Uluslararası Ekonomik Sistem, ülkelerin ulusal ekonomileri arasında var olan karşılıklı ilişkilere dayanan bir sistemdir. 

Uluslararası siyasi sistem, dünya üzerindeki bağımsız ülkeler ve bunların birbirleri ile olan işbirliği, rekabet, karşıtlık ve güç sahipliği ilişkilerinden meydana gelen sistemdir.

Gayri Safi Yurtiçi Hasıla (GSYİH), bir ülke sınırları içerisinde belli bir zaman içinde, üretilen tüm nihai mal ve hizmetlerin para birimi cinsinden değeridir.

Dar kapsamlı olarak ele alındığında, dış ticaret yalnızca mal akımlarını kapsar. Ancak mal hareketleri yanında, ülkeler arasında çeşitli hizmet akımları da olmaktadır. Bunlar, uluslararası taşımacılık, turizm, iletişim, inşaat, bankacılık, sigortacılık, bilişim hizmetleri, çeşitli meslek hizmetleri vb. gibi hizmet gruplarını kapsamaktadır.

Uluslararası ticaret, ülkeler arasındaki ithalat, ihracat, malların ülkeler itibariyle karşılaştırmalı fiyatları, üretim ve tüketim gibi konuları ele almaktadır.

Toprak, işgücü, sermaye ve girişimcilik üretim faktörleri olarak adlandırılmaktadır.

Fırsat maliyeti, bir birim mal üretebilmek için kullanılan toprak, işgücü, sermaye ve girişimcilik gibi kaynakların toplamıdır. Buna göre, bir malın üretiminde ne kadar az kaynak kullanılırsa o kadar üstün olunacaktır.

Uluslararası ticaret sayesinde bir ülkede ihtiyaç duyulan ancak bulunamayan hammadde, ara malı ve tüketim malı açıkları kapatılabilir. Benzer şekilde yurt dışından temin edilen fonlar ve teknoloji gibi faktörler ülkenin üretim ve kaynak açığını kapatmasına yardımcı olur.

Üretim fazlasının yurt dışına ihraç edilerek ülke kaynaklarının tam olarak kullanılması sağlanır.

Firmalar sadece iç pazar için değil dış pazar için de üretim yapacakları için üretim hacimlerini arttıracaklar ve bunun getirdiği maliyet düşüşlerinden yararlanacaklardır. Firmaların üretim hacimlerinin artışına bağlı olarak bu sektörlerdeki piyasa büyüyecek ve yurt içi ve yurt dışı yatırımları çekerek ülkenin kalkınmasına katkı sağlamış olacaktır.

Dış ticaret sayesinde yabancı yatırımcıların ülke piyasasına girmesiyle firmalar arasındaki rekabet artacak, yerli firmalar yabancı firmalarla rekabet edebilmek için kendilerine çeki düzen vermeye başlayacaklardır. Bu kapsamda verimlilik ve kalitelerini arttırarak müşterilerini elde tutmaya çalışırken kaynak israfını azaltacaklardır.

Dış ticaret öncesinde bir ülkede bilinmeyen bazı sanayi ürünleri, yerli firma ve tüketicilerce tanındıktan sonra ülke içinde geniş biçimde üretilmeye başlanacak ve ekonomik büyümeye katkı sağlamış olacaktır. Benzer şekilde, uluslararası ticaret sayesinde farklı ülkelerdeki firmalar ve tüketiciler birbirlerinin ihtiyaç, davranış, üretim ve tüketim şekilleri ile kullanılan mallardan haberdar olurlar ve bu şekilde ortaya çıkan değişimler ekonomilere hareketlilik ve canlanma kazandırır.

Bunlardan ilki yabancı mallara olan bağımlılık ve bunların getirdiği zafiyettir.

Ekonomilerini merkezi planlama ile yürüten, kendine yeterlilik politikası güden ve dış ticarete kapalı olmayı hedefleyen ülkeler (Kuzey Kore ve Küba gibi) için de dış ticaret sakıncalı bir yol olarak değerlendirilebilmektedir.

Dış ticaretin özellikle de ithalatın artışı ülke yönetimleri tarafından yerli üretime bir tehdit olarak algılandığında iç piyasayı korumacı, rekabeti engelleyici ve ticareti kısıtlayıcı önlemleri tetikleyebilmektedir.

Ekonomik ve ticari olaylara makro açıdan bakmaktan kasıt, geniş çerçeve ile bakmak ve olayları ülkenin bütünü için ele almak demektir. Örneğin ülke ekonomisinin performansı (Gayri Safi Yurtiçi HasılaGSYİH ve yıllık büyüme oranı vb.), ülke genelindeki çalışan sayısı ve işsizlik oranı, enflasyon (tüketici fiyatlarındaki yıllık artış oranı), ülkedeki toplam yatırım ve tasarruf ile ülkenin dış ticareti (ithalat ve ihracatı) ve finansmanı gibi konular bu kapsamdadır.

Ekonomik ve ticari olaylara mikro açıdan bakmaktan kasıt, bu olayları küçük birimler yani firma (veya işletme) ve hanehalkları (veya tüketiciler) düzeyinde ele alıp, incelemek demektir. Bu şekilde örneğin mikroekonomi, firmaların maliyet ve giderlerini, belirli bir piyasadaki fiyat karşısında elde ettikleri kâr ve zararı, tüketicilerin belirli ürünlerin çeşitli fiyatları karşısında nasıl karar verdiklerini ve tercih oluşturduklarını incelemektedir.

Hanehalkı, aralarında akrabalık bağı bulunsun ya da bulunmasın aynı konutta yaşayan, temel ihtiyaçlarını birlikte karşılayan, hanehalkı hizmet ve yönetimine katılan bir veya birden fazla kişiden oluşan topluluktur.

Bir işletme için uluslararasılaşma şu şekilde tanımlanabilir (Luostarinen, 1994):
“Bir firmanın bazı ürünleri ile seçtiği bazı yurt dışı pazarlara yönelerek, işletmecilik faaliyetlerini adım adım ve artan bir şekilde bu uluslararası pazarlarla ilgili hale getirmesi sürecidir.”

Daha kuruldukları andan itibaren yurt dışı pazarlarla ilgilenen, iç pazara yönelmeyen işletmelere “küresel olarak doğmuş” (“born global”) firmalar denilmektedir.

• Toplam satışlar içinde yurt dışı satışların payı
• Toplam varlıklar içinde yurt dışı varlıkların payı
• Toplam şubeler içinde yurt dışı şubelerin sayısı
• Uluslararası faaliyetler ve girişimlerdeki kültürel çeşitlilik
• Üst yönetimin uluslararası deneyimi

• Kendine Odaklı (Ethnocentric) Yönelim
• Çok Odaklı (Polycentric) Yönelim
• Bölge Odaklı (Regiocentric) Yönelim
• Dünya Odaklı (Geocentric) Yönelim

Bu tarz yaklaşıma sahip işletmeler yurt içindeki işlemlere, faaliyetlere ve personele öncelik vererek onları yabancı ülkelerdeki girişimlerinin üzerinde tutarlar.

Bu yaklaşımda yurt dışında şubeler veya yan işletmeler açılır. Her bir şube diğerinden bağımsız çalışır ve kendi pazarlama amaç ve planlarını hazırlar.

Burada firma, dünyanın ilgili bölgesini asıl pazarı olarak görür ve bölge içindeki ülkeler arasındaki sınırları dikkate almaz. Tüm politikalarını ve yürüteceği faaliyetleri bu bölgeye göre düzenler.

Bu yaklaşımda tüm dünya tek bir pazar olarak değerlendirilir ve ülke sınırları fazla önemsenmez.