Risaletü'n- Nushiye Yunus Emre'nin mesnevi tarzında yazılmış bir nasihatnamesidir.

Mevlâna Celâleddin-i Rûmî, Ahmed Fakih, Şeyyad Hamza, Sultan Veled, Hacı Bektaş Velî, Yunus Emre gibi isimler On üçüncü yüzyıl Dinî-Tasavvufî Türk Edebiyatı temsilcileri arasında yer alır.

Halk kültüründe yer alan manilerin pek çoğu bu mani tipiyle söylenmiştir. Yedi heceli, birinci, ikinci ve dördüncü mısraları kendi arasında kafiyeli, dört mısralık manilere düz veya tam mani denir.

13.yy Dinî_Tasavvufî Türk Edebiyatının en büyük şairleri  gelişmiştir.

Abdal Mûsâ Velayetnâmesi’ni tamamlayan bir diğer eser de Kaygusuz Abdal
Menakıbnâmesidir. Bilindiği gibi Kaygusuz Abdal, hem Abdal Mûsâ’nın müridi,
hem de Dinî-Tasavvufî Türk Edebiyatının Anadolu yakasında yetişen büyük simalarından biridir.

Dinî inanç ve Tasavvufî düşüncelerle ilgili yazılan türler: Vücudnâme, Devriye, Hikmet, Nutuk, Nasihatnâme, Vasiyetnâme, Şathiye, Nevruznâme, Tarikatnâme’dir.

Kesik ya da cinaslı maniler dört veya beş mısradan oluşurlar, ilk dizesinde cinas yapmak için kullanılan bir hazırlık sözü yer alır. Yedekli ya da artık manilerde ise mısra sayısı dörtten fazladır.

Belli bir ana konudan yoksun, manalarından daha ziyade fonksiyonlarıyla ön plana çıkan, mısra başı ve sonu kafiye, aliterasyon ve secilelerle oluşturulmuş ses oyunlarıyla ve çağrışımlarla bağlanarak belli bir nazım düzenine kavuşturulmuş, birbirini tutmayan hayaller ve düşüncelerin sıralanmasından meydana gelen bir nazım türüne tekerleme denir.

Dini-tasavvufi şiir sufi yazarlar tarafından yazılmıştır. Bu şairler de tekkelere tabi oldukları için bu şiir türü Tekke Edebiyatı olarak da adlandırılmaktadır.

Bilmeceler dörtlük şeklinde olabileceği gibi beyit ve mensur da olabilir.

İnsana ve doğaya ait güzellikler hakkında yazılan türler, halk şiiri nazım türlerindendir.

Kısas, Siyer, Akaid ve Tefsir Dini Tasavvufi Türk Edebiyatı'nın dini kaynaklarıdır. Nehcü’l-Feradis ise edebi kaynaktır.

Maniler, çoğunlukla 7’li hece ölçüsüyle ve aaxa uyak düzeniyle söylenen dörtlüklerdir

Maniler, dört mısradan oluşan şiirlerdir.Maniler genellikle 7'li hece ölçüsüyle söylenirler Mısraların hece sayısı az olduğundan durağa çok fazla ihtiyaç duyulmaz.  Dört mısralık manilerin yanı sıra altı, yedi, sekiz, dokuz, on, on bir, on iki, on dört, on altı ve on yedi mısralık manilere de rastlamak mümkündür.Aaxa şeklindeki bir kafiye düzeni de dörtlüğü zorunlu kılar.

Kaside, Gazel, Mesnevi, Murabba, Terci-i bend, TerkÎb-i bend Kıt'a, Tuyuğ, Müstezâd Divan edebiyatına ait ortak nazım şekilleridir.

Yûnus Emre, şiirlerinde mahlas olarak; “Yûnus, Yûnus Emre, Âşık Yûnus, Bî-çare Yûnus, Miskin Yûnus, Derviş Yûnus, Koca Yûnus, Tapduk Yûnus Dedem...” gibi adlar kullanmaktadır.

Bu tür koşmaya Ayaklı Koşma denir. Bu türde ziyadeler, asıl mısralara göre daha kısadır.