Sosyal adalet, toplumdaki bireylerin sosyal haklara erişimindeki eşitliği şeklinde ifade edilmektedir.

Tabloya göre C şıkkı doğru ifadedir.

1998 yılında kabul edilen Çalışma Yaşamında Temel İlke ve Haklar Bildirgesi’nde, evrensel ve kalıcı bir barış için sosyal adaletin gerekli olduğu tekrar belirtilmiş ve 1919 yılında konulan amaçların kalıcılığına işaret edilmiştir.

Çok partili dönem, Türkiye’de sosyal politika eğitimine ilişkin ilk çalışmaların görüldüğü dönemdir.

İstihdam politikaları açısından sosyal refahın arttırılması temel hedef arasında sayılmaz.

İşsizliğin Toplumsal Etkileri 
- İşsizlik, sosyal, ahlaki ve ailevi pek çok değerin kaybolmasına yol açar.
Bu sebeple, toplumda huzur, güven ve istikrarı bozar.
- İşsizlik sosyal dışlanmaya neden olur.
- İşsiz kitlelerin artışı, toplumsal çözülmeleri ve sosyal gerginlikleri artırır. Yapılan bazı araştırmalar, işsizlik ile toplumun düzeni ve istikrarı
açısından tehdit unsuru olarak kabul edilen hırsızlık, kapkaç, suç işleme
eğilimi, boşanma, intihar, alkol ve uyuşturucu madde kullanımı arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğunu ortaya koymaktadır

Çeşitli yasalardaki düzenlemelerle kazanç kavramı ile eş anlamlı kullanılan ücret geliri ise iş/çalışma süresi veya üretim miktarı ile ücret haddinin çarpımına eşittir. Yani iş müddeti veya birim sayısı ile ücret haddinin çarpımına eşittir. Ücret geliri= (ücret haddi x birim sayısı) + ek yararlar ve sosyal yardımlardır. Doğru cevap C'dir.

İnsani yoksulluk kavramı, yoksul ülkelerdeki yoksulluğun öncelikli önemi dikkate alınarak Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP) tarafından 1997'de yayınlanan İnsani Gelişme Raporu’nda geliştirilmiştir. İnsani yoksulluk kavramı, insani gelişme ve insanca yaşam için parasal olanakların yanısıra temel ihtiyaçların karşılanabilmesi için ekonomik, sosyal ve kültürel bazı olanaklara sahip olmanın da gerekli olduğu fikrine dayanmaktadır.

Sorunun doğru yanıtı A şıkkıdır. Ücret haddi; emeğin belirli bir zaman veya üretim birimi başına elde ettiği para miktarını ifade etmektedir. 

Hukukçular, emek sahibi ile işveren arasında hukuki sonuç doğuran hizmet
akdi ilişkisini ve bu ilişkinin doğurduğu hak ve borç ilişkisi çerçevesinde düşünmüşler. Bunun sonucunda ücreti, işçiler açısından bir hak, işveren açısından ise bir borç olarak tanımlamışlardır.

Uluslararası koruma kapsamında değerlendirilebilecek en temel belgeler İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi ve Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Sözleşmesi’dir. İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nin 23. maddesine göre “herkesin çalışma, işini özgürce seçme, adil ve elverişli koşularda çalışma ve işsizliğe karşı korunma hakkı vardır. Bununla birlikte, Ekonomik Sosyal ve Kültürel Hakla Sözleşmesi’nin 6. maddesine göre “bu sözleşmeye taraf olan devletler, herkesin özgürce seçtiği veya benimsediği bir işte çalışarak hayatını kazanma fırsatına sahip olma hakkını içeren çalışma hakkını tanır ve bu hakkı korumak için uygun girişimlerde bulunur”.

Sorunun doğru yanıtı D şıkkıdır. Ücret türleri arasında kültürel ücret diye bir tür bulunmamaktadır. 

Bir ekonominin belirli bir dönemde ürettiği mal ve hizmetlerin toplamına milli gelir denir. Bu bağlamda sorunun doğru yanıtı A seçeneğinde yer alan ifadedir.

Üretim faktörleri doğal kaynaklar, emek, sermaye ve girişimci şeklinde sıralanır.

Nominal ücret ücretin ödendiği ülkenin cari para cinsinden yapılan nakit ödemeyi ifade ederken reel ücret ise nominal (parasal/nakdi) ücret karşılığı satın alınabilecek mal ve hizmet miktarını ifade etmektedir. Yani nominal ücret işçinin eline geçen paranın miktarını, reel ücret ise paranın satın alma gücünü temsil etmektedir.

İşsizlik sigortası uygulaması, aynı zamanda işsiz kalan kişiye vasıf ve yeteneklerine göre daha iyi koşullarda uygun bir iş bulması fırsatını da sağlamaktadır. Başka bir ifadeyle, işsizler işsizlik sigortası sayesinde iş ararlarken daha seçici olabilmektedirler

1982 Anayasası’nın 2. maddesinde sosyal bir hukuk devleti olarak tanımlanan ülkemizde çalışma hakkı, Anayasa’nın 49. maddesinde düzenlenmiş ve böylece ulusal anlamda korunmuştur. Buna göre; “çalışma herkesin hakkı ve ödevidir. Devlet, çalışanların hayat seviyesini yükseltmek, çalışma hayatını geliştirmek için çalışanları korumak, çalışmayı desteklemek ve işsizliği önlemeye elverişli ekonomik bir oram yaratmak için gerekli tedbirleri alır”.

D şıkkı dışındaki açıklamalar işsizliğin bireysel ve toplumsal sonuçlarıyla ilgilidir.

İktisadi faaliyet kolları itibariyle kişilerin yoksulluk oranlarına bakıldığında, Türkiye'de en yüksek yoksulluk oranı tarım sektöründe görülmektedir.

Küresel yoksulluk sınırı 2011 yılı fiyatları temel alınarak, Ekim 2015’ten itibaren günde 1,90$ olarak
belirlenmiştir.