Nefehatü’l-Üns adlı eser Lamii Çelebi’ye aittir. 

İslâm’ın etkisiyle Arap edebiyatında ortaya çıkmış olan münâcât türünün, X-XI. yüzyıllarda İran edebiyatında; XII. yüzyıldan itibaren de Türk şiirinde kullanılır olduğu görülür. 

Dini edebiyatımızda bir kişinin ölümü üzerine duyulan üzüntüyü ifade etmekiçin yazılan manzumelere mersiye denir. 

 XVIII. yüzyılda divan edebiyatı en büyük üstadlarını vermişti. Şeyh Gâlib, İran’ın neo-klâsik şiirini Türkçe’de örneği görülmemiş bir tarzda kullanmış ve başarıya da ulaşmıştır. Kasîde, gazel, mesnevî nazım şekilleri bütünüyle işlenmişti. Nedîm ise, daha önce en ince hayalleri örmüş, en şuh şarkıları söylemişti. 

Bu tip eserlere Kısas-ı Enbiyâ adı verilir. 

 Na’t Hz. Peygamber için yazılan medih şiirleridir. 

Edebiyatımızdaki bir dinî-edebî nazım türlerinden bahsedebilmek mümkündür. Bu tasnif kullanıldığında 3 ana başlık karşımıza çıkmaktadır 

Gülbanklar, yapılacak işin hayırlı, uğurlu olması veya sağlık, esenlik dileğiyle ve kalıplaşmış bir ifade tarzıyla Allah'a yalvarıp yakarmayı dile getiren dua metinleridir. Tekkelerde ayinlerde okunur. 

 Günahlarından kurtulmak Kırk hadis türündeki eserlerin yazılış sebeplerinden birisi değildir.

Ma^niler çok çeşitlidir. En çok kullanılanları düz ya da tam ma^ni, kesik ma^ni, cinaslı (kesik) ma^ni, yedekli ma^ni, artık ma^ni’dir

Allah’ın birliği ve yüceliği konusunda yazılan manzûm ve mensûr eserlere tevhîd denir. Kök itibâriyle vahdet kelimesinden gelen ve tef‘il kalıbıyla ifâde edilen Tevhîd, kelime olarak birlemek anlamına gelmektedir. 

 Çarhname Ahmed Fakih tarafından yazılmıştır. 

Kelam Allah’ın sübuti sıfatlarındandır. 

 Feridüddîn-i Attâr’ın Tezkiretü’l-evliyâsı İlk Tezkiretü’l-evliyâ örneğidir.

Düşmanlara karşı mukaddes değerler uğruna yapılan savaşların anlatıldığı eserlere Gazavatname adı verilir. 

Tasavvuf müslüman toplumlarda derin tesirler yaratmış bir düşünme ve yaşama biçimidir ve genel olarak, bir mânâda tecrûbî bir ilim ve insanın kendini tanıması yöntemidir.Ayrıca tasavvuf, tefsir, hadis ve kelâm gibi dinî bir ilim olarak kabul edilir. Dolayısıyla III. Ifade yanlıştır. 

 Vahib Ümmi XVI.yüzyıl Türk İslam Edebiyatının mutasavvıf şairlerindendir. 

  Menâkıbü’l-Ârifîn Eflaki tarafından yazılmıştır. 

Dinî ayini idare eden şaman adı verilir. Bu görevinin yanında, şifacı, büyücü, musikişinas, rakkas ve şairdir. Toplumun en önemli aktörü olan şaman, söylediği şiirlerle sözlü kültüre, sanata ve edebiyata hayat vermiştir.