Bu sürecin başlangıcında “küresel bir nükleer savaş sırasında kesintiye uğramayacak bir iletişim ağı” olarak geliştirilen İnternet, sonraki on yıllarda sahip olduğu servisleriyle/hizmetleriyle (http, ftp, IRC, vs.) özellikle bilgiye dayalı çalışma ve üretim alanında günlük yaşamı yerel ve küresel bağlamlarda kolaylaştıracak dünya çapında bir ağa dönüşmüştür.

Web teknolojisi, İngiliz Profesör Tim BernersLee’nin 1989 yılında CERN (Conseil Européen pour la Recherche Nucléaire – Avrupa Nükleer Araştırma Merkezi) laboratuvarlarında HTML (Hyper Text Markup Language) adı verilen ve bugün hâlen Web tasarımında kullanılmaya devam eden işaretleme dilini geliştirmesi ile ortaya çıkmıştır.

Web sayfalarının İnternet aracılığı ile görüntülenmesini sağlayan Web tarayıcısını da geliştirmiş ve günümüzde faaliyetlerine hâlen devam eden W3C (World Wide Web Consortium - Dünya Çapında Ağ Birliği) isimli organizasyonu kurmuştur.

İnternet Dünya İstatistikleri 2010 yılı verilerine göre Çin 420 milyon kullanıcı ile tüm dünyada İnternet kullanımı konusunda ilk sırada yer almaktadır.

Türkiye 35 milyon İnternet kullanıcısı ile 2010 yılı verilerine göre on ikinci sıradadır.

Geleceğin Web teknolojisi olarak ifade edilen semantik Web, “web içeriklerinin sadece doğal dillerde değil, aynı zamanda ilgili yazılımlar tarafından anlaşılabilir, yorumlanabilir ve kullanılabilir bir biçimde ifade edilebileceği, böylece söz konusu yazılımların veriyi kolayca bulmasını, paylaşmasını ve bilgiyi birleştirmesini sağlamayı amaçlayan, bir İnternet eklentisi” olarak tanımlanmaktadır.

Bu sorulara cevap olabilecek belki de en uygun kavram semantik Web’in “akıllı veya düşünebilen yapısı, ya da bir tür yapay zeka destekli Web olabilir. Oysa semantik Web, sahip olduğu geniş veri tabanı, prosedürler, uygulamalar ve ontolojik yapısı ile kullanıcılar ile ilgili tüm parametreleri işleyebilir, hatırlayabilir ve anlamlandırabilir. Semantik Web, popüler olacağı günlerin belki de çok daha öncesinde Web’in mucidi olan Tim Berners-Lee tarafından şu şekilde dile getirilmiştir:

Mimari: Kullanıcı-Sunucu -> Uçlar arası

Kullanıcı: İnsan -> Makine

Veri: Yapılandırılmamış -> Semantik yapılandırma

Arama: Söz dizim tabanlı -> İçerik tabanlı

Arama Materyali:  Doküman -> Gerçek dünyada var olan tüm objeler

Dil: HTML -> RDF, OWL, RSS

Linkler: Sade kavram -> Kompleks kavram

İndeksleme: Kelime tabanlı -> Kelime ve n-gram tabanlı

Veri Çağırma: Link tabanlı -> Link tabanlı

Sınıflandırma: Bağlantı tabanlı (sayfa sınıflama) -> Bağlantı tabanlı (Ontoloji sınıflama)

Sorgu Genişliği: Kullanıcı arama davranışına göre -> Ontoloji tabanlı

Semantik Web’i meydana getiren en önemli temel bileşenler Web servisleri, XML ve ontoloji olarak ifade edilebilir.

Geleceğin Web teknolojisi olarak, Semantik Web için en önemli bileşenlerden birisi XML (Extensible Markup Language - Genişletilebilir İşaretleme Dili) adı verilen bir işaretleme dilidir. XML, insanlar ve bilgi işlem sistemleri tarafından kolayca okunabilecek dokümanlar oluşturmaya yarayan bir işaretleme dili ve aynı zamanda W3C tarafından tanımlanmış bir standarttır.

• XML yapılandırılmış belge ve verilerin evrensel formatıdır.
• XML metin tabanlı işaretleme dilidir ve veri alış verişinde kullanılan bir standart’tır.
• XML bilginin yapısını tanımlamak için kullanılan bir teknolojidir.
• XML bilgiyi tanımlayan ve Web’de bilgi alış verişi için kullanılan standart bir biçimdir.
• XML işaretleme dillerini tanımlayan bir meta dilidir. • XML verinin yapılandırılması ve tanımlanması için kullanılan bir teknolojidir.
• XML herhangi bir verinin biçimlenmesi, tanımlanması için kullanılan bir teknolojidir.

• İnternet arama motorları
• Aygıt ve uygulamadan bağımsız veri erişimi
• Elektronik veri değişimi ve elektronik ticaret
• Basın ve yayın
• Şirket uygulamaları standardizasyonu
• Yazılım geliştirme

Kelime anlamı olarak “Varlık bilimi” şeklinde tanımlanan ontoloji kavramı, semantik web uygulamalarının en önemli bileşeni sayılabilir. Ontolojiler, “bir alana ait kavramlar kümesini ve kavramlar arasındaki ilişkilerin biçimsel olarak tanımlanması” şeklinde ifade edilmektedir. Semantik web uygulamalarında farklı ağ kullanıcıları tarafından sağlanan çeşitli bağlamlardaki içeriğin, akıllı web olarak da adlandırılan söz konusu ortam tarafından anlaşılabilirliğini sağlayıp, kullanıcının isteği doğrultusunda cevap oluşturabilmek için anlamları ortak hâle getirebilecek bir dil yapısına gereksinim duyulmaktadır.

Ontolojiler, kısaca OWL (Web Ontoloji Dili - Web Ontology Language) ve RDF (Kaynak Tanımlama Çerçevesi - Resource Description Framework) adı verilen ontoloji geliştirme dilleri yardımı ile oluşturulmaktadır.

Ontolojiler, semantik web ortamında farklı tür ve özellikteki verilerin sistem tarafından anlaşılmasını ve anlamlandırılmasını sağlayarak kullanıcıların isteklerine cevap oluşturmayı amaçlamaktadır.

Bulut bilişim (Cloud Computing), İnternet ve ağ teknolojileri kapsamında en güncel ve ilgi çeken konulardan biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Özellikle taşınabilir bilgisayarlar, akıllı telefonlar gibi mobil teknolojiler ve aynı zamanda kablosuz iletişim olanaklarının yaygınlaşması ile çok daha geniş bir kullanıcı kitlesi tarafından bilinir ve kullanılır bir kavram olmuştur. Bu denli yaygın bir kullanım alanı bulan ve her düzey kullanıcı için İnternet ortamında çeşitli ve kullanışlı çözümler vaat eden bulut bilişim alanyazında, “web servisleri aracılığıyla internet üzerinde veri depolayabilen ve aynı zamanda ortak bilgi paylaşımına izin veren oluşum” şeklinde tanımlanmaktadır.

Bulut bilişim teknolojisi, IaaS, PaaS ve SaaS adı verilen üç temel hizmet modeline dayalı olarak çalışmaktadır. Servis olarak yazılım modelinde (Software as a Services, SaaS), kullanıcılar kendi bilgisayarlarına herhangi kurulum yapmaksızın, internet aracılığı ile bulut ortamında yer alan yazılımları kullanabilmektedir.

Gündelik yaşamda kullanıcıların, bilgisayar ortamında kullanmak üzere veri taşıma amacıyla edindikleri USB belleklerin veya taşınabilir sabit disklerin yerine örneğin, Google Drive, Dropbox gibi çok çeşitli bulut bilişim uygulamaları, her düzeyde İnternet kullanıcısı tarafından veri kaydetme ve taşıma amaçlı aktif olarak kullanılan bulut bilişim uygulamaları arasında yer almaktadır.

• Kullanıcıların %76’sı akıllı telefonları olmaksızın evlerinden çıkmamaktadırlar.
• Araştırmanın gerçekleştirildiği tarih itibariyle son altı ayda İnternet erişimini akıllı telefonları üzerinden sağlayan kullanıcılar toplam örneklemin %43’ünü oluşturmaktadır.
• Kullanıcıların %42’si akıllı telefon kullanmayı bırakmak yerine televizyon izlemeyi bırakmayı tercih etmektedir.
• Akıllı telefon kullanımının %91’i eğlence, %84’ü iletişim ve %68’i bilgi edinme amaçlı gerçekleşmektedir. • Kullanıcıların %88’i akıllı telefonlar ile video izlemektedirler.
• Kullanıcıların %96’sı akıllı telefonları ile sosyal ağları ziyaret etmekte; bunun %75’i günde en az bir kez gerçekleşmektedir.

Mobil tabanlı uygulamaların, taşınabilir olmayan bilişim sistemlerine göre en önemli üstünlüğünün, kullanıcılar için gerçek anlamda “zaman ve yer den bağımsız” olabilmeye olanak sağlaması olduğu ifade edilebilir. Ayrıca, mobil cihazların herkes tarafından satın alınabilir bir fiyat aralığında olması, kolay kullanım özellikleri, belki de çok daha önemlisi her düzeyde kullanıcı için sürekli iletişim hâlinde olabilme ve günlük hayatın her alanında fayda sağlayacak mobil çözümler sunması gibi durumlar, mobil uygulamaları her geçen gün daha da cazip ve popüler bir hâle getirmektedir.