Hz. Peygamberin fiziki özelliklerini, vasıflarını ve güzellilerini anlatan edebi eserlere hilye denir. 

Yüzyılın başta gelen şairleri, başta Âzerî lehçesiyle şiir yazmakla beraber, yüzyıllar boyunca bütün Türk ülkesinde tanınan, sevilen ve okunan, şiirdeki kudret ve şöhretleriyle yaşadıkları çağı aşan Fuzûlî ve gazelde ileri giden ve İstanbul Türkçesi’ni genel bir şiir dili hâline getirerek yüzyıllar boyunca unutulmayan Bâki olmak üzere, geniş hayal gücüne sahip olan Zâtî , aşk ve rindâne hayatın usta sözcüsü Hayâlî, sâde diliyle Nev‘î, insan ruhunu tahlilde gerçekten başarılı olan tenkitçi ve terkîb-i bendleriyle isim yapmış olan Rûhî-i Bağdâdî bu yüzyılın usta şairleridir.  

  18. Yüzyıl edebiyatının önemli bir özelliği de yerel değerlere uygun bir yaklaşım içinde olmasıdır.  

 Adet ve geleneğe göre mensur eserlerde müellifin takip etmesi gereken sıra “Besmele, hamdele, salvele, amma ba’dü” şeklindedir. 

 Divan edebiyatı ve şiiri için XVI. yüzyıl bir ihtişam dönemi, bir altın çağı mesâbesindedir. Bu yüzyıl, aynı zamanda Divan şairlerinin istiklâllerine kavuştuklar bir yüzyıldır. 

 Müslü- manların kullandığı hemen bütün dillerde aynı adı taşıyan bu ilim, eski adıyla ilm-i Bela^gat üç ana konudan meydana gelir. Bunlar Mea^ni^, Beyan ve Bedi^’dir. İlerleyen zamanlarda, fesa^hat, aruz ve kafiye, lügaz ve muamma^, ebcedle tarih düşürme gibi “leva^hik/mülha^ka^t” denilen ek konularla tamamlanan bela^gat, İsla^mi^ ilimler arasında bağımsızlığına en geç kavuşan ve en sonra teşekkül etmiş bir disiplindir. 

  Türk edebiyatı üç döneme ayrılır. İslâmiyet Öncesi, İslâmiyet’in Etkisinde Türk Edebiyat ve Batı Etkisindeki Türk Edebiyatı. İslamiyet’in kabulünden Tanzimat’a kadar devam eden edebiyat Türk-İslâm edebiyatıdır.