Bitkiler, su ihtiyacına göre veya yaşadıkları ortamda mevcut alınabilir su
miktarına göre Hidrofitler, Mezofitler ve Kserofitler olmak üzere üç gruba ayrılır.

Hidrofitler; tamamen ya da kısmen su içinde yaşama uyum sağlamış bitkilerdir. Bu ünitenin konusunu oluşturan su bitkileri (hidrofitler), genellikle su içinde ya da su ile tamamen doymuş özellikteki ortamlarda gelişirler.

Su ortamları deniz ve tatlı su olmak üzere iki ana gruba ayrılır.

Deniz ortamı hemen hemen her yerde aynıdır. Ancak tuzluluk, sıcaklık ve ışık etmenleri farklılık gösterebilir. Denizel ortamlar da yaşayan su bitkileri genellikle birbirlerine benzerlik gösterirler. Tatlı su ortamları ise daha zengin ve özel
habitatlara sahiptir. Tatlı su ortamları küçük su birikintileri, bataklıklar, havuzlar, göller, dereler, çaylar ve ırmaklardan meydana gelmektedir.

Tatlı su ortamları ekolojik yönden incelendiğinde durgun sular ve akarsular olmak üzere iki gruba ayrılırlar. Durgun sular göl, gölcük, havuz ve bataklıklardan oluşurken, akarsular ise dere, çay, nehirlerden meydana gelmektedir.

Genellikle derinliği az bitkilerce zengin ve üretken olan göller, ötrofik göller olarak adlandırılır.

Sularda çıplak gözle görülebilen ve izlenebilen su bitkilerine sucul makrofitler denir. Sucul makrofitler, ileri bitkilerin çeşitli gruplarının yanında karayosunlarını, eğreltileri ve hata makro algleri de içine alır.

Su bitkiler, göller ve havuzlarda bulunuşları ve görünümlerine göre; Emergent (Yükselici), Yüzen yapraklı köklü, Submers, Serbest yüzen olmak üzere 4 gruba ayrılırlar.

Bütün yapıları ile suyun altında batık olarak yaşayan bitkilerdir. Sadece bazılarının çiçekleri dışarıda olabilirler.

Sucul bitkiler sadece sucul ortama besin üretmezler. Aynı zamanda fotosentez
aktivitesi sonunda oksijen açığa çıkararak sucul ortamları oksijen bakımından zenginleştirirler.

Sucul ortamlarda gelişen su yabancı otlarına karşı kimyasal, biyolojik ve mekanik yöntemler ile mücadele edilir. Mücadele şekli sorunun büyüklüğü, bulunduğu bölge ya da ortam çeşidine göre yöntemlerden biri veya bir kaçı birlikte uygulanabilir.

Akvaryumlarda doğal ve estetik görünüm elde etmek ve ortamın fiziksel ve kimyasal özelliklerinin düzenlenmesi için su bitkilerinden faydalanır. Akvaryum bitkileri fotosentez yaparken ortamın CO2 ’ni tüketerek ortama O2 vermeleri ile suyun oksijenlenmesine yardımcı olurlar.

Bu bitkiler tohum oluşturmayan karayosunu, ciğerotları ve eğrelti gruplarından oluşan bitkilerdir. Fontinalis antipyretica, Riccia fluitans, Isotes lacustris, Isotes malinverniana ve Marselia quadrifolia türleri en yaygın kullanılan bitkilerdir.

Hızlı nüfus artışı, tarım alanlarının yerleşim veya diğer sebeplerden dolayı kullanılamaz hale gelmesi, bilinçsiz tarımın getirdiği sorunlar, iklim değişiklikleri ve sanayileşmenin yarattığı çeşitli çevre sorunları vb. toprak temeli tarımı tehdit etmektedir.

Topraksız tarımında, su ve substrat kültürü olmak üzere iki farklı ortam kullanılmaktadır.

Durgun su kültürü: Bu sistemde herhangi bir katı ortam olmadan yapılan bitki yetiştiriciliğidir. Bitki ihtiyacına göre hazırlanmış besin çözeltisi içine bitki köklerinin doğrudan yerleştirilmesidir.

Bu teknik ile bitki yetiştiriciliği Allan Cooper tarafından 1970’li yıllarda İngiltere’de geliştirilmiştir. NFT (Nutrient Film Technique) bitki yeterli miktarda oksijen ve besin elementlerini bitki kökleri boyunca yüzeysel bir tabaka halinde akan çözeltiden alma esasına dayanarak geliştirilen bir tekniktir.

Genellikle ticari yetiştiricilikte substrat (katı ortam) kültürü daha çok tercih edilmektedir. Bu sistemlerinin kullanmasının en önemli nedenleri; su kültürü sistemleri kesintisiz elektrik enerjisi ve iyi bir teknik altyapıya ihtiyaç duymalarıdır.

Su düzeyinin üzerinde kalan karayosunların, bataklık sazlıkların su dibine uzun yıllar içinde bıraktıkları artıkların havasız koşullarda çürüyüp birikmesi sonucu oluşan %100 organik olan doğal materyallerdir.

Topraklı tarımda en büyük sorun toprak dezenfeksiyonun sebep olduğu çevre sorunları ve maliyet artışlarıdır. Topraksız tarımda toprak dezenfeksiyonu olmadığından çevreci bir üretim şekli olarak kabul edilmektedir.