Ünlüler oluştukları yere, dilin veya çenenin yüksekliğine, dudakların durumuna göre biçimlenir. Ünlüler; akciğerden gelen havanın ses tellerini titreştirmesiyle ilk özelliklerini
kazandıktan sonra herhangi bir engelle karşılaşmadan ağız boşluğuna gelir ve burada
hiçbir nokta ile temas etmeden dilin, alt ve üst çenenin yüksekliğine; dudakların düz ya
da yuvarlaklığına göre oluşur. Ünlülerin sınıflandırılmasında esas olan boğumlanmayla
ilgili belli başlı ölçütler şu şekildedir: Artlık/Önlük, Darlık/Genişlik, Düzlük/Yuvarlaklık,
Uzunluk/Kısalık.
• Artlık/Önlük: Ağız boşluğunun ön ve art bölümleriyle ilgili karşıtlık; /a/-/e/, /ı/-
/i/, /o/-/ö/, /u/-/ü/ ayrımlarını belirler. Dilin ön tarafının tümsekleşmesiyle ağzın
arka bölgesinde art ünlüler /a, ı, o, u/, dilin arka tarafının tümsekleşmesiyle ağız
boşluğunun ön tarafında ön ünlüler /e, i, ö, ü/ oluşur.

Safir-Whorf Varsayımına göre, kişinin konuştuğu dille o kişinin dünyayı nasıl algıladığı ve nasıl davrandığı arasında sistemli bir ilişki vardır. İnsan bir bakıma, dünyayı ana dilinin belirlediği, izin verdiği biçimde ve ölçüde algılar.

Bağımlı biçim birimler (ek) ise tek başlarına kullanılamayan biçim birimlerdir.
Bağımlı biçim birimler görevlerini yerine getirebilmeleri için bağımsız biçim birimlerine ihtiyaç duyarlar. Örneğin, “kızlar eve gitti.” cümlesinde “kız, ev, git” bağımsız biçim birimlerken sözcüklere eklenen “-lar, -e, -ti” ekleri bağımlı biçim birimlerdir.

E şıkkında fiili kimin yaptığı belli değildir. Edilgen çatılıdır.

Türkçe değişik dönem ve coğrafyalarda Köktürk, Soğd, Uygur, Mani, Brahmi, Tibet,
Süryani, Arap, Grek, Ermeni, İbrani, Latin ve Slav (Kiril) alfabeleriyle yazılmıştır.
Bunlardan Soğd, Mani, Brahmi, Tibet, Süryani, Grek, Ermeni ve İbrani alfabeleri kısa
tarihi dönemlerde ve oldukça sınırlı çevrelerde kullanılmıştır. Geriye kalan Köktürk,
Uygur, Arap, Latin ve Kiril alfabeleri ise uzun sürelerle ve geniş coğrafyalarda kullanılmıştır.

6645 beyitten oluşan Kutadgu Bilig, 1069 yılında Yusuf Has Hâcip tarafından yazılmıştır.

Konuşma seslerinin üretimini ve algılanmasını şu üç aşamada değerlendirebiliriz:

• Söyleyiş ses bilgisi: Konuşurlar sesleri nasıl üretir?

• Akustik ses bilgisi: Sesler havada nasıl yol alır?

• İşitsel ses bilgisi: Dinleyenler sesleri nasıl algılar?

Doğru cevap C'dir. 

Zihaf; uzun heceleri kısa okumaktır. Redif, mısra sonlarında yazılışları, okunuşları, anlamları ve görevleri aynı olan eklerin, kelime ve kelime gruplarının tekrar edilmesidir. Ölçü (Vezin); şiirde dizelerin hece sayısına veya hecelerin ses değerine göre bir uyum içinde olmasıdır. Aruz ölçüsü; dizelerdeki hecelerin uzunluk ve kısalığına göre, açık ya da kapalı oluşuna göre düzenlenmesidir. Altay aliterasyonu ise, şiirde dört dizenin de aynı seslerle başlamasıdır. Buna mısra başı uyağı da denilmektedir. Doğru cevap E seçeneğidir.

Sulak kelimesi addan ad yapma eki almış bir kelime olup -lAk ekini almıştır. Örnek olarak: dişlek, ödlek, kışlak, sulak. Doğru cevap E'dir.

bir+cik= biricik

Türkçe ve Moğolca dilleri Altay dillerine mensup dillerdir.

Söyleyiş ses bilgisi 'Konuşurlar sesleri nasıl üretir?' sorusuna yanıt arayan alandır.

Türkçenin ilk yazılı izlerine, MÖ 4000’li yıllarda tarih sahnesine çıkan ve insanlığa yazı yazmayı armağan eden Sümerlerden kalan tabletlerde rastlanır. İnsanlık tarihi için son derece önemli olan Sümerler, oldukça önemli ve kendilerinden sonraki bütün medeniyetleri etkileyen bir medeniyet kurmuşlar, ayrıca kültürün taşıyıcısı kabul edilen yazıyı kullanmışlar ve pek çok yazılı belge bırakmışlardır. Doğru cevap B'dir.

"iniz" ikinci çoğul kişi iyelik ekidir. Düğer kelimelerdeki ekler ad durum ekidir. Doğru  cevap B'dir. 

Bir dil ailesi içinde yer alan ancak coğrafi bakımdan ailenin diğer üyelerine komşu
ya da yakın olmayan ya da eldeki dil bilimsel verilere göre herhangi bir dil ailesi içinde yer almayan veya aynı dil ailesi içinde yakın akrabası bulunmayan dile izole dil adı verilmektedir. Doğru cevap B'dir.

Yoğun dil temaslarının bulunduğu bölgelerde farklı dillerin konuşurlarının ortak iletişim aracı olarak kullandıkları dil lingua franca’dır. Günümüzde bu işlevi İngilizce üstlenmektedir.