Arapçadaki sahabe sözcüğü, Türkçede “arkadaşlar” sözcüğünün karşılığıdır. Diğer yandan, Siyer-Yaşam Öyküsü; Enbiya-Peygamberler; Evliya-Eren; Mutasavvıf-Sufi şeklinde eşleştirilebilir. 

Eski Türk edebiyatında şiirde söze güç katmak için yapılan ses benzerliklerine kafiye denir. Nesirde de bu ses benzerlikleri vardır. Nesirdeki bu ses benzerliklerine seci denir. 

Vesilet’n-necât, Hz. Peygamber’in doğum hadisesini konu edinen “mevlid” türünün en meşhur örneğidir. Aruz vezninin remel bahrinde fâilâtün fâilâtün fâilün kalıbıyla mesnevî nazım biçiminde yazılmıştır. Sade ve külfetsiz bir dil, samimi bir üslupla kaleme alınmıştır. 

Türk edebiyatında ilk mesnevi Yûsuf Has Hâcib’in (ö. 1077) Kutadgu Bilig adlı eseridir. 

Dini kaynakların başında gelen Kur’a^n-ı Kerim, bu edebiyatın şekle ait birtakım özelliklerinden, muhteva- sına ve bazı türlerin ortaya çıkışına kadar hemen her alanda esas vasfını veren ana kaynağı olmuştur. Hadis veya sünnet-i nebevi^, kısas-ı enbiya ve buna bağlı olarak eski kavimlerle ilgili tarihi bilgilerle, tasavvuf seklinde sıralanabilecek olan diğer doğrudan dini kaynaklar da yine Kur’an’la yakın irtibatlı ve ondan doğup gelişmiş¸ alanlardır. 

Türk edebiyatında ilk mesnevi olan Kutadgu Bilig adlı eseri Yusuf Has Hacib yazmıştır.

Türk edebiyatının ilk sözlüğü kabul edilen Divan- Lugatı’t Türk isimli sözlüğü Kaşgarlı Mahmut yazmıştır. Kaşgarlı Mahmut bu eserini Araplara Türkçeyi öğretmek için yazmıştır. 

Münacaat Türk İslam Edebiyatı türlerinden biridir. Şarkı, Terkib-i Bend, Gazel ve Rubai ise İslamiyet Sonrası Türk Edebiyatı türlerindendir. 

Bir telif tarzı olarak İslâm dünyasındaki ilk örnekleri, Araplar arasında ortaya konulmuş ve onlardan İslâm kültürü etkisiyle Farslara intikal ettikten sonra Osmanlı öncesinden itibaren Türk dünyasında da yaygın bir gelişme göstermiştir. Tabakatlar zamanla farklı özellikler kazanarak gelişmişse de esas itibariyle günümüzdeki ansiklopedik biyografi kitaplarına benzeyen bir telif türüdür. Bu grupta yer alan kitaplar Osmanlı sahasında daha çok terâcim/ terâcim-i ahvâl kitapları adıyla anılmıştır. 

Edip Ahmet’in Mesnevi adlı eseri yoktur. Mesnevi Mevlana’nın eseridir. Edip Ahmet’in Atabet-ül- hakâyık adlı eseri vardır.

  Anlam yönüyle birbiriyle ilgili kelimeler bir arada kullanılmış. “Gece-yıldız; ağaç-koku”

İslâm Öncesi Türk Edebiyatı, başlangıçtan İslâm’ın kabul edildiği zamana kadar sürer. Yazılı metinleri itibariyle miladi VIII. yüzyıldan itibaren başlayan bu edebiyat, sözlü kültür içerisinde daha eskilere dayanır. Bu dönem, dil, ifade, duyuş ve zevk itibariyle millî edebiyat dönemi olarak nitelendirilir. Çünkü daha çok göçebe bir toplum özelliğine sahip olunması sebebiyle, başka toplumların ve kültürlerin etkisinden uzak kalınmıştır. 

Gazneliler döneminde Farsça konuşan toplulukların çok olması sebebiyle Türkçe eser görülmemektedir. 

 Arapça “ev” anlamına gelen beyit iki mısradan oluşan nazım parçasıdır. Divan edebiyatında nazım birimi sayılan beyit, anlam bütünlüğüne sahiptir. 

Bir kavram olarak dilimizde Tanzimat sonrasında kullanılmaya başlayan edebiyat, insana ait bir duyguyu, düşünceyi, hayali, yorumları, tutumları, gözlemleri dilin imkânlarıyla en güzel şekilde anlatma sanatıdır. Diğer bir ifadeyle edebiyat, duygu, düşünce veya hayallerin heyecan, hayranlık ve estetik zevk uyandıracak şekilde ifade edilmesidir.

Dinî edebiyatımız açısından on beşinci yüzyıla baktığımızda Vesîletü’nnecât isimli mevlidiyle Türk halkının gönlünde taht kurmuş olan Süleyman Çelebi (ö. 1422) ilk göze çarpan müelliflerimizdendir.