En iyi verilecek örneklerden biri, Camera Obscura’ya mercek yerleştirme fikrini 1550 yılında ileri süren İtalyan, matematikçi, fizikçi, hekim ve düşünür olan Girolamo Cardano’dur.

Fotoğraf, doğada gözle görülebilen maddi varlık ve şekillerin ışık ve bazı kimyasal maddeler yardımıyla ışığa karşı duyarlı hâle getirilmiş film veya herhangi bir madde üzerine saptanan fiziksel ve kimyasal bir işlemdir.

1826 yılında Fransız Joseph Nicephore Niepce, yaklaşık sekiz saatlik bir pozlamayla evinin penceresinden ilk defa bir görüntüyü sabitlemiştir. Pencereden görünüm görüntüsü, ilk fotoğraf olarak kabul edilir.

Bir başka Fransız olan Louis Jacques Mande Daguerre de yeni fotoğrafik işlemi yöntemini dagerotip’i
1939 yılında ilan etmiştir. Dagerotip görüntüleri sabitleme yönteminin mümkün kılınmasıdır.

Kullanılabilecek ilk fotoğraf makinesi 1838 yılında Fransız ressam olan Louis Daguerre tarafından geliştirilmiştir.

İlk negatif pozitif fotoğraf işlemi gerçekleştirerek tek bir negatiften birden fazla kopya alınmasına olanak sağlayan ve fotoğrafın gelecekteki kültürel statüsü için şüphesiz temel bir öneme sahip olan William Henry Fox Talbot’tur.

Tasarlanması daha çok görsel etki ve zevk için olduğu belirtilen stereograf yöntemi özel bir gözlükle bakıldığında iki farklı açıdan çekilmiş aynı görüntünün yan yana yapıştırılmasından oluşmuş bir fotoğraf
çeşididir.

1960’a doğru Fransız dili ulusal konseyi fotoğraf kavramı ile ilgili yeni bir yazım önerir: “Yunanca ‘photos’ ve ‘graphein’ den, ışıklı kaydetmek. Daha geniş anlamda, modern fotoğraf, biriktirilebilen görüntü elde etmeye yarayan ışık fiziği ve ışık kimyası ile ilgili yöntemlerle elektro manyetik ışınları kaydetme tekniklerinin tümüdür. 

Cumhuriyetin ilanından sonraki dönemin fotoğrafçısı Cemal Işıksel ise Atatürk’ün fotoğraflarını çekerek portre geleneğini devam ettiren ve ilk foto muhabiri unvanı ile atanan kişi olmuştur.

Ülkemizde fotoğrafın sanat eğitimi içinde bağımsız bir bölüm, kendi başına bir diploma programı
olarak ortaya çıkışı, İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nde gerçekleşmiştir.

Türk fotoğraf dünyasında özverili çalışmalarıyla bir yerlere gelmiş, çektikleri fotoğrafları dergi ve benzeri yerlerde gördüğümüz fotoğraf sanatçılarının isimlerini vermek gerektiğinde ilk hatırlananlar olarak, Ara Güler, Coşkun Aral, İzzet Keribar, Nihat Odabaşı, Sabit Kalfagil’i belirtebiliriz.

Fotoğrafın üç temel özelliği vardır. Bunlardan birincisi fotoğraf makinesinin kullanımıdır. İkincisi ışık ve üçüncüsü görmedir.

Fotoğraf makinelerinin en eskisi kamera obscuradır.

35 mm.’lik film üzerinde 24x36’lık görüntüler veren küçük formatlı makineyi, mikroskop üreticisi Ernst Leitz’ın araştırma departmanı sorumlusu mühendis Oskar Barnack yapmıştır. Leica A isimli model 35mm’lik film kullanan ilk ticari taşınabilir kamera olarak tarihe geçmiştir. 

1959: Japonya’da Nikon 24x36, refleks, değiştirilebilir vizörlü Nikon F’yi piyasaya çıkarır ve
bugün de büyük ilgi gören profesyonel bir yelpaze oluşturur.

1986: Fuji “kullan at” türünden makineleri piyasaya çıkarır: içinde sadece film bulunan ve bir kez
kullant labilen basit plastik makineler. Bu gün bu makineler “hazır fotoğraf makinesi” deniyor, bunlar
kullanıldıktan sonra atılmıyor, yeniden kullanılır hâle getiriliyor.

Objektif, Diyafram, Örtücü ve Vizör fotoğraf makinesinin ana elemanlarını oluşturur.

Objektif: Bir diğer adıyla lens, fotoğraf makinesi, dürbün, mikroskop gibi optik aletlerde cisimlerden gelen ışınları alıp film ya da algılayıcı yüzeyine
aktaran yakınsak mercek veya mercek sistemidir

Diyafram: Fotoğraf makinelerinin objektiflerinde, film ya da algılayıcının yüzeyine ulaşacak ışık miktarını, açılıp kısılarak ayarlayan düzenektir.

Enstantane (örtücü): Fotoğraf makinelerinin üçüncü temel olan elemanlarındandır. Digital veya
analog her fotoğraf makinesinin içinde veya objektifinde bulunan ve objektif içinden geçen ışınları kesmeye yarayan düzenektir.