Biçme, bitkinin yedek besin maddesinin en fazla olduğu zaman yapılmalıdır. Bu nedenle yonca çiçeklenme başlangıcında yani % 10 çiçeklendiğinde biçilebilir. Çünkü bu devrede dekara ham protein verimi en yüksek düzeydedir. Doğru cevap D'dir.

Doğru yanıt B'dir.

Tarla Bitkileri içerisinde gerek dünyada gerekse Türkiye’de en fazla yetiştirilen bitki grubu tahıllardır.

Kardeşlenerek çoğalan, sülük ve köksapı olmayan, bir demet görüntüsünde olan bitkiye yumaklı bitki denir. Biçenek, her yıl ilkbaharda belirli süre otlatıldıktan sonra, yeniden gelişen bitkilerin biçilerek değerlendirildiği doğal çayırlardır. Kıraç verimsiz veya susuz toprağı,  anız  tahıllar biçildikten sonra tarlada kalan bitki artıklarını tanımlamaktadır.Dağ çayırı ise dağ meralarında küçük lekeler halinde bulunan ve üzerinde biçilecek özellikte bir bitki örtüsünün geliştiği alanlardır.Doğru cevap A'dır. 

2017 Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) verilerine göre  pamuk üretiminin en fazla olduğu ülke Hindistandır.

Doğru yanıt C'dir. Yalnız uzun ömürlü bitkilerin verimleri yaşlandıkça azalır ve bir süre sonra da verimleri ekonomik olmaktan çıkar, örneğin yoncanın ekonomik ömrü 7 yıl kabul edilir.

Çobanla otlatma: Devamlı çitlerle küçük parsellere bölünmemiş geniş meralarda üniform otlatma en iyi şekilde çobanla otlatma sureti ile sağlanabilir.

Topografya: Bir arazi yüzeyinin tabii veya suni ayrıntılarının meydana getirdiği şekil. Bu şeklin kağıt üzerinde harita ve tablo şeklinde gösterilmesiyle ilgili ölçme, hesap ve çizim işlerinin tümüdür.

Yaprak alanı genişliğinin, diğer kültür bitkilerine göre çayır mera bitkilerinde daha önemli olması, bu bitkilerin büyüme mevsimi içinde birçok defa biçilmesinden veya hayvanlar tarafından otlanmasından kaynaklanmaktadır.

Çayır ve mera bitkilerinde görülen belli başlı üreme şekilleri, tohumla üreme, köksapla üreme, sülükle üreme, kardeşlenme, daldırma, soğan ve yumrularla üreme, havai yumrularla üreme ve arizi gözlerle çoğalmadır. Bitkilerin çok fazla tohum üretmesi, tohumların çimlenme kabiliyetlerini kaybetmeden uzun bir süre toprak altında kalabilmeleri, tohumların elverişsiz şartlar altında canlılığı korumanın en elverişli şekli olması ve tohumların kolayca etrafa yayılabilen üreme organı olması, tohumla üreyen bitkilere daha fazla avantaj sağlamaktadır.

Bitkiler ne kadar fazla fotosentez yapıyorsa, yani ne kadar fazla besin maddesi üretiyorsa o kadar fazla yem üretiyor demektir. Atmosferdeki karbondioksit miktarı, ışık, sıcaklık, su, topraktaki besin maddeleri miktarı ve yaprak alanı genişliği fotosentezi doğrudan etkileyen faktörlerdir.

Yem bitkileri tarımı ve çayır meralar hayvanların ihtiyacı olan yemi en ucuz ve en bol sağlayan kaynaklardır. Yem bitkileri yetiştiriciliğinin en birinci hedefi hayvan beslemedir.

Yem bezelyesi Türkiye’nin yerli bitkisidir. Erzurum ve çevre illeri ile, Karadeniz
Bölgesi’nde Rize’de kültürü yapılan bir baklagil yem bitkisi türüdür. Bitki bu bölgede “kürül”, “gürül” veya “külür” gibi isimlerle bilinmektedir. Doğru cevap C'dir.

İstilacı bitki klimaks vejetasyonda hiç bulunmayan veya pek az miktarda bulunan devamlı aşırı otlatma şartlar altında yok olan azalıcı ve çoğalıcı bitkilerin toprakta bıraktıkları boşluklara gelip yerleşen, çoğu yabancı ot karakterinde olan düşük değerli bitki türleridir.

Çayır ve mera bitkileri, depo organlarındaki yedek besin maddelerini şu durumlarda kullanırlar (Bakır, 1987):
• Sıcaklığın 0 °C’nin altına düştüğü soğuk zamanlarda ve kış aylarında solunum için,
• Sıcaklığın 30 -35 °C’nin üzerine çıktığı sıcak periyotlarda, büyüme, solunum ve terleme için,
• Yaz aylarında toprak üstü organlarının tamamen kuruyup fotosentez yapacak kadar organlar kalmadığı dönemlerde solunum için,
• Kardeşlenme, dallanma ve tohum olgunlaştırma gibi çok fazla besin maddesi ihtiyacı duydukları zamanlarda,
• İlkbahar ve sonbaharda büyüme başlarken yeşil yaprakları oluşturmak için,
• Büyüme mevsimi içinde otlatma ve biçmeden sonra yeniden hızlı bir şekilde büyümek için.

Gazalboynuzu (Lotus) cinsine giren yaklaşık 140 tür Avrupa, Asya, Afrika ve Avusturalya kıtalarında doğal olarak yetişmektedir. Türkiye’nin her bölgesinde bu bitkiye rastlanırsa da daha çok Doğu Anadolu’da taban arazilerde üçgüllerle birlikte görülmektedir. Gazalboynuzunun kültürü henüz Türkiye’de yapılmamaktadır. Dünyada kültürü yapılan 5 türü vardır. Bunlar, sarıçiçekli gazalboynuzu (Lotus corniculatus), daryapraklı gazalboynuzu (Lotus tenuifolius), iri gazalboynuzu (Lotus uliginosus), narin gazalboynuzu (Lotus angustissimus), tüylü gazalboynuzu
(Lotus hispidus) olup bunlardan son ikisi tek yıllık türlerdir. Doğru yanıt C'dir.