Konuşmanın inceliklerini yazıya aktarmak ve verilen iletiyi eksiksiz ve doğru olarak okura ulaştırabilmek için yazılı anlatımda birtakım işaretlere gereksinim duyulur. Yazılı anlatımda okumayı ve anlamayı kolaylaştıran, yazarın okura aktarmak istediği düşünce ya da duygunun doğru ulaşmasına yardımcı olan, sözün vurgu ve ton gibi özelliklerini belirten bu işaretlere noktalama işaretleri denir.

Düz yazıda yapılan şiir alıntılarında mısraları
birbirinden ayırmak için kullanılır.
Örnek olarak şu metin gösterilebilir:
Necati Cumalı’nın “Güler’in Elleri”ni okusanız, eller
aşkınızın uzantısı oluverir: Ellerin aklıma geldikçe/Kırık
bir dal gibi senden/Gölgesi kadehlerime düşen/Giderken
çektiğin kapımın üstünde/Ellerin omuzlarımda
gezen/Anladım bütün şüphelerim beyhude/Ne çare geri
dönemem!

Ara yönleri bildiren sözcükler ile artık somut yer bildirmeyen alt, üst, üzeri sözcükleriyle kurulan birleşik sözcükler bitişik yazılır. Doğru cevap D'dir.

Sanatçıya dönük eleştiri; eleştirmenin değerlendirmek için ele aldığı yapıtı özellikle sanatçının varlığını ölçü alarak yapmasıdır. Eleştirmen yapıtı açıklamak için yazarı ile ilgi kurar, sanatçının hayatını ve kişiliğini inceler.

Gündelik yaşamda dilekçe, öz geçmiş, rapor, seminer, teklif mektubu gibi yazıları iş gereği yazan insanoğlu; çeşitli konulardaki görüşlerini, deneyimlerini deneme, günlük, makale; hayal ve duygularını şiir, öykü, roman gibi ürünlerle yazıya döker.

Tarih belirtirken gün, ay ve yılın rakamla yazıldığı durumlarda bunların arasında nokta yerine eğik çizgi de konabilir. Örneğin 12/03/2012 veya 09/XI/ 2011. Tarih yazımında ay, yazıyla belirtiliyorsa eğik çizgi kullanılmaz. Doğru cevap D’ dir.

TDK’nin Yazım Kılavuzu’na göre tamamen büyük harflerden oluşan kısaltmalarda esas olarak nokta kullanılmaz: TBMM, DDY, BMT, ABD, AB, MÖ, MS, İTÜ vb. Ancak T.C., T. vb. bu durumun istisnalarıdır. Doğru cevap A’dır.

Saat yazımında saat ile dakika arasına nokta konur.

Gerek sözlü gerekse yazılı kompozisyonda bütünlük, güzellik, etki bırakma ve doğruluk vazgeçilmez kavramlar olarak karşımıza çıkmaktadır. Bütün bu kavramlar, kişiyi yazının kurallarına uymaya, belli bir yazım disiplini kazanmaya yönlendirir.

Herhangi bir konuyu yeni ve kişisel görüşlerle ele alarak etkili bir anlatımla sunan düzyazılara deneme denir.

Batı edebiyatında en tanınmış deneme yazarları Fransız edebiyatında, bu türün kurucusu sayılan Montaigne, İngiliz edebiyatında Bacon’dur.

Sıralı cümleyi oluşturan cümleler, virgülle ayrılıyor ve kendi aralarında gruplanabiliyorsa bu gruplar birbirinden noktalı virgülle ayrılır.

Niyazi’yle iş bölümü yapmıştık. Sabahtan öğleye kadar bulaşıkları o yıkar, garsonluğu ben yapardım; öğleden sonra bulaşıkları bende, garsonluk onda. (Orhan Kemal, Baba Evi)

Anı türünün geçmişi Batı edebiyatında çok eskilere uzanır. Batı’da Julius Sezar’ın kendini savunmak düşüncesiyle yazdığı Gallia Savaşı adlı eseri ilk örneklerden biri olarak kabul edilir. Anı yazılarının asıl gelişme gösterdiği dönem olarak 17. ve 19. yüzyıllar gösterilir. J. J. Rouseau’nun İtiraflar, Victor Hugo’nun Gördüklerim, Verlaine’in İtiraflar, Tolstoy’un İtiraflar, adlı eserleri türün batıdaki örneklerindendir.

Türk edebiyatında seyahatname türüne örnek olabilecek ilk eser Hoca Gıyaseddin Nakkaş’ın 1422 tarihli Hıtay Sefaretnamesi olarak da bilinen eserdir.

Metin içinde vurgulama amaçlı kullanılan ayırıcı işaret tırnak işaretidir.

Hitap sonrası kullanılan unvanlar büyük harfle yazılır. Bundan dolayı E seçeneğinde "Canım Anneciğim" şeklinde bir yazım olması gerekir. Doğru cevap E'dir.

Yazı en kısa tanımıyla duygu ve düşüncelerin çeşitli işaretlerle belirlenmesidir.

Okul öncesinde ilk gelişen dil becerisi dinlemedir.