Arapça bir fiilin, ilk/kök anlamını bulmak için araştırma yaptığınız zaman, genellikle o fiilin kökünde mutlaka “deve” ile irtibatını görürsünüz. Zira çöl hayatının devamı deveye bağlıdır.

Doğru cevap C'dir.

Peygamber'in görevi ister bölgesel, ister bütün insanları içine alacak tarzda küresel olsun, ilk cemaat, peygamberin kendi kavminden teşekkül eder. Belli bir toplu içinde doğmuş, belli bir çevrede yetişmiş olan peygamberin ilk muhatabı olan insanlar, -daha dar çerçevede- içinde doğup, dillerini konuştuğu, adet, örf, gelenek ve göreneklerini, hayat tarzlarını bildiği, akrabalık bağları ile bağlı olduğu inşalardır. Doğru cevap A'dır.

“İnzâr ” uyarma demektir.

Rayb kelimesi direk takvanın anlam içeriği ile ilgili değildir.

Kerahet sevmemek, hoşlanmamak, tiksinmek, iğrenmek de sevilmeyen objeden uzaklaşılmasına, aradaki bağların koparılmasına yol açan bir ruh hâlidir. Kur'an'da da bir çok yerde sevginin zıttı olarak zikredilmektedir.

Hucurat suresinin inme sebepleri aşağıda verilmiştir.

Temîm kabilesi heyeti, Müslümanların fakirlerinin eski püskü halini görünce onlarla alay etti. Ayet bunun üzerine indi.

Hz. Safiyye validemiz. Peygamber’e (s.a.v.) gelmiş, “Kadınlar bana, ‘Ey Yahudi kızı Yahudi!’ diye laf atıyorlar.” demiş, o (a.s.) da, “Niçin babam Harun, amcam Musa, eşim de Muhammed demedin?” buyurmuştu.

Ebû Cehil’in oğlu İkrime, müslüman olduğunda bazıları kendisi hakkında, “Bu, bu ümmetin Firavun’un oğludur!”demiş, bu da onun gücüne gitmişti.

'İçinizde hayra çağıran, iyiliği emredip kötülükten alıkoyan bir topluluk bulunsun. İşte bunlar kurtuluşa erenlerdir.' mealindeki ayet Ali İmran suresinin 104. ayetidir.

Fitne ile ilgili dilimizde kullanılan bazı tâbirler ve anlamları ise şöyledir:

Fitne fücur: çok fitneci, çok karıştırıcı, fesat çıkarıcı, insanlar arasına fitne sokmayı iş edinen kimse;

fitne sokmak: ara bozmak, insanları birbirine düşürmek, karışıklık çıkarmak;

fitneci: fitne çıkaran, ara bozan, karışıklığa sebep olan, karıştırıcı, ara bozucu, fesat; fitne-kâr: fitneci, fesat çıkarmak âdetinde bulunan;

fitneyi uyandırmak: karışıklık meydana getirebilecek bir konuyu deşeleyerek kargaşaya, fesada sebep olmak;

fitnelemek: arkasından konuşmak, çekiştirmek, kavga ve kargaşa çıkarmak için çekiştirmek, entrika çevirmek;

fitnelik: karıştırma, ara bozma, çekiştirme; ara bozuculuk, fesatlık; fitnecilik: fitnecinin davranışı, fitneci olma durumu;

fitne-cihân: fitne sıçratan, fitne koparan; fitne engîz:fesat çıkaran; fitne-âmiz: fitne fesat karıştıran, bozgunculuk yapan; fitne-i âlem: herkesi birbirine düşüren güzel, ara bozan, karıştırıcı; fettân, gönül ayartan, aşka düşüren; çekici, cilveli, fitne uyandıran, kışkırtıcı, kurnaz; meftûn; büyülenmiş gibi birine gönül veren, âşık, vurgun, tutkun, müptela; hayranlık içinde olan şaşakalmış, şaşmış. Doğru cevap D'dir.

21. ayetin sonunda belirtildiği üzere burada herkesin anlatılmak istenen manayı kolayca kavrayabilmesi için somut bir örnekten yararlanılmıştır. Asıl amaç, Kur’ân’ın içerdiği mesajın önemini ve ona muhatap olan insanın ne büyük sorumluluk altında bulunduğunu vurgulamaktır. Bu örnekle ilgili açıklamaları şöyle özetlemek mümkündür: Şayet bir dağa insana verildiği gibi şuur verilmiş olsaydı, o heybet timsali eğilmez dağ bile Allah’ın sıfatlarını bilmenin ve sorumluluk duygusunun sonucu olarak O’nun azameti, kudreti ve evrendeki mutlak egemenliği karşısında sonsuz bir saygıyla eğilirdi. Fakat bununla kalmaz, O’na kulluk etmek için kendini parçalardı. Doğru cevap A'dır.

Nûh sûresi Mekke’de Hz. Peygamber’e karşı muhalefetin şiddetlendiği
bir dönemde İslâm davetinin en sıkıntılı günlerinde bir bütün olarak nâzil
olmuş sûrelerdendir. Sûrenin birinci derecede hedefi başta Hz. Peygamber
olmak üzere bütün Müslümanları moral bakımından takviye etmek,
gönüllerini ferahlatmak; karşı çıkan muhatapları da düşündürmek ve
uyarmaktır. Bilindiği gibi Hz. Peygamber (sav) davetini açığa vurduğunda
başta kendi akrabalarından bazıları olmak üzere tepkilerle karşılaşmış,
dışlanmaya, yalanlanmaya, hatta eziyet görmeye başlamış; zaman zaman bu eziyet ve yalanlamalar, tahammül sınırlarını aşmış; hem inananlar, hem de Peygamber (sav) moral bakımından güçlendirilme ihtiyacı duymuşlardır. Bir anlamda çekilen sıkıntıların normal olduğunun; biyolojik ihtiyaçların elde edilmesinde karşılaşılan tabii güçlükler ne ise, sosyolojik olarak bu tür faaliyetlerde buna benzer sıkıntıların yaşanmasının da aynı şekilde tabii
olarak karşılanması gerektiğinin hatırlatılması surede dile getirilmektedir.
Çünkü Peygamberlik görevi, doğrudan doğruya insanları gitmekte oldukları
yanlışlara karşı uyarmak, hakka davet etmek olduğundan çok zor ve sıkıntılı işlerdendir. Tabiatıyla bu yolda yalanlamalara, karşı çıkmalara, iftiralara, eziyetlere, komplolara vb. durumlara hazırlıklı olmak gerekmektedir. İşt Kur’ân’ın bir metodu olarak bu tür sıkıntıları aşmada muhatap toplumu bildiği tarihi örnekler verilmek suretiyle Peygamber’in ve ona inananların başlarına gelen sıkıntıların daha önce bu görevi üstlenen peygamberlerin ve onlarla birlikte olanların da başına geldiği hatırlatılmaktadır.

Maruf mutlak anlamda aklın ve selim tabiatın bildiği şey olup, zıddı
münkerdir. 

Salâh, layık olmak, iyi olmak, iyi bir hal üzere olmak, bir kişinin fesadından sonra iyi olması, bir işi güzel ve kaliteli yapmak, istikamet ve musâlaha (barışma) anlamlarına gelmektedir.

Etimoloji, bir dildeki kelimelerin ilk/kök anlamlarını meydana çıkarmayı amaç edinen bir ilim dalıdır (Palmer, 1991). Daha açık bir ifadeyle, etimoloji, kelimelerin şekil yapılarıyla, anlamları arasında irtibat sağlayan ve bu kelimelerin yapı ile anlamlarını köklerine doğru takib ederek ilk defa hangi köke dayandıklarını, hangi kavramları yansıttıklarını ve zaman içinde hangi evrelerden geçerek ne gibi gelişmeler gösterdiklerini inceleyen ve köken bilgisi ile diğer konuları araştıran dilbilimi dalıdır. (Korkmaz, 1992)

Çeşitli türevleriyle birlikte Kur’ân'da çokça tekrarlanan fitne kavramının en bariz özelliği ise kullanıldığı bağlama göre anlam kazanmasıdır. Fitne beşerden kaynaklandığı zaman, baskı, zulüm, sapma, saptırma, ayartma, fesat, kaos gibi insan davranışlarına bağlı olarak ortaya çıkan sözlü ve fiilî kötülükleri ifade eder. Fitne ve türevleri beşer varlığa nispet edildiğinde olumlu bir anlam ifade etmez.

Hayranlık, Esenlik, Bütünlük, Hoşluk kelimeleri Kur’ân bütünlüğünü içinde fitne kavramının beşerden kaynaklandığı zamanki anlamı değildir.

Sevgi fitne kelimesinin anlamları arasında yer almaz

Maruf mutlak anlamda aklın ve selim tabiatın bildiği şey olup, zıddı münkerdir.

Bu kavramların birlikte zikredildiği tek ayet Nisa suresinin 114. ayetidir. Ayette Allah şöyel buyurur: "Onların aralarındaki gizli konuşmalarında bir hayır yoktur. Ancak sadaka, yahut iyilik (maruf) ya da insanların arasını düzeltmeyi (ıslah) emredenin (durumu) müstesna. Kim Allah'ın rızasını kazanmak için bunu yaparsa, ona büyük mükafaat vereceğiz." Görüldüğü gibi bu ayette toplumu ilgilendiren üç temel esas vurgulanmaktadır: Sadaka, maruf ve ıslah.

İman, nefsin mutmain olması, korkunun giderilmesi ve kişinin güven içinde olması anlamındaki “emn” kelimesinden alınmıştır

İman, kalbin tasdiki, dilin ikrarı ve İslâm'ın esası olan davranışları yerine getirmektir

İman, insanın kendi derinliğine dalarak Allah’a doğru yükselme, hayatın bütün zahmet ve çileleri arasında Yaratıcıya yol bulma sırrını ihsas ettiren bir duygu yumağıdır

İlgili kitabın 43. sayfasında geçen ifadelerden anlaşılacağı üzere doğru cevap B seçeneğidir.