Çok farklı merkezîlik ölçüleri olmakla birlikte şu üç tanesi en sık kullanılan merkezîlik ölçüleridir:
• Derece (degree)
• Yakınlık (closeness)
• Arasındalık (betweenness)

Merkezîlik, ağlarda düğümlerin ve bağlantıların ne kadar önemli oldukları sorusunu yanıtlamaya çalışır. Bir düğüm veya bir bağlantı ise ne kadar akışı (bilgi, otomobil, ihracat/ithalat) yüklenebiliyorsa ne kadar çok sayıda farklı grup
arasında köprü görevi görebiliyorsa ne ölçüde önemli düşüncelerin, bilginin, kararların kaynağı olabiliyorsa o ölçüde önemlidir. Merkezîliğin ölçülmesi ve merkezi düğümlerin belirlenmesi ile ağda enformasyonun daha hızlı yayılması sağlanabilir, salgın hastalıklar ve ağdaki bozulmalar önlenebilir.

Merkezîlik genelde yönsüz ağlar içindir.

Yönlü ağlar için ise “prestij” ölçülür. Bir düğümden giden bağlantı sayısı ne kadar fazla ise o düğüm prestij anlamında o kadar etkilidir, gelen bağlantı sayısı ne kadar fazla ise o düğüm prestij anlamında o kadar desteklenmektedir.

Merkezîlik ölçüm türleri aşağıdaki gibidir:
• Merkezîlik ağdaki bir birim için ölçülebileceği gibi ağın geneli için de ölçülebilir.
• Merkezîlik mutlak ve göreli olarak ölçülebilir.

Bir birimin derecesi ne kadar yüksekse diğer birimler tarafından ne kadar kolay erişilebilirse ne kadar çok sayıda diğer birimler arasındaki en kısa patikalarda arada bulunuyorsa o birim o kadar merkezidir.

Derece merkezîliği, bir düğümün tek bir bağlantı ile bağlandığı birinci dereceden komşularının sayısı ile ilgilidir. Derece merkezîliği bir düğümün bağlantı sayısı ile ölçülür ve bu ölçü derece merkezîliğini mutlak bir şekilde ölçer.

Mutlak derece merkezîliği karşılaştırmalar için uygun olmadığı için bu ölçü normalize edilerek mutlak derece merkezîliği N-1 değerine bölünerek göreli derece merkezîliğine ulaşılır.

Göreli derece merkezîliği 0-1 arasında değişir. Bu aralıktaki değerleri alabilir.

Yönlü ağlarda bir düğüm (aktör) için üç tür derece söz konusu olur: Gelen derece (indegree, incoming degree), giden derece (outdegree, outgoing degree) ve bu ikisinin toplamı olarak toplam derece (total degree). Gelen derece; destek ölçüsü, giden derece ise etki ölçüsü olarak da adlandırılır.

Derece merkeziliği olan 3, düğüm sayısının 1 eksiğine bölünerek standardize edilmiş merkeziliği bulabiliriz.

3 /(7-1) = 0,5 

Arasındalık merkezîliği bir ağdaki en kısa patikalara dayanır.

Her i düğümü için bu düğümden kaç tane en kısa patika geçtiğini sayarak arasındalık hesaplayabiliriz.

Arasındalık bir ağdaki akışlar açısından önemlidir. Eğer yüksek derecede arasındalığa sahip bir düğüm ortadan kaldırılırsa en kısa patikaların ortalaması yükseleceği için bu ağdaki akışların etkin olamayacağı anlamına gelir.

Yönsüz ağlar için mutlak arasındalık ölçüsünü (N-1)(N-2)/2’ye bölerek göreli arasındalık ölçüsünü hesaplayabiliriz. Yönlü ağlar için ise mutlak arasındalık ölçüsünü (N-1)(N-2)’ye bölerek göreli arasındalık ölçüsü elde edilir.

Yakınlık merkezîliği uzaklığa odaklanır ve dolaylı bağlantı içinde bulunan düğümleri de hesaba katar. Yakınlık, bir düğüm ile çizgedeki diğer bütün düğümler arasındaki en kısa patikaların ortalama uzunluğudur. Erişimin en kısa patikalardan sağlanması koşuluyla yakınlık, ortalama erişim süresi olarak yorumlanabilir

Mutlak yakınlık hesaplanırken, en kısa patikaların toplamının tersi alınır.

Göreli yakınlık hesaplamasında ise mutlak yakınlık ölçüsü N-1’e bölünüp tersi alınır.

Gelen derece ve giden derecenin toplanması ile Toplam derece elde edilir.

Sırası ile en yüksek merkezilik ölçüsüne sahip olan düğümler;

D> A> C> B