Yanıt Açıklaması: Eğer bir işletme çevredeki değişimlerin bir parçası olabiliyor ve kamuoyunun beklentileriyle kendi amaçlarını uyumlu kılabiliyorsa etkileşimli stratejiye sahip olduğu söylenebilir.

Yanıt Açıklaması:

Stratejileri değerlendirmek için genel olarak kullanılan nicelik ölçütü üç kritik karşılaştırma yapmak üzere strateji uzmanlarının kullandığı finansal oranlar: (1) İşletmenin performansını farklı süreler üzerinden karşılaştırmak, (2) işletmenin performansını rakiplerinki ile karşılaştırmak ve (3) işletmenin performansını sektör ortalamaları ile karşılaştırmak.

Yanıt Açıklaması:

Kurumsal karne; işletmelerin stratejileri dört farklı açıdan değerlendirmesini sağlayan bir işlemdir: Finansal performans, müşteri bilgisi, işletme içi işlemleri ve öğrenme ile büyüme.

Yanıt Açıklaması: Pay sahiplerine ilişkin haklar; Pay Sahipliği Haklarının Kullanımının Kolaylaştırılması, Bilgi Alma ve İnceleme Hakkı, Genel Kurula Katılım Hakkı, Oy Hakkı, Azlık Hakları, Kâr Payı Hakkı ve Payların Devri şeklinde sıralanmaktadır.

Yanıt Açıklaması: Tekil kurumsal yönetişim modelinde işletmecilik faaliyetlerinin odağında hissedarlar yer almaktadır.

Yanıt Açıklaması:

Sorunun B,C,D,E seçeneğindeki ifadeler kurumsal yönetişim felsefesinin özellikleridir. A seçeneğinde verilen ifade ise geleneksel yönetim felsefesinin özelliklerindendir.

Yanıt Açıklaması:

Kurumsal karne; finansal performans, müşteri bilgisi, işletme içi işlemleri ve öğrenme ile büyüme stratejilerinin değerlendirilmesidir.

Yanıt Açıklaması:

1990’lı yıllarda kurumsal yönetişimin bu denli kabul görmesi dört temel nedene bağlanmaktadır. Bunlar yaşanan şirket skandalları, finansal krizler, küreselleşme ve özelleştirme şeklinde sıralanmaktadır.

Yanıt Açıklaması: Bu modele göre işletmelerin temel amacı pay sahiplerinin çıkarları doğrultusunda faaliyet göstermektir. Bu modelde temel kontrol mekanizması piyasa aracılığıyla yürütülmektedir. Model işletme üst yönetimi ve pay sahipleri arasındaki ilişkileri kapsar. Yöneticiler yönetim kuruluna karşı, yönetim kurulu da pay sahiplerine karşı sorumludur. Yönetim kurulunda dış üyelerin varlığı, şeffaflık ve yönetici emek pazarı model kapsamında değerlendirilen kurumsal yönetişim mekanizmaları olarak öne çıkmaktadır. Bu model daha çok ABD ve İngiltere gibi ülkelerde geçerlidir. İkili kurumsal yönetişim modeli ise daha çok Fransa, Hollanda ve Almanya gibi kıta Avrupası ülkelerinde geçerlidir. Bu modelde hem işletmelerin en önemli paydaşı olarak çalışanlara hem de pay sahiplerine önem verilmektedir. Pay sahiplerinin çıkarları tatmin edilirken, çalışanların çıkarlarından ödün verilmemektedir. Modelin bu yapısı iki kademeli yönetim kurulu yapısının varlığıyla kendisini göstermektedir. Tüm strateji ve yönetim işlevi yönetim kurulunca yerine getirilmekte fakat yönetim kurulunu göreve denetim kurulu getirmektedir. Çalışanlar, sendikalar ve hissedarlar denetim kuruluna üye atayabilmektedirler. Alman sisteminin savunucuları sistemin kurumsal hataları önlediğini ve CEO’ları hızlı kararlar almaktan alıkoyduğunu belirtmektedirler. Fakat sistem karar alma sürecini oldukça yavaşlattığı nedeniyle eleştirilmektedir. Alman kurumsal yönetişim sistemi işletmelerin yeniden yapılandırılmalarını zorlaştırmaktadır.

Yanıt Açıklaması: İşletmelerin sosyal sorumluluk alanları sosyal değerler ve iş ahlakı çevrenin korunması, tüketicinin korunması, iş hayatının niteliğinin geliştirilmesi, uzun soluklu, sosyal fayda temelli yatırımlar ve kültürel sanatsal projelere katkılar olarak isimlendirilebilir ve işletmelerin sosyal sorumluluklarının başında sosyal değerler ve iş ahlakı gelmektedir.

Yanıt Açıklaması:

Belirli bir stratejinin uygun olduğunu veya işe yarayacağını kesin olarak gösterebilmek imkânsızdır. Richard Rumelt bir stratejinin değerlendirilmesi için kullanılabilecek dört ölçüt sunmuştur: Tutarlılık, uyum, uygulanabilirlik ve fayda.

Yanıt Açıklaması: Doğal yaşam, tüketiciler, çalışanlar, yerel, ülke ve hükumet kurumları, faaliyet gösterilen toplum ve medya işletmenin sosyal sorumluluk alanları arasında yer almaktadır.

Yanıt Açıklaması: 1990’lı yıllarda kurumsal yönetişimin kabul görmesi dört temel nedene bağlanmaktadır. Bunlar yaşanan şirket skandalları, finansal krizler, küreselleşme ve özelleştirme şeklinde sıralanmaktadır.

Yanıt Açıklaması:

Değiştirilmiş dış etken değerlendirme matrisinin kısaltması EFE’dir.