Habermas’a göre ideal konuşma durumuna ulaşmanın en önemli ve birincil koşulu ise söyleme katılanlar arasında güç dengesizliğinin ortadan kaldırılmasıdır. Bu, hiç kimsenin görüşünü bir diğerine zorla dayatamayacağı ve hiç kimsenin bir diğerinin konuşmasını ya da eleştiri yapmasını engelleyemeyeceği koşulların sağlandığı bir durum anlamına gelmektedir. Başka bir ifadeyle, sınıf ve statü gibi farklılıkların bireylerin konuşmaya katılmalarını hem de eşit koşullarda katılmalarını engellemediği bir durum anlamına gelmektedir. Katılımcıların konuşmaya eşit olarak katılımlarının güç dengesizliği tarafından engellenmesi durumunda ise ideal konuşma durumundan söz edilemez, aksine özgür, eşit ve açık olmayan, çarpıtılmış iletişimden söz edilebilir. Doğru cevap C'dir.

Bourdieu, alan kavramıyla ilgili tanımlamaları yaparken sistem ya da aygıt kuramcılarına da bazı eleştiriler getirir. Althusserci anlamda “aygıt” ya da Luhmanncı
anlamda “sistem” algısı bazı amaçlara ulaşmaya programlanmış bir cehennem makinası tahayyül eder. Bourdieu’ye göre bu düşünce eleştirelliği engelleyen bir yapı sergiler. Çünkü aygıt ya da sistem olarak adlandırılan tüm gerçeklikler, farklı konumlar
için sürekli mücadele hâlinde bulunan eyleyicileri ve kurumları içlerinde barındırırlar. Bu mücadeleleri dikkate almayan bir anlayış o alanın tarihini de göz ardı etmiş olur. Alanın incelenmesinde tarihinin göz ardı edilmesi düşünümsel sosyoloji açısından sorunlu bir durum teşkil eder.

Modern Dönemin Riskleri konusunu okuyunuz.

34 kitabı 29 dile çevrilmiş olan Giddens’ın 2007’de beşeri bilimler içinde en çok başvurulan yazarlar arasında beşinci sırada yer aldığı ifade edilmiştir.

Habermas’a göre vatandaşların muhakemeye ve müzakereye dayalı görüşlerinin iletilmesini sağlayan, devlet ile toplum arasında aracılık yapan bir kamununoluşumu demokrasinin gelişimi bakımından son derece önemlidir Habermas’ın kamusallığa yönelik ilgisinin temeli de buradan, yani demokrasiye yönelik olan ilgisinden gelir. Doğru cevap B'dir.

Söylemsel bilinç, eylemlerimize sözlü ve mantıklı bir açıklama yapabilme yeteneğidir. Toplumsal pratikler ve durumlar hakkında bildiğimiz ve ifade edebildiklerimizdir. Bu bilinç, karşılaşma halinin düşü- nümsel gözetimi ve eylemin rasyonelleştirilmesi ile doğrudan bağlantılıdır. Söylemsel bilinç, bizim her ikisi ile ilgili farkındalığımızdır. Pratik bilinç ise toplumsal olarak nasıl varolacağımız ve davranacağımız konusunda sahip olduğumuz bilgiye atıfta bulunur. Fakat insanlar bu bilgiyi sözlü olarak ifade edemezler. Giddens’a göre toplumsal durumlar ve pratikler son derece karmaşıklardır ve bu nedenle, engin ve incelikli bir bilgi temeli gerektirirler. Bu durumda rasyonel düşünce aracılığıyla değil, sezgiyle hareket etmemiz gerekir. Pratik bilinç tarafından temellenen rutinleşme hem günlük etinliklerde kişiliğin sürekliliğini hem de toplumun kurumlarının yeniden üretimini sağlar.

Habermas'a göre evrimin geleceği son nokta, toplumun rasyonel düzeye ulaşması olacaktır. Doğru yanıt: D'dir.

Habermas’ın ilk dönem önemli çalışmalarından biri de 1968’de yayımlanan Bilgi
ve İnsansal İlgiler (Erkenntnis und Interesse) adlı ünlü çalışmasıdır. Bu çalışma
genellikle, başlangıçta amacı eleştirel sosyal kuram adı altında özgürleştirici/
kurtarıcı bir sosyal bilim modeli geliştirmek olan Habermas’ın eleştirel teorisini
üzerinde temellendireceği bir bilgi kuramı (epistemoloji) geliştirme çabasının bir ürünü olarak görülür.

Bireyin özgürleşimi ve adaletin temini için sosyologlara önemli bir misyon yükleyen Bourdieu, onlara kullanışlı bir metot sunma çabasındadır. Çünkü, ona göre
sosyologlar görülmesi istenmeyen gerçeklere dikkat çeken aktivistlerdir ve bunu
yapabilmenin yolu da incelenen olgu veya nesnenin içinde bulunduğu tarihsel, kültürel, ekonomik ve toplumsal tüm düzeylerde ele alınmasından geçmektedir

Giddens, modern öncesi dönemin risk ortamını ise şöyle değerlendirir; 1. Bulaşıcı hastalığın yaygınlığı, iklimin güvenilmezliği ve sel baskınları gibi doğal felaketler başta olmak üzere doğadan kaynaklanan tehdit ve tehlikeler mevcuttur. 2. Yağmacı ordular, yerel beyler, haydutlar ve hırsızlardan kaynaklanan insan şiddeti tehdidinin bulunmasıdır. 3. Dinsel kayradan yoksun kalma ya da kötü bir büyünün etkisine girme riskinin varlığıdır. Bu riskleri azaltmanın yollarının başında akrabalık ilişkileri, yerelleşmiş ilişkilerin önemi, dini inançlar ve bir rutin olan gelenekler gelmektedir. Dolayısıyla bu açıklamalar, modern öncesi dönemde toplumların nasıl bir risk içinde olduklarını gösterir.

Ekonomik (maddi kaynaklar), kültürel (özellikle eğitim yoluyla edinilmiş olan kültürel kodlar), toplumsal (ilişkiler ağı) olmak üzere üç temel sermaye tipi vardır ve bu sermayeler içinde bulundukları şartlara göre farklı önemlere sahip olabilirler.