Edebiyat, bir sanatçının ruhunun ve kişiliğinin ürünü olarak şahsi bir karakter taşıyor olmakla beraber, aynı zamanda kültüre ait bir unsur olduğu için toplumsal bir karakter de taşır. Edebî eserler her ne kadar bireye ait duygu ve düşüncelerin ifade edildiği özgün ürünler gibi görülse de sanatçı nihayetinde toplumsal bir varlık olduğu için ürettiği eserlerde toplumun tarihsel ve siyasal şartlarından izler görülmesi kaçınılmazdır.

Gazeteler sadece haber kaynakları değil edebi, sosyal ve siyasi alanlarda da bilgi vermişlerdir. İl çıkarılmaya başladığında 10 günlü ya da haftalık olarak başlamıştır. Bu durumda ilk üç ifade doğrudur ve doğru cevap C şıkkıdır.

Yukarıda bahsedilen nazım biçimi Tardiyyedir.

Türk şiirinin tarihsel gelişiminde Batı edebiyatlarının etkisinin başladığı dönem 19.yüzyılın ikinci yarısıdır.

Müteferrika Süleyman Ağa 1669 yılında Fransa'ya büyükelçi olarak gönderilmiştir.

Sebk-i hindî

Tardiye, Türk edebiyatında pek az kullanılmış nazım biçimidir. Yalnız 18. yy. şairi Şeyh Galib çok önem vermiştir. Muhammesin özel bir biçimidir. Muhammes aruzun her kalıbıyla yazıldığı hâlde tardiye aruzun Mef’ûlü, Mefâilün, Feûlün kalıbıyla yazılır. Dolayısıyla, doğru cevap E'dir. 

Şiirin yeniliğe kapılarını açmasında ve taze konularda tanışmasında Kahire’nin bir ekol olduğu belirtilir. XVIII. yüzyılın sonundan itibaren Osmanlı’nın Batılılaşma adına askerlik, eğitim, teknoloji, basın, kıyafet gibi pek çok hususta yaşadığı yeniliğin ilk örnekleri Mısır topraklarında verilmiş ve ardından payitahtta da denenmiştir.  

Rousseau’nun Ziya Paşa tarafından Türkçeye çevrilen Emile’i (1871) çocuk eğitimi ve pedagoji tarihimiz açısından önemlidir.

Bu kıta Leskofçalı Mustafa Galib Bey'e aittir.

Bir okul gibi düşünülen Tercüme Odasında yetişen gençler Batı medeniyeti unsurları ile kendi kültürlerini besleyerek yeni bir dünya görüşü kazanırlar.

Abdülhak Hâmid’in ilk eseri ‘’Mâcerâ-yı Aşk’’ tır.

Encümen müdavimleri, estetik bakımdan tatminkâr bulmadıkları ama söylenmesinin gereğine de inandıkları gazellerin yanında; edebî açlıklarını bastıran, haz almalarını sağlayan şiirler de yazarlar ve kendilerine model olarak klasik şairlerin hayallerle süslü iç dünyalarını aksettiren sebk-i Hindîyi seçerler. 

Dünya edebiyatında natüralist romanın en güzel örneği olarak nitelenen Thérèse Raquin’in tercümesi Türk edebiyatında roman türünün gelişme sürecinde önemli bir adımdır.

Doğru cevap A şıkkıdır. Nitekim, Nakîbül-eşrâf İslam devletlerinde Hz. Muhammed’in soyundan gelen insanların doğum ve vefat kayıtlarını tutan ve işleriyle ilgilenen kurumun idarecisine verilen isim.

Bir eserin devamı olarak yazılan eserlere de zeyl denir.

Ode, lirik duyguların ifadesi için kullanılan vezinli veya vezinsiz yazılabilen uzun şiirdir.

Sebk-i Hindî, Hint tarzı anlamına gelen sebk-i hindî Hindistan’da, Babürlü Hint-Türk hükümdarlarının saraylarında Farsça yazan ozanlarca geliştirilmiştir. Edebiyatımızda XVII. yüzyıldan başlamak üzere etkisini göstermeye başlamış kimi şairlerimizde bütün özellikleri görülürken kimi şairlerimizi kısmen etkilemiştir.

Tardiye ise, Türk edebiyatında pek az kullanılmış nazım biçimidir. Yalnız 18. yy. şairi Şeyh Galib çok önem vermiştir. Muhammesin özel bir biçimidir. Muhammes aruzun her kalıbıyla yazıldığı hâlde tardiye aruzun Mef’ûlü, Mefâilün, Feûlün kalıbıyla yazılır.

Türk edebiyatı alanında ilk edebî tartışmayı başlatan Tasvir-i Efkâr gazetesi, Arap harflerinin düzenlenmesi ve
Latin harflerinin kullanılıp kullanılamayacağı konularını da sayfalarına
taşımıştır.

Mütercim Âsım’dır.

Kayahan Özgül’e göre klasik mimarinin, musikinin, nakşın baroklaştığı 18. yüzyıl Osmanlısı, adı konmamış olsa da şiirde barok bir devre yaşamıştır . Bu devrede, yani barok dönemde, şiirin klasik anlayış adına taşıdığı bazı özelliklerinde değişme daha doğrusu bozulmalar başlar. Bu bozulma klasik ölçütlerin belirlediği geleneksel biçimlerin, söyleyiş ve üslupların tümünde görülmeye başlanır. Sanatçının şahsiyetinin ön plana çıkmasıyla şiirde bireysel olana doğru yöneliş görülür. Bu yönelişle birlikte sanatçının bir aydın olarak yaşadığı çevreyi ve toplumu fark edişi mümkün olmuştur. Şairin yaşadığı toplumu fark edişi, toplumsal ve siyasal sorunlar karşısında fikirlerini ifade etme, çevresine ve yaşadığı topluma karşı duyarlı olma, daha sonra Tanzimat sanatçılarının temel felsefesi olacak yaklaşımların ilk işaretleridir.

Dolayısıyla, doğru cevap B şıkkıdır. 

İbrahim Müteferrika Osmanlı’da matbaa kurarak ilk Türkçe kitap basan kişidir. 1729’da Vankulu Lügati diye bilinen kitapla basım işlerine başlamış ve on yedi kitabın baskısını gerçekleştirmiştir.

Sûk-ı Ukâz: Cahiliye devri Araplarının Mekke yakınlarında her yıl kurdukları panayır. Her kabilenin en iyi şairleri burada yarışır ve birinci seçilenin şiiri Kâbe duvarına asılırdı.