Dilcilik açısından sözlü dil önceliklidir. İnsan önce sözlü dili edinir; yazı dili daha sonra eğitimle kazanılan bir beceridir. Tarihi gelişimlerine bakıldığında da yazı dillerinin sözlü dilleri temsil etmek üzere daha sonraları ortaya çıktığı görülmektedir. Kaldı ki, konuşula bütün dillerin yazı dilleri de yoktur. Yazılmayan bu dillerin konuşurları, okul öncesi çocuklar, okuryazar olmayan insanlar da ana dillerini, iletişimin aksamaması anlamında “doğru” biçimde kullanırlar. Yazının olmadığı zamanlarda veya günümüzde okuryazar olmayan insanlar için dili sonraki kuşaklara aktarmanın tek yolu sözlü aktarmadır. Sözlü dillerin sürekli değişken olması doğru olmakla birlikte bu durumun sözlü dilin öncelikli olmasıyla bir bağıntısı yoktur.

"şüKÜR" sözcüğündeki vurgu, sözcük ek aldığı takdirde yer değiştirir: ŞÜKretmek, ŞÜKretti. Yalnız ünlü nöbetleşmesi olmazsa, sözcüğün vurgusu değişmez: zeHİR - zeHİR etmek, zeHİR olmak. Doğru cevap B'dir.

Türkiye Türkçesinin önemli ses olaylarından biri de düzlük-yuvarlaklık uyumudur. Kaynaklarda dudak uyumu olarak da geçen düzlük-yuvarlaklık uyumu, sözcüğün ilk hecesinde düz bir ünlü varsa sonraki hecelerde sadece düz; yuvarlak ünlü varsa sonraki hecelerde dar-yuvarlak veya düz-geniş ünlülerin bulunması kuralıdır. Doğru cevap B şıkkıdır. 

Alıntı sözcüklerde Türkçe sözcüklerde kullanılmayan /ht/, /vk/, /vt/, /yt/, /yk/ ünsüz çiftleri görülebilir. Yine alıntı sözcüklerde /ls/, /ns/ /yn/ gibi ünsüz çilerine de rastlanır ve bunların arasına ünlü girmez. 'dans', 'ebeveyn', 'baht', 'ofsayt' sözcükleri Türkçe değil, alıntıdır. Türkçe sözcüklerde, hece sonunda ancak belli ünsüz çiftleri bulunabilir. Bunlar: -lç, -lk, -lp, -lt, -nç, -nk, -nt, -rç, -rk, -rp, -rs, -rt, -st'dir. 'sarp' Türkçe bir sözcüktür. Doğru cevap E’dir.

Dilcilik açısından sözlü dil önceliklidir. Dilin yeni anlamlar türetebilmesi üretken olmasıyla ilgilidir. Dilin farklı gerçekleşme biçimlerinin her biri varyant olarak ifade edilir. Diller diğer yönleri gibi sesleri açısından üstünlük veya zayıflık anlamında karşılaştırılamaz. Bu nedenle doğru cevap E’dir. 

Çift Dudak Ünsüzleri ciğerlerden gelen havanın dudakların kapanması sonucu engellenmesiyle oluşan ünsüzlerdir: /b/, /p/ ve /m/. Dil Ucu-Diş Ünsüzleri dil ucunun dişlerin arkasına değmesi sonucu oluşan seslerdir: /d/, /n/, /s/, /t/, /z/. Diş-Dudak Ünsüzleri havanın üst dişlerle alt dudak tarafından engellenmesi sonucu oluşan seslere denir: /f/ ve /v/. Gırtlak Ünsüzleri soluğun gırtlakta bir tıkanmaya uğramasıyla çıkarılan seslere denir. Standart dilde sadece /h/ sesi bu tanıma uyar. Diş Eti-Damak Ünsüzleri ise dil ucunun diş etine değmesi ile oluşan seslerdir: /c/, /ç/, /j/, /ş/ sesleri bu gruptaki seslerdir. Doğru cevap B'dir.

Sözcükte bir hecenin diğerlerine göre daha belirgin söylenmesine vurgu denir.

Adlar, sıfatlar, zamirler ve çok heceli, birleşik olmayan eylem gövdelerinde vurgu
son hece üzerindedir:
boYUN, taVUK, keleBEK
güZEL, yaraMAZ, becerikLİ
bunLAR, şunLAR, onLAR
yirMİ, oTUZ, beşinCİ, altıŞAR
bıRAK-, geCİK-, uYU-, tartakLA- vb

Teyze kelimesi yabancı kökenli olduğu için vurgu ilk hecededir.

Soruda tanımlanan eyleme transkripsiyon adı verilmektedir. Yazıya aktarma veya yazıya geçirme şeklinde de kullanılmaktadır. Doğru yanıt E.

Ünlüyle biten heceler açık hece, ünsüzle biten hecelere kapalı hece denir. “ya-zı-lım” her iki hece türünü de barındırır. Doğru cevap B’dir.

Alternasyon işareti (~), eş zamanlı kullanımları olan dil ögelerini, yani dilde aynı anda var olan biçimleri göstermek için kullanılır.

Bir solukta çıkarılan ses veya seslerin bütününe hece denir. Daha önce de geçtiği gibi Türkçede hece çekirdeğini ünlü oluşturur. Heceyi ünlü kurar ve sadece ünlüler tek başlarına hece olabilir. Her ünlü, varsa kendinden önce gelen ünsüzü ve kendinden sonra gelen tek veya iki ünsüzü kurduğu hecenin içine alır. Doğru cevap E şıkkıdır. 

Bağlama Ünlüsü: Bağlama ünlüsü, ünsüzle biten bir sözcüğe, köken olarak ünsüzden ibaret veya çift ünsüzle başlayan bir ekin gelmesi sonucu Türkçede hece sonunda bulunamayan bir ünsüz çiftinin ortaya çıkması durumunda, araya giren ünlüye denir. (benim) anne-m ve (benim) el-i-m örnekleri karşılaştırılırsa, anne sözcüğünün birinci kişi iyelik ekini -m olarak aldığı görü­lür. Oysa el sözcüğüne aynı ek getirildiği zaman araya bir i sesi girer. Bunun nedeni hece sonunda -lm ünsüz çiftinin bulunamamasıdır. Saçım sözcüğü de benzer bir yapıya sahiptir. *Şaçm sözcüğündeki hece sonunda yer alan -çm ünsüz çiftinden kaçınmak için araya bir ünlü girer: saç-ı-m. A şıkkında bir bağlama sesi bulunmamakta; B, D, E şıklarında ise sırasıyla /s/, /y/, /n/ bağlama ünsüzleri kullanılmıştır. Doğru cevap C' dir. 

Verilen seslerden /a, ı, o, u/ art oluşları bakımından aynı grupta toplanabilirken, /e/ sesi ön bir sestir. Doğru yanıt E şıkkıdır.