Alt kültür teorileri, etnik farklılıkların davranışlar üzerindeki etkisine odaklanmaktadır.

Savaşta tecavüz 1990’lı yılların artan etnik çatışmaları esnasında Bosna’da 50 bin, Kongo’da 200 bin ve Ruanda’da 500 bin kadının düşman tarafın askerlerinin tecavüzüne uğraması sonucu önemli bir hak ve kolektif güvenlik sorunu olarak gündeme gelebilmiştir. Bu savaşlardan önce uluslararası dokümanlarda dahi tecavüz yaygın ve kitlesel bir savaş şiddeti olarak değil, bireysel bir suç eylemi olarak görülmektedir. İlk kez Eski Yugoslavya için Uluslararası Suç Mahkemesi tecavüzü kendi içinde bir savaş suçu ve insanlığa karşı işlenen suç olarak ele almış ve Ruanda için kurulan Uluslararası Mahkeme ise tecavüzü bir soykırım aracı olarak tanımıştır.

Suç korkusu, kaynağını suçtan alsa da suç olgusunu aşabilir.

Korku, çevresel uyaranlara yönelik bütünleşik psikolojik tepkilerle dışavurulur.

Barış kriminolojisi yaklaşımı hümanizm, doğu mistisizmi, feminizm gibi yaklaşımlardan etkilenmiştir.

İkinci Dünya Savaşı’ndaki ölümlerin % 66 ‘sını masum insanlar oluşturur.

Kanunu uygulamak ve uygulatmakla yükümlü ama kanun tarafından kendisi de sınırlandırılan polis fikrinin yaygınlaşması hukuk devleti ve polis devleti olarak iki devlet biçiminin birbirinden ayrı olarak tartışılmasına neden olmuştur. Polis devleti kavramı polis güçlerinin yasal yapının dışında işlediği ve ne kamuoyu ne de hukuk önünde hesap verdikleri duruma göndermede bulunur. Fakat polis devletinde polis gücü iktidarı askeri darbelerde orduların ele aldığı gibi kendi ellerine almaz. Daha ziyade siyasi iktidarların onayı ve desteği ile kanunun keyfî olarak uygulanması söz konusudur. Hatta siyasi iktidarlar kanunu polisin yetkilerini genişletecek biçimde revize ederler, böylelikle bireylerin hakları polis karşısında kısıtlansa da polis aygıtının kullanımı kanunlar çerçevesinde kalmaya devam eder.

Marksist feminist yaklaşımda ise üç isim öne çıkmaktadır: Elizabeth Moulds, Nicole Rafter ve Eleena Natalizia.

Savaşlarda savaşan tarafların uyması gereken kuralları düzenleyen uluslararası bir belge niteliği taşıyan sözleşmenin adı Cenevre Sözleşmesidir.

Korunma davranışı sergileyen bireyler günaşırı polisi aramaz.

Suç işleyenleri geri kalmış kişiler olarak gören bilim insanı Darwin’den etkilenen Lombroso’dur.

İnsanın doğasındaki kötücül karakteri üzerinden bir suç analizi geliştiren ve bu yönüyle ilk uygulamalarını İngiltere ve Amerika’da bulan sıfır tolerans ve etkili cezalandırma yöntemlerinin uygulanmasını politik bir çıkış olarak öngören Yeni Sağ Gerçekçilik yaklaşımı ele alınacaktır.

Savunmasızlık yaklaşımı suç korkusunu, birey ya da grup düzeyinde ele almaktadır. Bu yaklaşım, toplumda bazı özelliklere sahip bireyler veya grupların suç karşısında kendini daha savunmasız hissettikleri argümanına dayanmaktadır. Mağduriyet yaklaşımı, savunmasızlık yaklaşımı gibi suç korkusunu bireysel düzeyde ele almaya çalışan, mikro ölçekli bir yaklaşımdır ve büyük ölçüde, bireyin kişisel deneyimlerini öne çıkarmaktadır.

Savunmasızlık yaklaşımı, suç ya da suça ilişkin semboller karşısında, etkili savunma gücünden (kaçma veya bertaraf etme) yoksun olduğunu düşünenlerin ve suç korkusu yaşayanların, demografik açıdan benzer nitelikler taşıyabileceklerini ileri sürer. Bu bağlamda; yaş, cinsiyet, sağlık durumu, eğitim, gelir düzeyi gibi değişkenler ile suç korkusu arasındaki ilişki, bu yaklaşımın odağına yerleştirilmektedir.

Alt kültür teorileri, bazı grupların kendilerini toplumdan soyutlamalarını ve bu doğrultuda toplumun değer sisteminden koparak yeni bir değer sistemi geliştirmelerini suç ile ilişkilendirir.

Toplumsallaşma: Bireyin toplumdaki norm ve değerleri içselleştirmesi ve toplumsal rollerin gereklerini yerine getirmesini öğrenmek suretiyle toplumun bir üyesi ve parçası olmasıdır. Bu süreçte aile, eğitim, din gibi toplumsal kurumların yanı sıra arkadaş grupları ve kitle iletişim araçlarının önemli rol oynarlar.

Yeni Sağ Gerçekçilik yaklaşıma göre suçun önlemeye yarayan durum sıfır toleranstır.

Risk toplumunun karakteristik özelliklerinden biri, risk toplumunda yaşayan bireylerin endişe ortaklığı içerisinde olmasıdır. Ulrich Beck, risk toplumunda, risklerin demokratik nitelikte olduğunu ileri sürmektedir. Ona göre yoksulluk hiyerarşik olsa da çevre kirliliğinden, küresel ısınmadan, nükleer tehditlerden vb. zarar görme olasılığı hiyerarşik değildir. Beck risk toplumunda, risklerle karşılaşma olasılığı bakımdan bireylerin eşitlenebildiklerini iddia etmektedir. Düzensizlik yaklaşımının temel varsayımlarının aksine risk toplumunda, kentlerde sosyal ve fiziksel açıdan oldukça düzenli ve merkezi bir mekân, küresel bir riske dönüşen terör eyleminin hedefi olabilmektedir. Risk toplumunda, korku ve güvensizlik duygusu bireyin kendi kendine baş etmek zorunda kaldığı bir duygu türü olarak tasvir edilmektedir. Aile, evlilik, sınıf bilinci gibi geleneksel ve kurumsal yapılar korku ve güvensizlikle bas etmede anlamını kaybetmiştir. Geç modern dönemde geleneksel güven biçimleri çözülmüştür. Ontolojik güvenliğin sağlanması önemli bir sorun haline gelmiştir. Ontolojik güven, bireylerin kendini güvende hissetmesi duygusunu içermektedir. İnsan eliyle üretilen riskler, ontolojik güven duygusunu sarsmaktadır.

Kadınların erkeklere oranla suç mağduru olma olasılıklarının düşük olmasına rağmen, suçtan daha fazla korkmaları cinsiyet-korku paradoksu olarak adlandırılmaktadır.

Richard Quinne, barışçıl kriminolojinin temsilcisidir.