Beslenmenin saldırganlıkta doğrudan belirleyicisi olduğu araştırmalarda çok sık rastlanmamıştır.

Normatif Sosyal Etki; Ödül almak ve cezadan kaçınmak için gösterilen uyma davranışıdır. Başkalarına davranışın sonuçları açısından bağımlı olmaktır. Doğru cevap C'dir.

“Bilişsel çelişki kuramına göre çelişkinin varlığı ve psikolojik olarak rahatsız olma, kişiyi çelişkiyi azaltmaya ve uyuma ulaşmaya güdüleyecektir.”

Bu temel kavramları öğrendikten sonra, ikna konusundaki üç temel yaklaşıma bakalım. Bunlar; Mesajı Öğrenme Tezi, Sosyal Yargı Kuramı ve Ayrıntılandırma
Olasılığı Modelidir. Doğru seçenek E'dir.

Sosyal bilişi bütünlüklü bir yaklaşım olarak ta­nımlamaya olanak veren çeşitli ilkeler mevcuttur. Bu ilkelerden en temel olanları deneysellik, metafo­rik modeller, algısal-bilişselcilik, zihinsel temsiller ve bilinçdışı işlemlerdir.    Doğru cevap A’dir.

Doğru seçenek A şıkkında verilmiştir.

Saldırgan davranışı insan doğasının kaçınılmaz bir dışavurumu olarak kabul eden görüşlerin tersine, sosyal öğrenme kuramına göre, saldırgan davranış ve diğer tüm davranışlar, öğrenilmiş davranışlardır. Bir bisikleti kullanmayı, bir arabayı sürmeyi
nasıl öğreniyorsak, saldırgan davranış göstermeyi ve saldırgan davranışı ketlemeyi (göstermemeyi) de aynı şekilde öğreniyoruz.Doğru cevap A'dır.

Araştırmalar yardım gerektiren bir durumda başka insanların da olması, yardım gerektiren durumun yaşandığı çevre (kent büyüklüğü, hava sıcaklığı vb.) ve zaman sınırlılığının getirdiği baskının yardım etme biçimlerini etkilediğini göstermiştir. Doğru cevap E'dir. 

Doğru yanıt C seçeneğidir.

Pasif saldırganlık diğer kişiye zarar vermeyi ya da onu incitmeyi amaçlayan faaliyetsizlik halidir. Doğru cevap E şıkkıdır.

Surveyin güçlü yanları:
1. Surveyle çok sayıda kişiden çok miktarda
bilgi toplama olanağı vardır.
2. Örnekleme tekniğiyle yapıldığı için, toplanılan bilgiden genelleme yapılır.
3. Bu yöntem, diğer yöntemlere göre zaman
ve maddi kaynakların kullanımı açısından
daha tasarrufludur.

Denge kuramına göre, rahatsızlık yaratan dengesizlik durumunu düzeltmek için kişi harekete geçecektir ve bu noktada en az çaba ilkesini uygular.

Saldırgan davranışı insan doğasının kaçınılmaz bir dışavurumu olarak kabul eden görüşlerin tersi­ne, sosyal öğrenme kuramına göre, saldırgan dav­ranış ve diğer tüm davranışlar, öğrenilmiş davranış­lardır. Bir bisikleti kullanmayı, bir arabayı sürmeyi nasıl öğreniyorsak, saldırgan davranış göstermeyi ve saldırgan davranışı ketlemeyi (göstermemeyi) de aynı şekilde öğreniyoruz (Brewer ve Crano, 1994). Bu görüşe göre, saldırgan davranışı öğrenmenin en temel yolu, bireyin bu tür davranışlarının direkt olarak pekiştirilmesidir. Saldırgan davranış, sadece direkt pekiştirme (kişinin kendi yaptığı davranışın ödüllendirilmesi) yoluyla öğrenilmez. Saldırganlık dolaylı yollarla da pekiştirilebilir. Bu yollardan biri, model alarak öğ­renme ya da taklittir.

Aynı siyasi görüşe sahip kişilerle, aynı müzik tarzını dinleyen kişilerle,
ortak hobilerimiz olan kişilerle bir araya gelmeyi tercih ederiz. Bu durum “homofili” ilkesiyle açıklanabilir. Homofili; aynı demografik özellikleri gösteren, birbirine benzeyen insanların ilişki kurma eğilimidir. Homofili, çoğu sosyal ilişkinin iyi belgelenmiş bir özelliğidir ve sosyal bağların etnik köken, cinsiyet ya da dini görüşler gibi benzerlik
boyutlarında ve arkadaşlık ve evlilik gibi kişilerarası yakın ilişkilerden ticari işbirlikleri ve günlük etkileşimlere kadar olan geniş sosyal bağ tipolojilerinde mevcuttur. Doğru yanıt C şıkkıdır.

Medyadaki şiddetin, izleyicilerin saldırganlığı üzerindeki etkileri çeşitli yollarla gerçekleşmektedir. Birincisi, şiddet içerikli film ve programları izleme yoluyla, izleyiciler yeni saldırganlık teknikleri öğrenebilirler. Örneğin, yetişkin izleyiciler, hırsızlık, cinayet, uçak kaçırma vb. gibi şiddet eylemlerine ilişkin daha önce hiç akıllarına gelmeyen tuhaf ya da ustaca yöntemleri öğrenebilir ve belki de bunu uygulamaya kalkışabilirler. Medyadaki şiddeti izlemenin ikinci etkisi, duyarsızlaştırma etkisi olarak adlandırılmaktadır. Çok gerçekçi şiddet sahneleri izledikten sonra, insanlar kurbanın çektiği acıya duyarsızlaşmaya başlamakta ve daha önce gösterdikleri
duygusal tepkiler azalmaya başlamaktadır. Şiddete duyarsızlaşmanın, insanların kendilerinde saldırganlığa ilişkin sınırlamaları da gevşetebileceği düşünülmektedir. Son zamanlarda yapılan araştırmalar medyadaki şiddetin üçüncü bir etki biçimini daha ortaya çıkarmıştır. Buna göre, medyada şiddeti izlemek, şiddet sahnelerinin kişide düşmanca duyguların daha öne çıkmasına ve bu duygulara bilinçte kolayca ulaşılmasına yol açmaktadır. Düşmanca duygular bu kadar kolay ulaşılabilir olduğunda, en küçük fırsatta bilince gelmeleri ve kişinin davranışlarını etkilemesi zor değildir. Sürekli şiddet sahneleri izlemek, belki bu etkiyi daha da güçlendiriyor olabilir.

Karmaşık gibi görünen bu çıkarımlar Festinger ve Carlsmith’in Stanford Üniversitesinde okuyan psikoloji öğrencileriyle yaptığı deneyi anlattığımızda daha açıklayıcı olacaktır. Öğrenciler deney ortamına alınmış ve bir performans testi geliştirilmiştir. Her bir öğrenciye, bir tabla üzerine 12 bobini yerleştirmek, boşaltmak, tekrar yerleştirmek ve bunları tek eliyle ve kendi hızında yapmak görevi verilmiştir. Doğru seçenek B'dir.

Sorunun doğru yanıtı D şıkkıdır. Bir kişinin amaca yönelik davranışının dışsal olarak bloke edilmesine engelenme denir. 

Verilen ifadelerin tamamı saldırganlığı içgüdüsel bir faaliyet olarak ele alan yaklaşım ile uyuşmaktadır.

Cezalandırma uygulanan yöntemlerden biridir. 

Saçma aşk: Tutku ve bağlanma birleşiminden oluşur.