Yenilik, bir fikri pazarlanabilir bir ürün ya da hizmete, yeni ya da geliştirilmiş bir üretim ya da
dağıtım yöntemine ya da yeni bir toplumsal hizmet yöntemine dönüştürme sürecidir.

Yaratıcı Yıkım: Yenilikçi ürünlerin/hizmetlerin ve işletmelerin ortaya çıkması ile bu yeniliklere uyum sağlayamayan eski ürün/hizmet ve işletmelerin ortadan kalkması süreci.

Schumpeter’in yenilik kavramı aşağıdaki beş faktörü kapsamaktadır:
• Yeni ya da geliştirilmiş bir ürünün pazara sunulması,
• Yeni üretim yöntemlerinin geliştirilmesi,
• Yeni pazarların yaratılması,
• Yeni hammadde ve girdi kaynaklarının keşfedilmesi,
• Endüstride yeni örgüt yapılarının geliştirilmesi.

Ürün / Süreç Yenilikleri

Radikal / Aşamalı Yenilikler

Yapısal / Modüler Yenilikler

Ürün yenilikleri, işletmenin mevcut ve potansiyel pazar taleplerini karşılamak üzere
yeni ürünler geliştirmesi ya da mevcut ürünlerini önemli ölçüde değiştirmesidir.

Süreç yenilikleri, yeni ürünler ve yeni hizmetler geliştirmek üzere, işletmenin üretim sisteminde uygulanacak yeni unsurlar, ekipmanlar ve yöntemlerdir.

Radikallik düzeyi yüksek olan yeniliklerin geliştirilmesinin uzun sürdüğü ve son derece maliyetli olduğu söylenebilir. Radikal yenilik projeleri uzun sürede tamamlanacak olması nedeniyle riskli projeler olarak kabul edilirler. Eğer radikal yenilikler ürünlerde ve hizmetlerde gerçekleştirilecekse, potansiyel müşterilerin ürün hakkında bilgi sahibi olmaması, ürünün ya da hizmetin güvenlik, fiyat, işlevsellik gibi kriterler bazında müşteri beklentilerini karşılayıp karşılayamayacağının bilinmemesi, radikal yenilik projelerinin riskini arttıran unsurlar arasında sayılabilir.

Yapısal yenilikler, ürünün tamamında ya da o ürünü meydana getiren unsurlar arasındaki kompozisyonda yapılan yeniliklerdir.

Modüler yenilikler, bir ürünü oluşturan unsurların birinde ya da birkaçında yapılan değişikliklerdir.

Drucker’a göre yenilik kaynaklarının dört tanesi örgütün ya da örgütün faaliyet gösterdiği sektörün içerisindedir. Bu kaynaklar;
• Beklenmedik gelişmeler,
• Uyumsuzluk durumları,
• Süreç gereklilikleri,
• Sektördeki ve pazardaki değişimler olarak isimlendirilmektedir.

Örgütün dışında kalan sosyal ve entelektüel çevre içerisindedir. Bu kaynaklar ise;
• Demografik değişimler,
• Algısal değişiklikler,
• Yeni bilgi olarak isimlendirilmektedir

YENİLİK SÜRECİNİ DESTEKLEYEN ÖRGÜTSEL ÖZELLİKLER
Yeniliklerin ortaya konulması için yenilik süreçlerinin başarılı bir şekilde yönetilebilmesi
son derece önemlidir. Yapılan araştırmalar göstermektedir ki, bir dizi örgütsel özellikler
yenilik süreçlerinin başarılı bir şekilde yönetilebilmesi açısından çok önemlidir.
Büyüme Eğilimi

İhtiyatlılık
Risk Alma İstekliliği
Fonksiyonlararası İşbirliği
Öğrenme Çabalarının Desteklenmesi
Örgütsel Kaynakların Tahsisi

Büyüme Eğilimi: Öncelikle yenilikçi işletmelerin genellikle büyüme eğilimine sahip olan işletmeler olduğunu söylemek mümkündür. Elbette büyümenin her işletme için ilk ve en temel amaç olduğunu söylemek mümkün değildir. Çünkü bazı işletmeler kısa dönemli fırsatları değerlendirmek üzere kurulmuş olabilirler. Bazı işletmeler ise mevcut büyüklüklerini koruma eğiliminde olabilirler. Ancak yenilikçi işletmelerin genellikle büyüme eğiliminde olan işletmeler olduğu söylenebilir.

İhtiyatlılık: İhtiyatlı olan işletmeler, sürekli olarak dış çevrelerini analiz ederler. Hatta
bu analiz süreci biçimsel uygulamaların bir parçası hâline gelmiş durumdadır. Örneğin
pazarlama bölümünün etkili pazar araştırmaları ve rekabet analizleri gerçekleştirmesi,
Ar-Ge bölümünün alanlarında yapılan son çalışmaları yakından takip etmesi bu analiz
sürecine örnek verilebilir. Bu bilgilerin toplanması ve örgüt içerisinde doğru kişilerle paylaşılması son derece önemlidir. Yenilikçi örgütler bu paylaşımı gerçekleştirebilecek açık
iletişim sistemlerine sahip işletmelerdir.

Risk Alma İstekliliği: Risk almak demek kararlarla ilgili kumar oynamak olarak algılanmamalıdır. Burada kastedilen ölçülebilir ve yönetilebilir risklerin dikkatli bir şekilde ele alınması ve duruma göre kabul edilmesidir. Örgüt, riskleri değerlendirirken hangi risklerin yüksek hangi risklerin düşük olduğunu da belirlemelidir. Yenilikçi örgütler, ölçülebilir ve yönetilebilir riskleri alma eğiliminde olan örgütlerdir.

Fonksiyonlararası İşbirliği: Örgüt içerisindeki birimler arasında yaşanan çatışmalar yenilik süreçlerini olumsuz etkileyen faktörlerden biri olarak kabul edilmektedir. Örneğin pazarlama ile Ar-Ge arasındaki ilişkiler, bir örgütün yenilik performansının belirlenmesinde kilit rol oynar. Yenilikçi örgütlerde birimler arasında fonksiyonel olmayan diğer bir deyişle örgüte fayda getirmeyecek çatışmalar olabildiğince engellenmeye çalışılır. Güçlü bir yenilik performansı için örgüt içerisindeki farklı birimlerin birlikte çalışabilmesi son derece önemlidir.

Öğrenme Çabalarının Desteklenmesi: Yenilik çabaları doğası gereği daha önce de
bahsedildiği üzere risk içeren çabalardır. Çoğu zaman yenilik girişimlerinin, özellikle de
radikal yenilik çabalarının başarısız olma olasılığı yüksektir. Örgüt, başarılı bir yenilik
girişimini tamamlamadan önce pek çok defa denemeler yapmak durumunda kalabilir.

Yenilik arayışında olan örgütlerin çalışanlarına hata yapma şansını vermeleri son derece
önemlidir. Çünkü, hatalar öğrenme sürecinin önemli bir parçasıdır. Örgüt içerisindeki
çalışanlar, hata yaptıklarında cezalandırılacaklarını düşündüklerinde yaratıcı ve yenilikçi
düşüncelerini paylaşmaktan kaçınacaklardır. Bu durum örgütün yenilik çabalarının daha
başlamadan sona ermesi anlamına gelecektir.

Örgütsel Kaynakların Tahsisi: Yenilik çabalarının başarısı, söz konusu çabaların beklenen sonuçları üretebilmesi için örgütsel kaynakların harekete geçirilmesini gerekli kılmaktadır. Bu kaynakların tahsisi gerçekleştirilmeden, yenilik çabalarının somut çıktılara dönüşmesi mümkün olmayacaktır.

Çalışanların yaratıcı becerilerini somut çıktılara dönüştürebilmeleri için gerekli olan zaman, finansal kaynaklar, bilgi, ekipman gibi kaynakların üst yönetim tarafından ilgili bireylere ya da bölümlere tahsis edilmesi önemlidir.