Bu sistemi oluşturan organlar; İdrarı kandan süzen ren, ren’den idrarı vesica urinaria’ya götüren ureter, sidiği içerisinde depolayan vesica urinaria ve sidik kesesinden sidiği dışarı taşıyan urethra’dır.

Sürekli olarak kandan üre ve ürik asit gibi artık ürünleri süzerler. Vücudun tuz ve su dengesini ayarlarlar.

Systema genitalia organları erkek hayvanlarda dört, dişilerde ise üç grup organdan oluşur. Bu organlar sırasıyla;
1. Her iki cinsiyette de erkek veya dişi tohum hücresini oluşturan gonad organlar,
2. Tohum hücresini geriye doğru götüren iletim yolları,
3. Erkekte bulunan eklenik üreme bezleri (glandulae genitales accessoriae),
4. Çiftleşme (copulator) organları.

Erbezi (Testis): Erkek gonad organı olan testis’ler, epididymis’le birlikte scrotum içerisinde bulunan oval şekilli bir çift organdır. Görevi, erkek tohum hücresi olan spermatozoa’yı üretmektir.

Görevi, spermatozoa’nın olgunlaşmasını ve depo edilmesini sağlamaktır.

Görevi, spermatozoa’yı urethra’ya aktarmaktır.

Dişi üreme organları, yumurtalık yani ovarium ile yumurtalıklar düzeyinde başlayan ve rahime açılan yumurta kanalı (tuba uterina), rahim (uterus), kılıf veya
mehbil (vagina), kılıf giriti (vestibulum vagina), ferç (vulva) ve bızırdan (clitoris) meydana gelmiştir.

Vulva’nın üst ucu ile anus arasındaki regio perinealis denilen bölgede yeralan ve raphe perinei denen kabarık bölüm güç doğumlarda veya yavrunun büyük olduğu hallerde kesilerek doğuma yardımcı olunur

Kırmızımtırak renkli olan vestibulum vagina mucosa’sı içerisinde mukus üreten bezler bulunur. Bezlerin salgıladığı mukus vestibulum yolunu yağladığından çiftleşme ile doğumda işlevsel yönden büyük kolaylık sağlar. Kızgınlık döneminde bolca mukus salgılanır. Bu salgı, fremon denen ve erkekleri çekici koku hormonları kapsadığından karşıt cinsin, dişisini arayıp bulmasını sağlar. 

Uterus, önde tuba uterina arkada ise kılıf denilen vagina ile ilişkili olan, içi boş kassel bir organdır. Çalışması hormonların kontrolündedir. Döllenmiş ovum’u alır ve onun yerleşip bağlanmasını sağlar. Doğuma kadar sürekli gelişen embriyo’yu besler, korur ve onun foetus haline gelmesine imkân verir. Gebeliğin sonunda foetus’u kendi kaslarının güçlü kasılmaları ile doğum kanalı veya çiftleşme yolu aracılığı ile dış dünyaya çıkartır.

Çok hareketli olan spermatozoa, tuba uterina mucosa’sındaki kirpikler (cilia) ve salgı akımı ile ters yönde çarpışarak ovarium’a doğru yol alır. Oocyt’le karşılaştığında hemen onun içerisine girer ve döllenme işlemi tamamlanmış olur. Döllenen yumurta, tüpteki herhangi bir tıkanıklıktan ötürü rahim’e (uterus) inemezse olduğu yerde gelişmesini sürdürür. Bu şekilde tüp gebeliği denen gebelik şekillenmiş olur.

Domuz ve gevişgetirenler ise fibroelastik tippenis’e sahiptirler. Bu canlıların penis’i uzun, ince, oldukça silindirik ve ereksiyon döneminde olmadığı zaman bile sert olan bir organdır.

Urethra’nın pars pelvina’sı çevresine dizilmiş üç bezden oluşur. Cranial’den caudal’e doğru, glandula vesicularis (atta vesicula seminalis), prostata ve glandula bulbourethralis şeklinde dizilirler.

Sistem içerisinde yer alan organlar sırasıyla; erbezi torbası (scrotum), erbezi (testis), epididymis, ductus deferens, eklenti üreme bezleri (glandulae genitales accessoriae), kamış (penis), erkek dış sidik yolu (urethra masculina) ve sünnet derisi (preputium).

Böbrek, en dıştan capsula adiposa denen yağ dokusu katı ile sarılmıştır. Bu tabaka böbrekleri dış etkilerden etkin olarak korur.

İdrarı, ren’den vesica urinaria denilen sidik kesesine taşıyan, ince boru şeklindeki bir kanaldır. Böbreklerde oluşan sidik, bu kanal sayesinde sidik kesesine taşınarak burada birikimi sağlanır

Ureter sayesinde böbrekten gelen sidiğin depolandığı ve genişleme kabiliyetinin oldukça yüksek olduğu torba şeklindeki bir organdır. 

Sidik kesesinin duvarı tunica adventitia, tunica muscularis ve tunica mucosae olmak üzere üç kattan yapılmıştır.

Erkek üreme sistemidir.

Dişi üreme sistemidir.