Gezip, görme, eğlenme, spor ve sağlık gibi nedenlerle seyahatlere çıkan ilk uygarlık Sümerlerdir. Sümerler, M.Ö. 4000’lerde yazıyı ve tekerleği bulmuşlardır. Bu buluşlar ulaşımı ve iletişimi dolayısıyla seyahati kolaylaştırmıştır.

Turizm sosyolojisi, sosyoloji disiplininin bir alt disiplini olarak 1930’lu yıllarda, turizmin kitlesellşsmesi ile birlikte Almanya’da ortaya çıkmıstır. Bu konuda Alman sosyolog Robert Glüksamn’ın çabaları dikkat çekicidir.

Turizm ile birlikte değisen değerler:
• Turizmle birlikte değişen en önemli yaşam biçimi değişimi, hayatın anlamına ilişkin olan değer yargısındaki değişimdir. Insanlar hayatlarından keyif almalıdır, çünkü hayat yaşanılası ve keyşf alınası bir seydir. Bu bağlamda,
tatil yapmak artık lüks değildir, modern yaşamın bir gerekliliğidir.

• İnsanlar, kentsel yaşamın güçlükleri ve karmaşıklığı nedeniyle dogal çevreye duyarlı olmaya baslamışlar ve her fırsat bulduklarında doğal ortam içinde bulunmak ister hale gelmişlerdir.
• Sağlık problemleri ve fiziksel denge, öncelikli kaygı duyulacak faktörler olarak görünmektedir. Bu kaygılar, beden ve zihin arasındaki uyumu saglamaya yardımcı olur.
• Para biriktirme eğilimi azalır, para harcama eğilimi artar.
• Benzer sosyal çelişkiler içeren bireysellik, gittikçe daha fazla değişim ve yaratıcılık ister.
• İnsanlar, duygusal heyecanlara karşı giderek daha duyarlı hale gelmişlerdir.

Turizm olayının seyahat, konaklama, boş zaman değerlendirmesi gibi en belirgin unsurları esas alınmıştır. Buna karşın, her geçen gün daha çok sayıda insanın doğrudan ya da dolaylı olarak ilgi alanına giren turizm olgusu, gerçekleştirilme amaçları doğrultusunda incelendiğinde; • Rekreasyonel Turizm • Bilimsel Turizm • İç Turizm • Sağlık Turizmi • Dinsel Turizm gibi farklı turizm türleri ile karşılaşılmaktadır.

Turizmin gelişmesiyle birlikte ortaya çıkan olumsuz sosyo-kültürel
etkilere özellikle dikkat çekmek gerekmektedir. Bunların
başlıcaları, geleneksel sosyo-kültürel değer ve normların zayıflayarak
yok olma yoluna girer. Bunun ötesinde genel olarak
toplumun geleneksel toplumsal ve kültürel yaşantısında bir
bozulma ve gerileme görülür. Geleneksel toplumsal ilişkiler bozulmaya,
bunun yerine bir dejenerasyon, bozulma normsuzluk,
kuralsızlık görülmeye başlanır.

Turizmin oluşması için dört temel unsuru olarak şu şekilde ifade etmek mümkündür: Gelir, boş zaman, teknik imkan, istek. Doğru cevap B' dir.

Turist ve yerli halk ilişkileri kapsamlı yani derinlemesine değildir, daha çok yüzeyseldir. 

Güdüler, ihtiyaçlar hiyerarşisi, beş durumda tanımlanabilir:
• Fiziksel yaşam güvenliği ve hayatta kalabilmek
için ekonomik ihtiyaçlar,
• Grup veya sosyal üyelikler (sosyal ilişki ağları),
• Sosyal başarı ve sosyal değer,
• Bireyselliğin gelişmesi,
• Turistik davranış

Suat Karaküçük’ün Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme başlıklı çalışması işlevlerini detaylı bir biçimde açıklamaktadır

• Fiziki sağlık gelişimi yaratır.
• Ruh sağlığı kazandırır.
• İnsanı mutlu eder.
• İnsanı sosyalleştirir.
• Kişisel beceri ve yeteneğin gelişmesini sağlar.
• Yaratıcı gücü geliştirir.
• Çalışma başarısı ve iş verimini artırır.
• Toplumsal dayanışma ve bütünleşmeyi sağlar.
• Ekonomik hareketi geliştirir.
• Demokratik toplumun yaratılmasında imkân sağlar

Turizmin gelişmesiyle birlikte, değişen değerlerin öncelikle hayatın anlamı ile birlikte yaşam biçimi algılarındaki değişikler olduğu gözlenmektedir. 

Rekreasyon kavramı en genel anlamıyla bireylerin boş zamanlarında gönüllü olarak katıldıkları fiziksel etkinliklerin tamamını karşılamaktadır. Orel ve Yavuz’a göre “Bu etkinlikler, müzikal uğraşılar, sportif etkinlikler, oyunlar, sanatsal etkinlikler, hüner gerektiren etkinlikler, doğa etkinlikleri, sosyal
ve kültürel etkinlikler olarak genel başlıklar altında toplanabilir.

Kavramın Almanca olarak ilk tanımı 1905 yılında E. Guyer-Freuler’in Reichesbergs Handwörterbueh Volkswirtschaft’ta yayınlanan çalısmaşındaki tanımlama rastlanmaktadır

Turizmin gelişiminden önce ağırlıklı olarak tarıma bağlı iş yapma biçimleri, teknoloji ve kültür söz konusu iken; turizmin gelişmesiyle birlikte, turizme bağlı sektörlerin gereksinim duyduğu bir kültür, teknoloji ve iş yapma biçimi ortaya çıkmıştır. Bu bağlamda, eğitim, meslek, dilbilgisi gibi alanlarda gelişmeler olmuş, yabancı dil öğrenmek ve turizmin gerektirdiği mesleksel becerileri kazanmaya yönelik eğitimler tercih nedeni olmaya başlamıştır.

Turizm daha çok, sosyo-ekonomik anlamda gelişmiş olarak adlandırılan refah toplumlar görünen bir davranış biçimi iken, sosyo-ekonomik anlamda gelişmemiş olarak adlandırılan toplumlar için tatil ve turizm henüz gündeme gelmemiştir. Doğru cevap D' dir.