Türk Edebiyatı, tarihi sosyal değişmeye göre üç aşamada ele alınıp incelenmektedir. Bunlar: 1.İslâm Öncesi Türk Edebiyatı 2.İslâm Kültürü Etkisinde Gelişen Türk Edebiyatı 3.Batı Kültürü Etkisinde Gelişen Türk Edebiyatı Bu üç dönem, sanat anlayışı, formları, malzemesi, kaynakları ve dili itibariyle birbirinden farklı özelliklere sahiptir. 

 Dört halife için yazılan na’tlara Na’t-ı çehâr-yâr-ı güzin adı verilir. r

Hz. Peygamberin fiziki özelliklerini, vasıflarını ve güzellilerini anlatan edebi eserlere hilye denir. 

Kelam Allah’ın sübuti sıfatlarındandır. 

 Emri, Figani, hayreti XVI: yüzyıl şairlerindendir. 

 Siyer-i Veysî dönemin nesire örneklerindendir. 

 Vahib Ümmi XVI.yüzyıl Türk İslam Edebiyatının mutasavvıf şairlerindendir. 

Gazavâtnâmeler başlıca şu konularda yazılmıştır: 1. Padişahlardan birinin hayatını esas alarak onun zamanında meydana gelen olayları mensur ya da manzum olarak anlatan Selimnâme, Süleymannâme gibi eserler. 2. Vezirlerin veya ünlü komutanların gazalarını tasvir eden gazavâtnâmeler. Bu eserlerde çoğunlukla Barboros Hayrettin, Köprülü Fâzıl Ahmed, Özdemiroğlu Osman gibi bazı paşaların şahsiyetleri ele alınmıştır. 3. Bir seferi ya da bir kalenin fethedilmesini konu edinen gazavâtnâme, fetihnâme ve zafernâmelerdir.

Bu tip eserlere Kısas-ı Enbiyâ adı verilir. 

 Gazavatnameler düşmanlara karşı mukaddes değerler uğruna yapılan savaşların anlatıldığı eserlerdir.

 Na’tlar divan ve mesnevilerde genellikle tevhid ve münâcâtlardan önce yer almaktadır.

Klasik edebiyatımızın Şeyhî,Ahmed Paşa, Necâtî, Zâtî Bakî, Fuzûlî, Hayâlî, Taşlıcalı Yahyâ, Nev’î, Nâilî, Şeyh Gâlib gibi önde gelen şairleri mersiyeler yazmışlardır. 

Bu dönemde doğrudan doğruya dinî kaynaktan beslenen edebî eserlerin iki koldan gelişim gösterdiğini söylemek mümkündür: 1. Dinî metinleri açıklamayı ve öğretmeyi amaçlayan edebî eserler. 2. Dinî duyguyu ve tecrübeyi aktaran edebî eserler. 

  Türk-İslâm edebiyatındaki eserlere kuran ve hadisten bazı sözler alınırdı. Bu yapılan sanatın adı iktibastır. 

Savaşma, vuruşma anlamına gelen cenk kelimesinden türetilen cenknâme, Hz. Ali ve oğlu Muhammed Hanefiyye’nin katıldığı çeşitli savaşları anlatan dinî destanî mesnevîlere verilen genel isimdir. 

Bu sûfîler arasında ilk bu ünvanı alan 150/768 yılında vefat eden Kûfeli Ebû Hâşim’dir. 

 Divan-ı Hikmet Hoca Ahmed Yesevi tarafından yazılmıştır. 

20. Yüzyıl edebiyatında yukarıdaki soruda adı geçen sanatçılardan yalnızca Ahmet Muhip Dranas Türk-İslam edebiyatı dışında kalan eserler vermiştir. 

Esmâ-ı hüsnâ ile ilgili en çok eser verilen dil Arapçadır. Bunu sırasıyla Türkçe ve Farsça izler. Ayrıca İngilizce olarak da yazılan biri manzum diğeri mensur iki eser vardır.