel yasa 3194 sayılı İmar Kanunudur. Bu yasa ve ilgili yönetmeliklerinde, fiziki plan kademelenmesi ile bu planların yapım ve onaylanmasına ilişkin yetki ve yükümlülükler belirlenmiştir.

İmar planlaması, bir kentin yerleşim şekli, alanı ve toprak yapısı gibi fiziksel ve coğrafi; nüfus, geçim kaynağı, ulaşım, barınma, gibi toplumsal ve ekonomik özelliklerinin kenti çevreleyen tüm şartlarla birlikte belirlenerek, bunların gelecekteki yönelimlerine ilişkin tahminlerde bulunma ve kentsel hizmetleri
bu tahminlere göre gerçekleştirme eylemi olarak tanımlanabilir.

İmar plan değişikliklerine ilişkin uyulması gereken planlama ilkeleri, usul ve esaslar Plan Yapımına Ait Esaslara Dair Yönetmelik’de ayrıntılı olarak düzenlenmiştir. Buna göre Yönetmelikte imar planı değişikliği; plan ana kararlarını, sürekliliğini, bütünlüğünü, teknik ve sosyal donatı dengesini bozmayacak nitelikte, bilimsel, nesnel ve teknik gerekçelere dayanan, kamu yararının zorunlu kılması halinde yapılan plan düzenlemeleridir, şeklinde tanımlanmıştır.