“^” işareti, birden fazla işlevi olması, düzenli gösterilmemesi, ünsüze ilişkin bir özelliğin ünlüye işaret konularak gösterilmesi gibi nedenlerle yazımda sürekli olarak sorun olagelmiştir. Söz sonunda bulunan ince /l/ ünsüzünün ise, kendisinden sonra bir ünlü bulunmadığı için, şapka ile de gösterilemiyor olması ise ayrı bir sorun kaynağıdır. İşaret olmadığı zaman eşyazılışlı olan sözcüklerde anlam karışmasının önüne geçmek için uzun ünlü düzeltme işaretiyle gösterilmelidir. Ön damak sesleri olan /g/, /k/, art damak ünlüleriyle hece oluşturduğunda düzeltme işareti kullanılmalıdır. Doğru cevap B şıkkıdır. 

Doğru cevap A'dır. Kelimenin doğru yazımı muha¯faza şeklinde olmalıdır.

Eğitim kurumları, basın yayın gibi­ yaygınlaştırılmaya çalışılan standart yazı d­ili­ yanında bölgeler üstü geçerliliği­ olan, yazı d­iline oldukça yakın bi­r konuşma d­ilini­n yaygınlaşmasında en etk­ili araç televizyondur. Bu nedenle yanıt C’dir.

Batı dillerine ait Alp sözcüğünün (bir dağın adıdır) etkisiyle, artdamaksıl Türkçe alp “cesur, yiğit” sözcüğü de öndamak /l/si ile alp biçiminde söylenmeye başlanmıştır. Doğru cevap B’dir.

Yazım kılavuzuna göre sonunda /p/ç/t/k ünsüzlerinden biri bulunan özel adlara ünlüyle başlayan çekim eki getirildiğinden yazımda ötümlüleşme olmaz: Meriç’i, Irak’a, Murat’ın, Sinop’a. Buna karşılık bu sözcükler söylenirken iki ünlü arasındaki ötümsüz ünsüz ötümlüleşir.

Doğru cevap C'dir.

"dava, mana ve memur" sözcükleri, ayın ve hemzenin söz içinde hece sonunda ise düşmesi ve kendinden önceki ünlüyü uzatmasına örnek olarak verilebilir. Doğru cevap B şıkkıdır. 

Ç harfinin ş ye, t nin de d ye dönüşmesi tanımdaki durumun örneğidir.

Aralarında gösteren-gösterilen ilişkisi bulunan her nesne ya da durum bir göstergedir. Bu tanımdan anlaşılacağı üzere, gösterge ilişkisinin oluşabilmesi için bir gösteren ve bir gösterilen gereklidir. Ağaç kavramı gösterilen, ağaç sözcüğü gösteren, aralarındaki bağ ise göstergedir. Göstergeler kendiliğinden oluşabileceği gibi üzerinde anlaşmaya varılarak da oluşturulabilir. Örneğin gökte siyah yağmur bulutlarının oluşması bir gösterendir. Gösterdiği, yani gösterilen ise yağmur yağacağıdır. Bu durumda aradaki gösterge ilişkisi doğaldır, yani insan tarafından belirlenmemiştir. Trafik lambaları ise üzerinde anlaşmaya varılmış bir göstergedir. Hangi renk ışık yandığında sürücü ve yayaların nasıl davranacağı üzerinde daha önceden anlaşmaya varılmıştır. Buradaki örnekte ise gösterge ilişkisi uzlaşımsaldır, doğal değildir. Gösterim ise bu anlatımı görselleştiren resimin tümüdür.

Ünsüz çifti /st/ Türkçede söz sonunda bulunabilir: ast, üst. Ancak bu ünsüz çiftinin sonundaki /t/ Farsçadan alınan az sayıda sözcükte, konuşma dilinde ve yerel söyleyişlerde yalın hâlde düşme eğilimindedir: dost > dos, rast > ras, abdest > abdes, dürüst > dürüs, serbest > serbes. Şıklarda /st/ ünsüz çiftini içeren, dolayısıyla da bu süreçten geçen tek sözcük rest sözcüğüdür. Doğru cevap A’ dır.

İstanbul Ağzı dışındaki ağızlarda Zonguldak şehrinin söylenişteki vurgusu Zon-GUL-dak şeklindedir.

İki ünsüzle biten Arapça ve Farsça sözcüklerde, yalın durumda bu ünsüzler arasında bir ünlü türer: bahs>bahis, emr>emir, sabr>sabır, nutk>nutuk, zehr>zehir vb. Doğru cevap D’ dir.

Standart yazım: Sinop

Standart söyleyiş: /sinoba/

Diğer eşleştirmeler doğru olarak verilmiştir.

Akciğerlerden gelen havanın çıkışı sırasında telaffuz organlarında tıkanma, daralma, sürtünme gibi çeşitli engellerle karşılaşması sonucu oluşan seslere ünsüz denir. Standart Türkçede anlam ayırıcı en az 21 ünsüz vardır. Ağızlar da dahil edilirse ünsüzlerin sayısı daha da artabilir. Her ünsüz, anlam ayırıcı sesbirim olarak, en azından bir özelliğiyle diğerlerinden ayrılır.

"ha.YIR" şeklinde vurgulanan kelime “olmaz, değil” anlamında değil “iyilik” anlamına gelmektedir. "olmaz, değil" anlamına gelen kelime "HA.yır" şeklinde vurgulanmaktadır.  

Kaynak dilde, sonda ikiz ünsüz bulunan tek heceli alıntılar, Türkçede yalın durumda veya ünsüzlerden önce tek ünsüzle kullanılır ancak eklenme veya birleşme sırasında, bir ünlüden önce bu söz sonu ünsüz yeniden ikizleşir. Bu ses olayı /b/, /c/, /d/, /t/, /k/, /l/, /m/, /n/, /s/, /z/ ünsüzleriyle biten sözcüklerde ortaya çıkar.

Doğru cevap C'dir.

/a/ sesinin uzun olduğu durumda katil, öldüren kişi, kısa olduğu durumda öldürme eylemi anlamına gelmektedir. Doğru yanıt A.

Daha çok ağızların etkisiyle ortaya çıkan bir ses olayıdır. Bazı ağızlarda söz başındaki ötümsüz sızıcı /s-/ ünsüzü, ötümlü sızıcı /z-/ ünsüzüne dönüşmektedir:
soba>zoba
sebze>zebze
sopa>zopa

Aynı değişme zaman zaman söz sonunda da görülebilmektedir:
herkes>herkez
ağustos>austoz