Mimar Sinan, anılarında Şehzade Camii’ni çıraklık, Süleymaniye’yi kalfalık, Selimiye’yi ise ustalık eseri olarak görmektedir.

UNECO Dünya Kültür Mirası kapsamına 1994 yılında girmiştir 

Selimiye Camii, sekiz kemere oturan ve köşelerdeki mekânı, tromp denilen yarım kubbelerle örten bir kubbeye sahiptir. Sekizgen tabandan daireye geçiş mukarnaslarla sağlanmıştır.

1942 yılında yapılan Anıtkabir proje yarışmasını kazanan II. Ulusal Mimarlık Dönemi mimarlarından Emin Onat ve Orhan Arda Anıtkabir’i (1942-1953) inşa etmişlerdir.

Feridun Kip, İsmail Utkular ve Doğan Erginbaş Çanakkale Zafer ve Meçhul Asker Anıtı’nı (1944) inşa ederler. Mimar Ergün Subaşı’nın tasarladığı Düzce Akçakoca Camii (1989-2004) Türkiye Cumhuriyeti’nin modern cami mimarisini temsil eder.

Troia Savaşı ile ilgili diğer öyküler ise, daha sonraki yüzyılların yazarları tarafından da sürekli işlenmiştir. Bunlar arasındaki en önemli isim Romalı şair Vergilius’tur. Onun Aeneas Destanı ile (yaklaşık MÖ 30-19) , Romalılar ve Troialılar arasında bir soy ilişkisi kurulur ve bu durum, özellikle Ortaçağ’dan itibaren yoğun bir şekilde farklı sanat ve edebiyat eserlerinde işlenir.

1895 yılından beri yapılan kazılarda Artemis Tapınağı’nın pek çok farklı evreleri tespit edilmiştir. Buna göre en eski tapınak MÖ 8. Yüzyılda ahşap konstürüksiyonludur.

MÖ 7. yüzyılda Tiran Pithagoras tarafından yeniden yaptırılmaya başlanan, araştırmacıların Tapınak C olarak adlandırdıkları yapı bitirilmeden kısa bir süre önce su taşkınları sebebiyle tümüyle tahrip olmuştur. Tapınak D olarak adlandırılan yapının inşasına ise MÖ 580’lerde başlanmış, tapınağın inşası 120 yıl sürmüştür. 21 Temmuz 356 yılında ise, ismini ölümsüzleştirmek isteyen Herostrastos isimli bir deli tarafından, tapınak yakılmıştır. Doğru cevap A'dır.

Troiya arkeolojik kenti, Çanakkale ili, Tevfikiye köyü sınırları içinde yer almaktadır. “Troya” ya da Fransızca okunuşundan dolayı “Truva” olarak da bilinmektedir. Doğru cevap A'dır. 

Erken Osmanlı Dönemi’nde eyvanlı, önünde ayrıca bir eyvanı bulunan, kare, dikdörtgen ve çokgen tabana oturan prizma gövdeli türbelerle köşe payelerinin taşıdığı dört ya da altı kemerle oluşturulmuş baldaken tarzlı, kubbe örtülü türbeler inşa edilmiştir. Dikdörtgen prizma gövdeliler sayıca azdır. Erken Osmanlı Dönemi’nin doğu cephesinden sivri kemerle dışarıya açılan kare tabanlı Amasya Mehmet Paşa Türbesi (1486 sonrası) kubbe örtülü eyvan biçimli türbelerin bilinen tek örneğidir. Yenişehir Süleyman Paşa (1338), Tavşanlı Aslan Bey (1432 sonrası), Bursa Hamza Bey (1461 sonrası), İstanbul Mahmud Paşa (1474 sonrası) türbeleri ise sekizgen tabana oturmaktadır.

Sinan daha önce yaptığı pek çok camide çeşitli plan tipleri ortaya koymuş ve uygulamıştır. Ama aklında hep Ayasofya’yı geçme arzusu vardır.

Megaron adı verilen dikdörtgen yapı tipi sonrasında tüm Yunan coğrafyasında ortaya çıkan tapınak biçimlerinin temeli sayılır. Yunan tapınakları cella, ante ve pronaos'tan oluşur.

Yapacağı yeni cami artık Ayasofya gibi kare dayanağa oturmayacaktı. Ancak sekizgen böyle büyük bir kubbe için çok daha güvenliydi. Ayrıca kare planda, iç mekânı algılama bakımından kubbeyi taşıyan dört kemerin çapı, kubbe çapına eşit olmakla kubbe ve kemerler arasında bir çekişme yaşanıyordu. Kemer sayısı sekize çıkarsa kemer açıklıkları küçülüyor, kubbe büyüklüğü, her tür ölçünün üstüne çıkarak, kâinatı temsil etme gücünü kazanı yordu.

Çardak 

Türkiye Cumhuriyetinde 1950’li yılların başından itibaren çağdaş mimarlığa geçiş hızlanmıştır.

Üç nefli (bazilikal) planlı

Odaya giriş odanın ortasından olur. 

Dikdörtgen tabana oturan prizma gövdeli türbelere, Bilecik Şeyh Edebali (1324 sonrası), Bursa Geyikli Baba (14.yy ortası), Amasya Pir İlyas (1483), Balıkesir Paşa Sultan (15. yy sonları) Türbeleri örnek verilebilir.

Safranbolu geleneksel mimarlık örnekleri içinde oldukça geç bir dönemde 1975 Avrupa Mimarlık Mirası Yılı’nda fark edilmiş bir kentimizdir. Safranbolu ayrıca, Türk kenti, Türk evi, Türk odası, geleneksel ev plan tipleri, ahşap mimarlık,
geleneksel yaşam biçimi, büyük aile tipi, yaşamın katlar arasında bölünmesi, yazlık ve kışlık yaşama biçimi ve bunun ev mimarlığına yansıması, kapalı ekonomi gibi kavramların öğrenilmesinde de yardımcı olmuştur. Adeta 100-150 yıllık geçmişimize bir ayna tutmuştur. Bu özellikleri nedeniyle de 1994 yılında
Dünya Kültür Mirası Listesi’ne kabul edilmiştir. 

Hititlerde Tanrılara ait kutsal hayvanlar veya eşyaların da Tanrı’yı temsil ettiğine inanılırdı.Bu inanç sistemi tanrılar için kurbanlar kesmek, yiyecek, içecek, adaklar sunmayı
gerektirirdi

 İlyada Destanı, ilk kez 1488 yılında Florensa’da kitap olarak basılmıştır. Doğru cevap C'dir. 

Safranbolu’da muşabak (Arapça müşebbek’ten) denilen kafesler sokağa kadınların görünmeden bakmasını sağlayan ögelerdir. Cumhuriyet’ten sonra çoğu sökülüp atıldığından bugüne çok az örnek kalmıştır. Daha çok Şehir evlerinde görülür çünkü Bağlar’da ev bahçe içinde kaldığından kafesin bir işlevi kalmamıştır.