“Elçi”, “ilçi” kelimesinden türetilmişti ve bugünküne benzer bir görevle tanımlanmıştı. Kağanların mesajını komşu devlet hükümdarına ulaştırmakla mükellefti, yine de görevin makam hâline gelmesi için 10. yüzyıla kadar beklemek gerekecekti.

Müsteşar, vekilden sonra vekâletlerin en büyük idare amirleriydi. Vekillerin yardımcısıydı ve ayrı bir hizmet alanı tanımlanmamıştı. Vekil adına icra ve denetleme yetkileri vardı.

1878 Berlin Antlaşması’ndan sonra imparatorluk coğrafyasında Müslüman nüfusun baskın bir çoğunluk elde etmesiyle sultanın, cemaati kendi idaresi altında birleştirmek için halifelik müessesini ideolojik bir araç gibi kullanmıştır

Öncüller incelendiğinde hepsinin Abdülhamit'in saltanat politikasının hedeflerinden olduğu söylenebilir.

Bir Osmanlı vatandaşının belediye meclislerine üye seçebilmesi için; dairenin bulunduğu şehir ve kasabada yaşaması, 25 yaşını tamamlaması, Osmanlı vatandaşı olması, medeni hukuk anlamında reşit olması, sabıka kaydı bulunmaması ve daire sınırları içerisinde yılda en az 50 kuruş (İstanbul için 100 kuruş) vergi vermesi gerekmekteydi.

Belli bir statüye ulaştıkları zaman Divan-ı Hümayun üyesi olan görevliler aşağıda verilmiştir.
a. Yeniçeri ağası
b. Kaptan-ı derya;

Bu bilgiye göre, doğru cevap A'dır.

Auguste Comte (17981857): Sosyoloji biliminin ve pozitivizm kavramının babasıdır.

Tezkereci Divan-ı deavi Nezareti bünyesinde yer almaktadır.

Saray, padişahın hem özel hayatının geçtiği hem de devletin yönetildiği yerdi. Saray, Enderun ve Birun olmak üzere iki bölümden oluşuyordu. Bu iki bölüm babü’s-saade (Orta kapı) denilen kapıyla birbirine bağlanmıştı. Osmanlılarda ilk saray Bursa da yapılmıştı. İlk iki önerme doğrudur. Doğru cevap B'dir.

Memurların maaş hesaplaması; 1927 Maaş Kanunu ve Barem Yasası ile düzenlenmiştir.

II. Mahmut zamanında kaldırılan Yeniçeri Ocağı yerine Asâkir-i Mansure-i Muhammediye adıyla düzenli ve eğitimli ordu kurulmuştur.

II. seçenekte yer alan ‘’ Vilayet yönetimi merkez dışından idare edilecek esaslara göre düzenlenip dikey bir hiyerarşiye bağlanmış ve idari organlar oluşmuştur.’’ ifadesi ‘’ Vilayet yönetimi merkeziyetçi esaslara göre düzenlenip yatay bir hiyerarşiye bağlanmış ve idari organlar oluşmuştur.’’ şeklinde olması gerektiğinden yanlıştır. Bu durumda I.III. ve IV. seçenekleri içeren  B seçeneği doğru cevaptır.  

Maliye merkez teşkilatı departmanları şu şekilde sıralanmıştı; 1- Maliye Müsteşarlığı 2- Heyet-i Teftişiye-i Maliye 3- Varidat İdare-i Umumiyesi 4- Mesarif İdare-i Umumiyesi 5- Düyun İdare-i Umumiyesi 6- Maliye Mektupçuluğu 7- Sandık Emaneti 8- Evrak Müdüriyeti 9- Tercüme ve Techizat-ı Ecnebiyye Müdüriyeti

1864 Vilayet Nizamnamesi, vilayetlerin yönetiminde Vilayet İdare Meclisi ve Vilayet Umumi Meclisi adlarını taşıyan iki kurulun söz sahibi olmasını öngürüyordu. Bu kurullarda, Müslüman ve gayrimüslimlerin temsilcisi olarak seçilen üyelerin yer alması halkın yönetime katılmasını sağlamak amacını taşıyordu.

1858 Talimatnamesi, valilerin yetkilerini oldukça kısıtlayan 1849 düzenlemesinin tersine, meclislere bırakılmış görevleri valilere devrederek valilerin meclislerin üzerinde yetkilere sahip olmalarını sağlamıştır.

Merkezî yönetim bu talimatla valilere, meclisleri denetleme yetkisini de vererek taşrayı valiler aracılığıyla denetlemek istemiştir.

Nahiyeler 1871 Vilayet Nizamnamesi ile ilk kez idari birim olarak düzenlenmiştir.

Ocak 1921 yılında yayınlanan Teşkilat-ı Esasiye yeni Türkiye devletinin ilk anayasasıdır.

Babıali’nin Milli Mücadele süresince sergilediği mesafeli hatta engelleyici duruş,
1922 sonbaharında başlatılan kadro tasfiyesinin en önemli nedenidir. Atatürk’ün
de içinde yer aldığı askeri elitlerin Abdülhamid döneminden itibaren sivil bürokrasiye
olan önyargları, bir bakıma Kurtuluş Savaşı’nda son bir denemeden geçirilmiştir
ve en nihayetinde 1 Ekim 1922 tarihli yasayla tasfiye düğmesine basılmıştır.