Dünya Sağlık Örgütü (WHO)’nün sınıflamasına bakıldığında yaşlılığın üç aşamadan oluştuğu görülmektedir:
• 65-74 yaş “Genç Yaşlılık”,
• 75-84 yaş “İleri Yaşlılık”,
• 85+ yaş “Çok İleri Yaşlılık” olarak adlandırılmaktadır.

Yaşlanmanın fiziksel anlamdaki
özellikleri şu şekildedir (Gökçe-Kutsal, 2007):
• Organ sistemlerinin rezerv kapasitelerindeazalma,

• Homeostatik kontrolde azalma (vücut ısısıgibi),
• Çevresel faktörlere uyum sağlayabilme yeteneğinde azalma (Hareketlerde zorlanama, tansiyon, değişen ısıya adapte olamama gibi),
• Bağışıklık sisteminde bozulmalar.

Yaşam boyu gelişimi temel alan Erikson insan gelişiminde sekiz evreden bahsetmektedir. Bu dönemlerin son üç evresi genç yetişkinlik, yetişkinlik ve ileri yetişkinlik dönemlerini kapsar. Bu dönemlerin isimleri yakınlığa karşı yalnızlık, üretkenliğe karşı durgunluk ve benlik bütünlüğüne karşı umutsuzluk olarak adlandırılmıştır.

Dünya Sağlık Örgütü’nün raporuna göre, 2000 yılında 600 milyon olan 60 yaş ve üstü kişi sayısı, 2025’te 1,2 milyara, 2050’de ise 2 milyara çıkacaktır. 

Ülkemiz hala genç bir nüfusa sahip gibi görünse de 2030 yılı ve sonrasında doğurganlık hızının azalması ve yaşam süresinin uzamasıyla birlikte yaşlanmanın etkilerinin daha çok görüleceği beklenmektedir.

Yaşlılar toplumsal, ekonomik ve yaşlılıkla ilgili inançlar konusunda sorunlar yaşayabilirler.

Yaşlı bireylerin kuşak çatışması yaşaması toplumsal sorunlar yaşamasına bir örnektir.

1. Tüm yaşlılar fiziksel olarak hastadır. 
2. Yaşlı kişi üretici değil tüketicidir. 
3. Yaşlılar yalnız ve tek başınadır.

4. Yaşlıların çoğu hastanede ya da bakımevindedir. 
5. Genel olarak zihinsel açıdan kötüdurumdalar.
6. Yaşlılar kendini yönetemez.

7. Yaşlılar mutsuz, amaçsız ve ilgisizdirler. 
8. Yaşlılar gençlerle anlaşamaz.
9. Yaşlılar esnek ve hoşgörülü değildir. 
10.Yaşlılık durağan ve değişmez bir dönemdir. 

1. Pek çok yaşlı iyi durumdadır ve aktiftir.
2. Pek çok yaşlının üretkenliği devam etmektedir.
3. Pek çok yaşlı ailesi ile yakın ilişkisini devam ettirmektedir.

4. 65-74 arası 1000 yaşlıdan sadece 12’si bakımevindedir.
5. Yaşla birlikte zihinsel gelişimde yavaşlama olsa da bu günlük yaşamı etkileyecek düzeyde değildir.
6. Pek çok yaşlı ölene kadar kendini yönetebilir.
7. Yaşlıların birçoğu kendini gençlik yıllarındaki gibi hisseder.
8. Gençlerin enerjisi ile yaşlıların bilgeliği birleşirse yaratıcı üretken toplum oluşur.
9. Bu özellikler yaşlılığa özgü değildir. Kişilik özelliğidir.
10.Yaşlılık edinilen deneyimlerle daha dinamik bir dönemdir.

Ageism terimi ilk olarak 1969 yılında R. Butler tarafından kullanılmış olup, yaşlı bireylere karşı sergilenen sistematik kalıp yargıları ve ayrımcılığı ifade etmektedir.

Türkiye’de kurumsal yaşlı bakımı ile ilgili yapılanmada birçok kurum ve kuruluş görev üstlenmiştir. Bunlar arasında yerel yönetimler, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Özürlü ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğüne bağlı huzurevleri, dernek ve vakıflar, özel huzurevleri, azınlık huzurevler ve kamu kurumlarına ait huzurevleri bulunmaktadır. 

2012 Aralık ayı tarihi itibariyle Türkiye’de Özürlü ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğüne bağlı huzurevleri 106 adet, diğer bakanlıklara bağlı huzurevleri 2 adet, dernek ve vakıflara ait huzurevleri 32 adet, belediyelere ait huzurevleri 20 adet, azınlıklara ait huzurevleri 7 adet ve özel huzur evleri 128 adettir (TÜİK, 2013).

1982 Anayasası’nın 61. maddesinde yaşlılara yönelik olarak “Yaşlılar devletçe korunur. Yaşlılara devlet yardımı ve sağlanacak diğer haklar ve kolaylıklar kanunla düzenlenir.”

Huzurevleri desteksiz yaşamı sıkıntısız olarak sürdüremeyen yaşlı, yalnız ve kimsesiz bireylerin huzur, güven, sağlık ve mutluluklarını sağlamak, onların fiziki, ruhsal ve sosyal ihtiyaçlarını karşılamak için kurulmuştur.

Evde bakım hizmetleri iki şekilde düşünülebilir. İlkinde kastedilen gayri resmi bakım sunulmasıdır ki bu durumda genellikle aile üyeleri tarafından hizmet verilir ve ödeme yapılmaz. Diğeri ise resmi bakım verenler, evde bakım hizmetlerini sunan meslek gruplarından oluşur (Karahan ve Güven, 2002).

Yaşlılara yönelik hizmetler konusunda öneriler:

1. Yaşlılık yeni şeyler öğrenmek, üretmek ve yaşamı devam ettirmek için engelleyici bir süreç değildir.

2. Yaşlıların kentlerde karşılaştıkları sorunlarla mücadele etmeleri noktasında yardımcı olabilecek iletişim hatları yaygınlaştırılabilir.

3. Huzurevinde kalan yaşlılara sunulan hizmetin kalitesi açısından bu kurumlarda çalışan elemanların nitelikli olması sağlanmalıdır.

4. Yaşlılık dönemindeki olası sağlık problemlerini önlemek adına periyodik muayene ve kontrol hizmetleri yaygınlaştırılabilir.

5. Yaşamın her dönemi kendine özgü özellikleri içermektedir. Yaşlı bireylerin de toplumdan soyutlanmadan sağlıklı ve nitelikli bir yaşam sürmelerini desteklemek önemlidir.

Ülkemizde yaşlılara yönelik devam ettirilen sosyal politikalardan bazısı yaşlılık sigortası, yaşlılık maaşı ve çalışma yaşamında yaşlılara yönelik iyileştirmeler şeklindedir. 

Amerika’da yaşlıya evde bakım hizmeti sunan 15027 kuruluş bulunmaktadır. Evde bakım hizmet için çalışan personel sayısı 700.000 ve bu hizmetten yararlanan kişi sayısı ise 30.000.000 kişidir (Danış, 2008).

“Gerontoloji” kavramı; yaşlılığı ekonomik, sosyal, psikolojik ve biyolojik açıdan inceleyen bilim dalıdır.

Evde bakım hizmetinin avantajları: 
1. Yaşlının kendisini rahat ve özgür hissetmesi
2. Hastalıklara yakalanma riskini azaltması
3. Alıştıkları ortamdan kopmamaları
4. Yaşlının duygusal anlamda daha iyi hissetmesi