Bir sözcükte iki sesin yer değiştirmesine göçüşme denir. Hem Türkçe hem de alıntı sözcüklerde görülebilen göçüşme kaynaklarda metatez veya yer değiştirme olarak da geçer. Doğru cevap C şıkkıdır.

Yiyiyor kelimenin doğru yazımıdır. Doğru cevap E'dir.

Standart Türkçenin bölgeler üstü bir geçerlilik kazanması, sanıldığının aksine, oldukça yenidir.

Alıntı sözcüklerdeki ünlü uzunluğuna dikkat edilmediğinde konuşma kusuru oluşmaktadır. Benzer yapıdaki sözcükleri örnekseyerek kısa olan bir ünlüyü uzatma eğilimi görülmektedir. Sözcüklerin söylenişi “akraba” ve “hayır” şeklinde olmalıdır.

Alıntı sözcüklerin bir kısmı hem sık sık yanlış yazılmakta hem de yanlış söylenmektedir. Doğruluk ve yanlışlıklar için ölçüt standart dil ve bu dili kodlayan Türk Dil Kurumunun Yazım Kılavuzu’dur. Prensip olarak yazım kurallarını çok daha farklı biçimlerde düzenlemek mümkündür. Bir sözcüğün “doğru” yazımının ne olacağını belirleme yetkisi Türkiye’de yasayla Türk Dil Kurumuna verilmiştir. Doğru cevap D şıkkıdır. 

Arapça ve Farsçadan alınmış bir grup sözcükte, kapalı son hecede bulunan uzun /a/, /u/, /i/ ünlüleri Türkçedeki uzun ünlülerden kaçınma eğilimine bağlı olarak kısalmışlardır. İlgili sözcükler yalın hâlde veya ünsüzle başlayan bir ek aldıklarında ünlüleri kısa söylenmektedir. Ancak bu kısa ünlü, ünlüyle başlayan bir ek aldığında veya yardımcı eylemden önce uzun ünlüye dönüşebilir. Doğru cevap B'dir.

Dar ünlüyle

Eklenme: Ses olaylarının önemli bir bölümü bir sözcüğe ek getirilmesi sırasında ortaya çıkar. Ancak eklenmeyle ilgili ses değişmelerini çekim ve türetim açısından ayrı değerlendirmek gerekir. Çekimle ilgili ses değişiklikleri, sözcüğün sözlük maddesi olarak kullanılan biçimiyle me­tin içinde, çekim eki almış biçimi arasındaki farkın gözlenmesiyle belirlenebilir: çocuk > çocuğu, burun > burnu, ben > bana, oyna- > oynuyor. Çiçek > çiçeği değişimi bunlara benzer bir örnektir. Diğer şıklarda ise eklenme sonrası kök sözcüklerde her hangi bir ses değişimi gözlenmemektedir. Doğru cevap D’ dir.

• Bu görüşün altında, Türkçenin oldukça genç sayılabilecek b­ir yazı di­l­ olması ve alfabe düzenleni­rken bi­r harfe b­ir ses ­ilkes­ine önemli­ ölçüde uyulması yatmaktadır. Ayrıca söylenenin­ daha ayrıntılı bi­ç­imde yazıya yansıtma çabası vardır. Ancak vurgu, durak, ton gi­b­i parçalarüstü ögeler basta olmak üzere, sözlü d­ile özgü özelli­kleri­n önemli­ bi­r kısmı yazıda gösterilmemektedir. Diğer bir ifadeyle, sözlü di­le a­t pek çok özell­iği­ yazıda vermek mümkün değ­ild­ir. Hiçbi­r doğal d­il konuşulduğu gibi­ yazılmaz, yazıldığı g­ib­i konuşulmaz. Bu durum, Türkçe için de geçerl­id­ir. Bu nedenle yanıt C’dir.

Ünlülerin sıfırla nöbetleşmesi hem Türkçe kökenli sözcüklerde hem de alıntı sözcüklerde görülür. Ancak Türkçe sözcüklerde ve alıntılarda farklı gelişmeler söz konusudur. Bu ses olayının belirlenebilen bazı nedenleri ve sınırlamaları vardır. Bunlar:

Eylem tabanlarında, İsim tabanlarında, Alıntılarda, Türkçe sözcüklerde görülür.

Ben+e>bana

Doğru cevap A şıkkıdır. Çünkü "yürüyerek-yüriyerek" ve "oyna-oynuyor" sözcüklerinde nöbetleşme söz konusudur.

Doğrudan konuşma diline özgü olan bürünsel özellikler yazıda gösterilmez. Ancak kimi durumlarda “tırnak” işareti, eğik yazım, koyu harf, BÜYÜK harf kullanımı, birden çok harfin kullanılması gibi görsel ögeler bürünsel ögelerin yazı dilinde işaretlendiği araçlardır:

Türkçede çok sayıda kök ve gövde, hem çekim hem de yapım eklerinin bir bölümünden önce ikinci veya son hecedeki ünlülerini yitirebilmektedir:kavuş->kavşak, buyur->buyruk, oğul>oğlu, kayın>kaynı vb. Ancak türeyen sözcüğe kaynaklık eden eylem tabanı, ünsüzle başlayan yapım eklerinden ve neyle başladığına bakılmaksızın çekim eklerinden önce ünlüsünü düşürmez: kavuş->kavuşma, kavuşur. Doğru cevap E'dir.

Doğru seçenek A şıkkında verilmiştir. Doğrusu cüz'ü dür.

Başka dillerden doğrudan doğruya sesler alınmaz. Alınan sözcüğün söylenişini koruma sonucu dilde yeni sesler, sesbirimler ortaya çıkabilir. Örnek olarak /j/ sesi Türkçe sözcüklerde bulunmaz, ama dilimizde bej, jandarma, müjde, ruj gibi sözcüklerde görülür ve alfabemizde bir harf ile temsil edilir. Yine /g/, /k/ ve /l/ seslerinin ön ve art biçimleri Türkçe sözcüklerde bağımsız sesbirimler olmamalarına rağmen, alıntı sözcüklerde sesbirimdirler. Anck /j/ ünsüzünden farklı olarak alfabede farklı bir harfle gösterilmezler Doğru cevap C şıkkıdır.

Düzleşme, yuvarlak bir ünlünün düz bir ünlüye dönüşmesidir.Tarihi dönemleri, özellikle dar ünlülerde bir yuvarlaklaşma eğilimi görülen Eski Anadolu Türkçesi dönemini günümüz Türkçesiyle karşılaştıracak olursak, düzlük-yuvarlaklık uyumunun da bir sonucu olarak, bugün genel bir düzleşme eğiliminden söz edilebilir. Doğru cevap C'dir.